Οικολογική Κίνηση Κοζάνης: "Μην καίτε ξυλίτη για θέρμανση. Δηλητηριάζετε την υγεία και τον τόπο σας"

Δεν μας φτάνει η μόνιμη ρύπανση από τη ΔΕΗ, έχουμε και τις εποχιακές : Το καλοκαίρι η μεταφερόμενη άμμος από τη Σαχάρα, στις αρχές του φθινοπώρου η κάπνα από την καύση των σιτοκαλαμιών, και το χειμώνα ο ξυλίτης και το «καρα-ντουμάνι» από τη χρήση του σε σόμπες, τζάκια και λέβητες, κυρίως στα χωριά.


Πολλά και δικαιολογημένα τα παράπονα που μας έρχονται από παντού : Λευκοπηγή, Ακρινή, Άργιλος, Σέρβια, Προσήλιο, Λιβαδερό κλπ. Να μη μιλήσουμε για την Π.Ε Φλώρινας όπου γίνεται το έλα να δεις. Καπνίλα και μυρωδιά κάθε τόσο ποτίζουν τον ουρανό. Τα κρούσματα αυξάνονται σε οικισμούς κοντά στα ορυχεία της Αχλάδας (Φλώρινα) και της ΜΕΤΕ ΑΕ (Σέρβια) ,όπου το δέλεαρ του φτηνού ξυλίτη είναι μεγάλο: «Από την παραγωγή στην κατανάλωση» !
Οι επιπτώσεις στην υγεία και στο περιβάλλον είναι γνωστές. Υψηλές εκπομπές SO2 (όξινη βροχή), καπνού και στάχτης δημιουργούν προβλήματα στο αναπνευστικό, κυκλοφοριακό κλπ, ειδικά στις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού (παιδιά, υπερήλικες, άτομα με αναπνευστικά ή καρδιακά προβλήματα).
Γι’ αυτό άλλωστε η καύση «μη επιτρεπτών υλικών» απαγορεύεται και οι παραβάτες τιμωρούνται. Ο νόμος το λέει ρητά : « .. για τις εγκαταστάσεις θέρμανσης κτιρίων τα μόνα επιτρεπόμενα καύσιμα είναι το πετρέλαιο, τα αέρια καύσιμα καθώς και τα καύσιμα στερεής βιομάζας (pellets, πυρηνόξυλο, wood-chips και άλλα). ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ τα ορυκτά στερεά καύσιμα (λιγνίτης, κάρβουνο, ξυλίτης κλπ). Η χρήση τους επισύρει τις κυρώσεις των άρθρων 28, 29, και 30 του Ν. 1650/1986 όπως τροποποιήθηκε και ισχύ­ει».
Πώς θα εντοπιστούν οι παραβάτες ; Δύσκολο. Οι αρμόδιες Υπηρεσίες είναι θεωρητικά υπεύθυνες, αλλά πρακτικά δεν μπορούν να ελέγξουν πλήρως την κατάσταση. Χρειάζονται καμιά .. πενηνταριά άτομα να τρέχουν από σπίτι σε σπίτι στα χωριά της Δυτ. Μακεδονίας και να ρίχνουν καμπάνες. Από την άλλη, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία δεν μπορεί να απαγορευτεί η πώληση ξυλίτη από τις επιχειρήσεις που τον παράγουν. Υπάρχουν παραθυράκια στο νόμο που κατοχυρώνουν τους πωλητές σε ειδικές περιπτώσεις. Βέβαια στην πράξη τα παραθυράκια γίνονται .. πόρτες και ο ξυλίτης πωλείται σε όλους, είτε τον δικαιούνται είτε όχι. Είναι σαφές ότι ο νόμος πρέπει να διορθωθεί άμεσα για να σταματήσουν οι παράνομες πωλήσεις στη ρίζα τους.
Πέραν αυτού όμως πρέπει κι οι πολίτες να βοηθήσουν. Όποιος αντιλαμβάνεται τέτοια κρούσματα στη γειτονιά του ή στο χωριό του ας το αναφέρει στη Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας (2461351474 και 2461351211, d.pxs@pdm.gov.gr, t.py@kozani.pdm.gov.gr ) Ακόμη και οι ανώνυμες καταγγελίες είναι δεκτές, αρκεί να είναι τεκμηριωμένες. Το δεοντολογικό βέβαια είναι η επώνυμη αναφορά. Δεν υπάρχει κανένας φόβος να «εκτεθεί» κανείς, διότι η Υπηρεσία τηρεί εχεμύθεια.
Στο κάτω κάτω δεν είναι «κάρφωμα» η υπεράσπιση της δημόσιας υγείας. Επιτέλους, στην Ελλάδα έχουμε φτάσει να απολογούνται όποιοι «καρφώνουν» προστατεύοντας τον τόπο τους και να φωνασκούν οι «καρφωμένοι» που τον καταστρέφουν («Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης).
Ούτε είναι επιχείρημα ότι ο ξυλίτης – λιγνίτης είναι αναγκαστική λύση για τη «φτωχολογιά». Υπάρχουν και βίλες που τον καίνε. Όσοι βέβαια δεν τα βγάζουν πέρα μπορούν να κάψουν ξύλα που ειδικά στα ορεινά χωριά είναι πάμφθηνα.
Στο τέλος θα φτάσουμε να δικαιολογούμε κι αυτούς που καίνε λάστιχα και μαυρίζουν όλο το ντουνιά. Φτάνει με τις λαϊκίστικες κραυγές. Μαύρο στο λαϊκισμό κι όχι στον .. ουρανό !

Κοζάνη 25-10-2017
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ