Τα σενάρια που συζητούνται στην επιτροπή για τον ΕΣΕΚ: Χωρίς λιγνίτη και η "Πτολεμαΐδα 5" το 2028 - Το χρονοδιάγραμμα απόσυρσης μονάδων, οι προβλέψεις για τις τιμές C02 και καυσίμων

Αναλυτικά χρονοδιαγράμματα για την απένταξη όλων των λιγνιτικών σταθμών, μαζί με πρόβλεψη ότι η "Πτολεμαίδα 5" θα λειτουργήσει, τουλάχιστον με τον σημερινό της σχεδιασμό, μόνο έως το 2028, περιλαμβάνονται στους σχεδιασμούς που απασχόλησαν την Παρασκευή στο ΥΠΕΝ τη συνεδρίαση της επιτροπής η οποία έχει αναλάβει να εκπονήσει το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). 

Τα παραπάνω συνοδεύονται από εκτιμήσεις τόσο για τις μονάδες φυσικού αερίου, τις αντλητικές και τις υδροηλεκτρικές που θα λειτουργούν ως το 2030, όσο και για τις τιμές των καυσίμων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, άνθρακας), καθώς επίσης και για τα δικαιώματα CO2 τα οποία προβλέπεται να εκτοξευθούν μέσα στην επόμενη δεκαετία κατά… 124%.

Ειδικά όσον αφορά τις παραδοχές για την ηλεκτροπαραγωγή, περιλαμβάνεται σύμφωνα με τις πληροφορίες του "Energypress" και πρόβλεψη ότι η υπό κατασκευή μονάδα της ΔΕΗ "Πτολεμαίδα 5", ναι μεν θα ενταχθεί στο σύστημα το 2022, αλλά θα λειτουργήσει με λιγνίτη μόνο έως το 2028, γεγονός που πιθανόν να σημαίνει ότι για το διάστημα από εκεί και πέρα, θα αναζητηθούν άλλες λύσεις (αλλαγή καυσίμου κ.λπ.).

Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές, έχουν "βγεί" οι παραδοχές με αναλυτικά χρονοδιαγράμματα για τον εναπομείναντα χρόνο ζωής κάθε μιας από τις μονάδες της ΔΕΗ, οι οποίες και απεντάσσονται από το ηλεκτρικό σύστημα με την παρακάτω σειρά : 

• Καρδιά 1&2 (275 MW έκαστη), στα τέλη του 2019
• Αμύνταιο 1&2 (273 MW έκαστη), στα τέλη του 2020
• Καρδιά 3&4 (280 MW έκαστη) στα τέλη του 2021
• Μεγαλόπολη 3 (255 MW) στα τέλη του 2022
• Αγ. Δημήτριος 1&2 (274 MW έκαστη), στα τέλη του 2023
• Αγ. Δημήτριος 3&4 (283 MW έκαστη) στα τέλη του 2025
• Αγ. Δημήτριος 5 (342 MW) στα τέλη του 2027
• Μελίτη 1 (289 MW) στα τέλη του 2028
• Μεγαλόπολη 4 (256 MW) στα τέλη του 2028

Τα παραπάνω φυσικά δεν είναι παρά κάποια πρώτα σενάρια. Οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί, αφενός γιατί αυτές αφορούν την πολιτική ηγεσία, αφετέρου γιατί η επιτροπή του ΕΣΕΚ (όπου συμμετέχει και η ΡΑΕ με καθοριστικό λόγο στα θέματα επάρκειας), έχει μπροστά της αρκετές συνεδριάσεις προκειμένου να καταλήξει στα οριστικά νούμερα του 2030, και συγκεκριμένα αυτά για την τελική κατανάλωση ενέργειας συνολικά και ανά καύσιμο, την διείσδυση των ΑΠΕ, τα ποσοστά της ηλεκτροκίνησης (συζητείται το 10%), τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου (ΑτΘ), κ.ό.κ. 

Η πρώτη ωστόσο αυτή προσέγγιση δείχνει μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Κινείται στη λογική των όσων έχει εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός, δηλαδή της πλήρους απολιγνιτοποίησης έως το 2028, και της παρουσίας των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα σε ποσοστό 35% έναντι 31% του αρχικού πλάνου, ενώ για το φυσικό αέριο αναγνωρίζεται ότι θα παίξει καταλυτικό ρόλο, δίχως ωστόσο αυτό να έχει προς το παρόν αποτυπωθεί σε ποσοστά.

Οι τιμές των καυσίμων και του CO2

Κλειδί φυσικά για όλ' αυτά είναι οι τιμές των καυσίμων και του CO2, όπου οι παραδοχές του συγκεκριμένου σεναρίου (με σταθερές τιμές 2016) δείχνουν ότι:

• Η τιμή του πετρελαίου από 11,90 ευρώ/ GJ το 2020, θα εκτοξευθεί στα 17,3 ευρώ/ GJ το 2030 (αύξηση 45,6%)
• Η τιμή του αερίου (GCV), από 7,59 ευρω/ GJ το 2020, θα διαμορφωθεί στα 10,49 ευρώ/ GJ το 2030 (αύξηση 38%)
• Η τιμή του άνθρακα από 2,85 ευρώ/ GJ το 2020, θα φτάσει στα 3,79 ευρώ/ GJ το 2030 (αύξηση 33%)
• Οσο για τα δικαιώματα CO2, σύμφωνα πάντα με το εν λόγω σενάριο, του χρόνου η τιμή θα διαμορφωθεί σε αρκετά χαμηλότερα από τα σημερινά επίπεδα, και συγκεκριμένα στα 15,5 ευρώ/ τόνος, ωστόσο σταδιακά θα εκτιναχθεί στα 34,7 ευρώ/ τόνος ως το 2030, δηλαδή θα σημειώσει αύξηση 124%.

Τα παραπάνω, μαζί με την ενίσχυση της ενεργειακής αποδοτικότητας (στόχος είναι οι ανακαινίσεις 40-60.000 κατοικιών ετησίως), την ανάπτυξη των νησιωτικών διασυνδέσεων, των συστημάτων αποθήκευσης, και φυσικά την αξιοποίηση του φυσικού αερίου ως μεταβατικού καυσίμου, θα αποτυπωθούν στο τελικό χαρτί, έπειτα και από τις απαραίτητες διαβουλεύσεις που θα ακολουθήσουν, καλώς εχόντων των πραγμάτων, κάπου μέσα στον Νοέμβριο. Στόχος είναι το πλάνο αφού πρώτα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, και εγκριθεί από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ), να έχει υποβληθεί στην Κομισιόν ως το τέλος του έτους. 

Σημειωτέον ότι εκτός του φυσικού αερίου, κομβικό ρόλο στην ηλεκτροπαραγωγή του 2030 θα διαδραματίζουν τα υδροηλεκτρικά, όπου η σημερινή εγκατεστημένη ισχύς φτάνει τα 3.320 MW, αλλά το 2021 αναμένεται να προστεθούν στο σύστημα οι ΥΗΣ Μεσοχώρας (160 MW), και Μετσοβίτικο (29 MW), ενώ από το 2025 και μετά, υπάρχει δυνατότητα ένταξης των σταθμών Αυλάκι (83,6 MW), καθώς και των αντλητικών Αγ.Γεωργίου Αμφιλοχίας (460 MW), και Πύργου (220 MW).

Σε επίπεδο διασυνδέσεων, το 2020 εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί η β΄φάση του καλωδίου Λαύριο-Σύρος, το 2023 το υποβρύχιο έργο της Κρήτης, το 2025 η δ’ φάση των Δυτικών Κυκλάδων, ενώ από το 2029 και μετά το πλάνο προβλέπει να έχουν συνδεθεί τα Δωδεκάνησα όπως και το Βόρειο Αιγαίο.

Πηγη: energypress.gr