Σπάρτακος: ΝΑ΄ΧΑΜΕ ΝΑ ΛΕΓΑΜΕ

(Το ΑΤΟΠΗΜΑ είναι γένος ουδέτερου και μάλλον πράττεται από αυτούς που ανέκαθεν έμαθαν να κρατούν ουδέτερη στάση. Αυτή δηλαδή που θα τους βόλευε καλύτερα).


Είναι πραγματικά πολύ δυσάρεστο να μιλάς με κάποιον και να διαπιστώνεις, με τα όσα σου λέει, ότι δε σε παρακολουθεί γιατί η μόνη του αγωνία είναι να σου πει ό,τι αυτός έχει να σου πει. Το ίδιο δυσάρεστο και ενοχλητικό είναι να γράφεις κάτι και κάποιος άλλος να γράφει και να δημοσιεύει κάτι άλλο, από το οποίο φαίνεται καθαρά ότι δεν έχει διαβάσει αυτό που εσύ έχεις γράψει, αφού η μόνη του έγνοια είναι να πει αυτά που έχει να πει. Να χαμε να λέγαμε δηλαδή.
Στο τελευταίο Δελτίο Τύπου που ως Σωματείο εκδώσαμε, προσπαθήσαμε να καλύψουμε κάθε ¨κενό¨ και απορία που ενδεχομένως να δημιουργήθηκαν ανάμεσα σε όλα αυτά που είδαν το φως της δημοσιότητας, με αφορμή την έλευση Παπακωνσταντίνου και την κινητοποίηση του Σωματείου.
Σε ό,τι έχει να κάνει με τα φερόμενα ως ατοπήματα που καταλογίζονται (καθαρά για λόγους εντυπωσιασμού) στον ΣΠΑΡΤΑΚΟ το σίγουρο είναι ότι ένα Σωματείο της εμβέλειας του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ με τους χιλιάδες των εργαζόμενων να επικροτούν κάθε του ενέργεια και να τάσσονται στο πλευρό του με απόλυτη εμπιστοσύνη, μία κίνηση που τους εκφράζει ολοκληρωτικά (αυτή δηλαδή της διοργάνωσης στου συλλαλητηρίου), κάθε άλλο παρά ατόπημα μπορεί να αποτελεί.
Για όποιον διάβασε το τελευταίο δελτίο τύπου θα κατάλαβε πολύ καλά, ότι για τον ΣΠΑΡΤΑΚΟ οι εξελίξεις δε σημαίνουν πανηγυρισμούς και φιέστες. Η οπισθοχώρηση Παπακωνσταντίνου, μόνο αρνητικό αντίκτυπο είχε και έχει, ενώ άκρως προβληματίζει και η στάση και η άρνησή του να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τους… συντοπίτες του.
Η θέση ενός Σωματείου δεν είναι να αρθρογραφεί και να μοιράζει ανακοινώσεις εδώ κι εκεί για το τίποτα. Η θέση ενός Σωματείου είναι να εκφράζει μέσα από αυτά που δημοσιεύει, όλα όσα συμβαίνουν στους κόλπους του και αποτελούν θέση των εκφραστών του, δηλαδή των εργαζομένων.
Ας μην κάνουν λοιπόν κάποιοι λόγο για την ανάγκη «…οι ενεργές δυνάμεις αυτού του τόπου οφείλουν να σταθούν ενωμένες. Δεν είναι καιρός ούτε για εσωκομματικές αντιδικίες, ούτε και για επικοινωνιακούς θεατρινισμούς. Γιατί όποιος προσπαθεί να κερδίσει έδαφος με επικοινωνιακά παιχνίδια σημαίνει ότι έχει χάσει την μάχη σε κάποια άλλα πεδία…» καθώς ούτε ενεργοί υπήρξαν ποτέ, ούτε μάχες μπόρεσαν ποτέ να δώσουν γιατί απλά δεν ξέρουν πώς.
Απόντες υπήρξαν πάντα και η μόνη παρουσία τους εξαντλείται σε ανυπόστατα, βαρύγδουπα και ¨να’ χαμε να λέγαμε¨ κείμενα. Υπήρξαν και υπάρχουν μόνο Ασυναγώνιστοι στο πόσο εμπαθείς και πικρόχολοι μπορούν να είναι.

Γραφείο Τύπου