.

Μελέτη της WindEurope για τις προοπτικές της αιολικής ενέργειας την πενταετία 2018-2022 - Η περίπτωση της Ελλάδας

Μελέτη για τις προοπτικές της αιολικής ενέργειας στην Ευρώπη την πενταετία 2018-2022 δημοσιοποίησε η Ευρωπαϊκή Ένωση Αιολικής Ενέργειας WindEurope, εθνικός εκπρόσωπος της οποίας είναι η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας ΕΛΕΤΑΕΝ.

Η μελέτη έρχεται σε μια σημαντική και επίκαιρη στιγμή:

Εντός του επόμενου τριμήνου τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης -και φυσικά η Ελλάδα- οφείλουν να ολοκληρώσουν το σχεδιασμό τους για την Ενέργεια και το Κλίμα. Μέχρι το τέλος του 2018 πρέπει όλα τα κράτη-μέλη να υποβάλουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα σχέδιά τους, στα οποία θα περιέχεται και ο στόχος τους για τη διείσδυση Α.Π.Ε. το 2030[1].
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη κλιματικά γεωγραφική περιοχή. Περαιτέρω, όλες οι σχετικές μελέτες εκτιμούν εφιαλτικές συνέπειες για το περιβάλλον, την κοινωνία και την οικονομία σε περίπτωση ανόδου της θερμοκρασίας στους +2°C. Για αυτό ο εθνικός ενεργειακός σχεδιασμός οφείλει να θέτει την οικονομία της χώρας σε μονοπάτι οριστικής απεξάρτησης από όλα τα ορυκτά καύσιμα το αργότερο ως το 2050, αν όχι νωρίτερα.
Αυτό φυσικά ισχύει για ολόκληρη την Ευρώπη.
Η καταγραφή που έχει κάνει η WindEurope έδειξε ότι οι βραχυπρόθεσμες προοπτικές της αιολικής ενέργειας έως το 2022 είναι μεν αυξητικές, όμως πολλά απομένουν ακόμα να γίνουν. Με τη μελέτη “Wind Energy in EuropeOutlook to2022”, η WindEurope εκτιμά ότι στην Ευρώπη θα εγκατασταθούν 87 GW την πενταετία 2018-2022. Στο συντηρητικό σενάριο των εκτιμήσεών της, στην Ελλάδα μπορεί να εγκατασταθούν άνω των 1,3 GW κατά την πενταετία αυτή. Πρόκειται για αύξηση περί το 50% σε σχέση με την ισχύ που ήταν εγκατεστημένη το τέλος του 2017 στη χώρα μας. Μια ικανοποιητική αλλά όχι επαρκή προοπτική.
Με αφορμή την μελέτη της WindEurope, ο Πρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ κ. Παναγιώτης Λαδακάκος, δήλωσε:
«Η Ελλάδα οφείλει να πολλαπλασιάσει τις προσπάθειές της και να ξεπεράσει σημαντικά τη σημερινή εκτίμηση για νέες αιολικές εγκαταστάσεις στο προσεχές μέλλον, προκειμένου να παραμείνει στο δρόμο της πράσινης ενέργειας. Για να συμβεί αυτό απαιτείται ο σχεδιασμός και η υλοποίησή του να προωθήσουν μαζικά -με συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές- όλες τις επιλογές αιολικής ενέργειας: στην ηπειρωτική χώρα, τα νησιά και τη θάλασσα, με μεγάλα έργα, με μεγάλες ηλεκτρικές διασυνδέσεις, με υβριδικά συστήματα και συστήματα αποθήκευσης ενέργειας. Αλλά και με μικρότερες επενδύσεις όπως και με την προώθηση των μικρών ανεμογεννητριών».
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της WindEurope, Giles Dickson, ανάμεσα σε άλλα δήλωσε:
«Η αιολική ενέργεια βρίσκεται σε καλό δρόμο για σταθερή περαιτέρω επέκταση στην Ευρώπη τα επόμενα πέντε χρόνια. Αλλά αυτή η ανάπτυξη προέρχεται κυρίως από αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί. Οι προοπτικές για νέες επενδυτικές αποφάσεις είναι λιγότερο σαφείς. Οι περισσότερες κυβερνήσεις δεν έχουν ακόμη διευκρινίσει τα σχέδιά τους για νέα αιολικά πάρκα μέχρι το 2030».
«Τα εθνικά σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα για το 2030 είναι κρίσιμα. Θα καθορίσουν τι ποσότητες νέων Α.Π.Ε. επιθυμούν τα κράτη,  και πώς και πότε θα δημοπρατηθούν».
[1]     Αναλυτικό πρότυπο με τα περιεχόμενα και τις αναλύσεις που πρέπει να περιληφθούν στα σχέδια των κρατών-μελών, περιέχεται στο κείμενο Governance of the Energy Union, σελ. 89 http://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-10307-2018-ADD-2/en/pdf

0 σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοσίευση σχολίου