Πολιτικές και δικαστικές εξελίξεις σε σχέση με την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ

Η διαδικασία προχωράει με μικρές μόνον αποκλίσεις από το χρονοδιάγραμμα. Οι τέσσερις διεκδικητές δείχνουν να διατηρούν ζωηρό το ενδιαφέρον τους εντείνοντας τον ανταγωνισμό και δημιουργώντας ισχυρές προσδοκίες για την επίτευξη ενός εξαιρετικά ικανοποιητικού τιμήματος. Οι αναλυτές ανεβάζουν τον πήχη προσδιορίζοντας σε 1,4 δισ. ευρώ τη συνολική αξία της εταιρείας.
Παρόλα αυτά οι ιθύνοντες φοβούνται ότι η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ (που αποτελεί το θεωρητικά ευκολότερο από τα τρία στάδια ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ) δεν αποκλείεται να «σκαλώσει». Τα δύο θέματα για τα οποία οι συνομιλητές του Εnergypress διατυπώνουν φόβους είναι το αν θα υπάρξει κάποια αρνητική απόφαση από το Συμβούλιο της Επικρατείας στο οποίο έχουν προσφύγει τα σωματεία των εργαζομένων και το αν θα υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις πριν από την ολοκλήρωση της πώλησης του 66% της εταιρείας.

Όσον αφορά στο δικαστικό θέμα, οι εργαζόμενοι έχουν ως γνωστόν προσφύγει για δύο λόγους. Ο ένας αφορά τα δικαιώματα που έχει το ταμείο των εργαζομένων επί της περιουσίας της ΔΕΗ (και των θυγατρικών της) καθώς επί δεκαετίες η επιχείρηση παρακρατούσε τις εισφορές τους για να χρηματοδοτεί τα έργα της. Ο δεύτερος αφορά την αντισυνταγματικότητα της ιδιωτικοποίησης δικτύων. Οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι το θέμα με τα δικαιώματα του ταμείου είναι ευκολότερο να ξεπεραστεί μετά τις σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις στις οποίες προχώρησε η κυβέρνηση. Αντίθετα, για το θέμα της αντισυνταγματικότητας εκφράζεται ανησυχία, καθώς υπάρχουν πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ, όπως εκείνη για τις εταιρείες και τα δίκτυα ύδρευσης, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα πρόκριμα ή έστω προηγούμενο για την κρίση του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Όσον αφορά στο πολιτικό θέμα, φαίνεται ότι οι προθεσμίες είναι οριακές. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, η ΔΕΗ θα λάβει τις δεσμευτικές προσφορές από τους ενδιαφερόμενους περί τα τέλη Νοεμβρίου. Αυτό σημαίνει ότι η ολοκλήρωση του διαγωνισμού δεν μπορεί να γίνει νωρίτερα από τις αρχές του 2015, υπό την προϋπόθεση – και πάλι - ότι δεν θα υπάρξουν σοβαρές καθυστερήσεις από ενστάσεις κ.λπ. Και υπό την προϋπόθεση επιπλέον ότι δεν θα σημειωθεί χρονοτριβή από την πλευρά της Κομισιόν η οποία, όπως έχει δείξει και η περίπτωση του ΔΕΣΦΑ και των Αζέρων της SOCΑR, είναι ιδιαίτερα σχολαστική όταν πρόκειται για την εκχώρηση δικτύων, ειδικά σε εταιρείες πέραν των ευρωπαϊκών.
Είναι σαφές ωστόσο ότι στις αρχές του 2015 θα έχει ξεκινήσει η διαδικασία για την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας πράγμα που σημαίνει ότι το πολιτικό σκηνικό θα είναι «εμπύρετο» και πάντως δεν θα είναι εύκολο να πέσουν υπογραφές για μια ιδιωτικοποίηση για την οποία η αντιπολίτευση έχει δηλώσει την απόλυτη αντίθεσή της. Τα πράγματα θα περιπλακούν έτι περεταίρω στην περίπτωση που δεν εκλεγεί πρόεδρος Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή και οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές.
Και βέβαια η αβεβαιότητα είναι πολύ μεγαλύτερη για το υπόλοιπο σχέδιο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, το οποίο περιλαμβάνει την απόσχιση του 30% της επιχείρησης και τη δημιουργία της «μικρής ΔΕΗ» και τελικά την πώληση σε στρατηγικό επενδυτή του 17% της εναπομείνασας «μεγάλης ΔΕΗ». Σε κάθε περίπτωση η δημιουργία της «μικρής ΔΕΗ» δεν μπορεί να ολοκληρωθεί εντός χρονοδιαγραμμάτων (το θετικό σενάριο «βλέπει» την ολοκλήρωση στο τέλος του 2015) γεγονός που οδηγεί στο να είναι η υπόθεση απολύτως συνυφασμένη με τις πολιτικές εξελίξεις, την κυβέρνηση που θα υπάρχει κ.λπ.

Πηγη: energypress.gr