Φθηνότερος, πιο ώριμος και με πολιτική υποστήριξη ο Ελληνοϊταλικός αγωγός ITGI

Aπό το energypress.gr...

Την πεποίθησή τους ότι η πρόταση του ITGI είναι η πλέον ανταγωνιστική, τόσο όσον αφορά την προσφερόμενη τιμή για τη διέλευση transit του φυσικού αερίου, όσο και ως προς την ωριμότητα του έργου, εκφράζουν, μιλώντας στο energypress στελέχη της ΔΕΠΑ. Θεωρούν δηλαδή ότι τα δεδομένα θα οδηγήσουν τους Αζέρους στο να επιλέξουν τον αγωγό ελληνοιταλικού ενδιαφέροντος ως τον «φορέα» του Νότιου Διαδρόμου.

Την περασμένη Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου, η κοινοπρακτική εταιρεία «Ποσειδών» ΑΕ, στην οποία συμμετέχουν εξ ίσου η ΔΕΠΑ και η ιταλική Edison, κατέθεσε στην εταιρεία πετρελαίου του Αζερμπαϊτζάν Socar, την πρόταση για τον Ελληνοιταλικό αγωγό φυσικού αερίου, ο οποίος θα επιτρέψει τη μεταφορά περίπου 12 δις. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου από τη χώρα της Κασπίας στην Ευρώπη, μέσω Ελλάδας και Ιταλίας.
Αντίστοιχη πρόταση κατέθεσε, μεταξύ άλλων, και η εταιρεία του αγωγού Trans Adriatic Pipeline (ΤΑΡ), την οποία υποστηρίζουν η νορβηγική Statoil, η ελβετική EGL και η γερμανική E.ON.
Οι δύο αγωγοί, δηλαδή Ελληνοιταλικός - ITGI και ΤΑΡ, διαθέτουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά. Έχουν την ίδια δυναμικότητα, δηλαδή περίπου 12 δις. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το χρόνο, ενώ διασχίζουν ελληνικό έδαφος, από το ύψος της Θεσσαλονίκης ο πρώτος, και από το ύψος της Κομοτηνής ο δεύτερος. Ο ITGI καταλήγει στην Ιταλία υποθαλασσίως από τις ακτές του Ιονίου, ενώ ο δεύτερος, συνεχίζει μέσω της Δυτικής Μακεδονίας προς Αλβανία, από τις ακτές της οποίας καταλήγει και πάλι υποθαλασσίως στην Ιταλία.
Διαφορά στις λεπτομέρειες
Ωστόσο, οι δύο αγωγοί έχουν σημαντικές διαφορές στις «λεπτομέρειες», οι οποίες λεπτομέρειες τις πιο πολλές φορές διαμορφώνουν και την ουσία. Ο ITGI διέρχεται μόνο από εδάφη κοινοτικών χωρών, ενώ ο ΤΑΡ και έδάφη της Αλβανίας που θα αργήσει ακόμη να αποτελέσει κοινοτικό έδαφος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια της λειτουργίας του.
Ωστόσο η κυριότερη διαφορά μεταξύ των δύο προτάσεων, αφορά στον βαθμό ωριμότητάς τους και στις προοπτικές που παρουσιάζουν για την τροφοδοσία και άλλων χωρών.
Ο ITGI, λόγω της πολύχρονης προετοιμασίας που προηγήθηκε, βρίσκεται σε τέτοιο βαθμό ωριμότητας, ώστε εφ΄όσον έπαιρνε το «πράσινο φως» από την πλευρά των Αζέρων, θα μπορούσε να αρχίσει να κατασκευάζεται αμέσως.
Συγκεκριμένα, έχει λάβει τις διοικητικές εγκρίσεις από τις αρχές της Ελλάδας και της Ιταλίας, ενώ οι μελέτες για την χερσαία και θαλάσσια όδευση του αγωγού βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο. Μάλιστα, βρίσκεται σε εξέλιξη η δεύτερη φάση διεθνούς διαγωνισμού της «Ποσειδών ΑΕ», δηλαδή της μικτής εταιρείας του υποθαλάσσιου αγωγού, για την προμήθεια των σωλήνων του τμήματος αυτού.
Συνδυασμός με IGB
Ένα επιπλέον στοιχείο της Ελληνοιταλικής πρότασης που θα πρέπει να εκτιμηθεί ιδιαίτερα, είναι η διέξοδος που προσφέρει, για τη διείσδυση του αζέρικου αερίου στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης, μέσω του Ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB. Ο αγωγός αυτός, που υποστηρίζεται και χρηματοδοτείται σε σημαντικό ποσοστό από την ΕΕ, θα συνδεθεί με τα ήδη λειτουργούντα τμήματα του Ελληνοιταλικού αγωγού, στο ύψος της Κομοτηνής και θα καταλήξει στην Στάρα Ζαγκόρα της Βουλγαρίας. Ο ρόλος του χαρακτηρίζεται σημαντικός για την ασφάλεια της τροφοδοσίας χωρών όπως η Βουλγαρία, Ρουμανία και Ουγγαρία που ακόμη εξαρτώνται αποκλειστικά από το ρωσικό αέριο, ενώ και στο έργο αυτό η πρόοδος είναι μεγάλη, καθώς ήδη έχουν ανατεθεί οι λεπτομερείς τεχνικές και περιβαλλοντικές μελέτες. Οπότε η κατασκευή του μπορεί να ξεκινήσει από το τέλος του 2012 και να είναι έτοιμος το 2014.
Σε αρχική φάση ο ΤΑΡ
Αντίθετα με τον ITGI, ο ΤΑΡ βρίσκεται ακόμη στις πολύ αρχικές φάσεις σχεδιασμού του, ενώ μόλις πρόσφατα κατέθεσε στις Ελληνικές αρχές τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Όσο για τις προοπτικές τροφοδοσίας και άλλων περιοχών, αυτές περιγράφονται ως μνημόνια συνεργασίας με κρατικές εταιρείες των Δυτικών Βαλκανίων, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υλοποιηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα.
Θέσεις εργασίας
Οι δύο αγωγοί, στη φάση της κατασκευής τους, είναι φυσικό ότι θα προσφέρουν έργο σε εργολαβικές και άλλες επιχειρήσεις, επί ελληνικού εδάφους και άρα στη δημιουργία θέσεων εργασίας για το διάστημα της κατασκευής τους. Ωστόσο η Ελληνοιταλική πρόταση, προβλέπει επιπλέον και κατασκευή στη Θεσπρωτία του σταθμού συμπίεσης , που είναι απαραίτητος για τη διέλευση του φυσικού αερίου από τον υποθαλάσσιο αγωγό. Η λειτουργία του σταθμού αυτού θα προσφέρει μόνιμες θέσεις εργασίας, προσφέροντας σταθερή απασχόληση, αλλά και εργασία σε περιφερειακές επιχειρήσεις, που θα τονώσουν σε μόνιμη βάση την οικονομία της περιοχής.
Τέλος, η κατασκευή του χερσαίου σκέλους του Ελληνοιταλικού αγωγού, θα δώσει τη δυνατότητα επέκτασης των δικτύων διανομής φυσικού αερίου σε Κεντρική (Βέροια, Νάουσα, Έδεσσα) και Δυτική Μακεδονία, όπως και στην Ήπειρο. Όπως δε είναι γνωστό, η έλευση σε μία περιοχή του φυσικού αερίου, δημιουργεί πολλαπλασιαστικές θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση, με την είσοδο νέων ειδικοτήτων παροχής υπηρεσιών (τεχνικοί φυσικού αερίου), εμπορίας συσκευών και συστημάτων καύσης φυσικού αερίου, ενώ και η συμβολή του στην περιβαλλοντική αναβάθμιση των περιοχών είναι μεγάλη, μέσω της υποκατάστασης πετρελαίου θέρμανσης.
Πολιτική στήριξη
Από τις μέχρι στιγμής ενημερώσεις της Socar, προκύπτει ότι η επιλογή του αγωγού θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τις τέλος του έτους. Αυτό σημαίνει ότι το επόμενο τρίμηνο οι εταιρείες που έχουν προτείνει συγκεκριμένα σχέδια αγωγών, όπως ο Ελληνοιταλικός (ITGI), o Transadriatic Pipeline, o Nabucco και South East Europe Pipeline, θα βρίσκονται σε συνεχή επαφή με τους αρμόδιους της Socar για παροχή διευκρινίσεων, ανάλυση λεπτομερειών των σχεδίων κλπ.
Ωστόσο για την προώθηση παρόμοιων σχεδίων, είναι απαραίτητη η υποστήριξη των εταιρειών που τα προτείνουν και από τις κυβερνήσεις των κρατών όπου αυτές έχουν την έδρα τους. Στην περίπτωση του ελληνοιταλικού αγωγού, η στήριξη παρέχεται από τις Κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Γαλλίας. Η τελευταία εμπλέκεται καθώς η γαλλική κρατική εταιρεία ηλεκτρισμού Electricite de France, είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της ιταλικής Edison.
Μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα, πολιτικοί από τις 3 χώρες θα επισκεφθούν την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν Μπακού, όπου θα έχουν συναντήσεις με Κυβερνητικά στελέχη του Αζερμπαϊτζάν. Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου, την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν επισκέπτεται ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί για επίσημη επίσκεψη. Σύμφωνα δε με ακριβείς πληροφορίες, μέσα στην ατζέντα των συνομιλιών του βρίσκεται και ο Ελληνοιταλικός αγωγός. Επίσης όπως ανακοίνωσε πρόσφατα ο Έλληνας υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Παπακωνσταντίνου, έχει προγραμματίσει επισκέψεις σε Μπακού και Λονδίνο προκειμένου να προβάλλει τα πλεονεκτήματα της ελληνοιταλικής πρότασης, ενώ για τον ίδιο λόγο έχει προγραμματίσει επίσκεψη και ο Ιταλός υπουργός Οικονομίας Πάολο Ρομάνι.
Το σχέδιο
Ο Ελληνοιταλικός αγωγος χωρίζεται σε δύο σκέλη. Το χερσαίο τμήμα του ξεκινά από την Κομοτηνή και με μήκος 600 χιλιομέτρων καταλήγει στις ακτές του Ιονίου, στο Νομό Θεσπρωτίας. Το υποθαλάσσιο τμήμα του έχει μήκος περίπου 200 χιλιόμετρα και καταλήγει στο Οτράντο της Ιταλίας, όπου συνδέεται με το ιταλικό δίκτυο. Στην υποδομή του αγωγού, περιλαμβάνεται επίσης και ένας σταθμός συμπίεσης στο Νομό Θεσπρωτίας, ο οποίος χωροθετήθηκε σύμφωνα με τις προτάσεις της τοπικής κοινωνίας. Η δυναμικότητά του είναι περίπου 12 δις. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στο χερσαίο σκέλος και 9 δις. κυβικά στο υποθαλάσσιο. Ήδη η εταιρεία Ποσειδών, εξασφάλισε από την ΕΕ την άδεια να εξαιρεθεί ο υποθαλάσσιος από τους κοινοτικούς κανόνες διαχείρισης, προκειμένου να διασφαλιστεί η οικονομική βιωσιμότητα του έργου.
Ο αρχικός προϋπολογισμός του Ελληνοιταλικού αγωγού ανέρχεται σε 1,14 δις. ευρώ, ποσό που καθιστά απόλυτα ανταγωνιστική τη λειτουργία του. Το έργο έχει εξασφαλίσει ενίσχυση 100 εκατομμυρίων από την ΕΕ, ενώ αντίστοιχη ενίσχυση ύψους 45 εκατομμυρίων, έχει εξασφαλιστεί και για το «αδελφό» έργο του Ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB.