Η τοποθέτηση του Υπουργού Παιδείας στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής για το Σχέδιο Αθηνά

Η τοποθέτηση του Υπουργού κ. Κ. Αρβανιτόπουλου κλείνοντας στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, κατά τη δεύτερη ημέρα συζήτησης για το Σχέδιο Αθηνά. Πριν την τοποθέτηση του είχαν τοποθετηθεί 62 βουλευτές, μεταξύ αυτών και 6 της Δυτικής Μακεδονίας. Ακολουθεί η τοποθέτηση:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ(Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αρχίσουμε να από τα θετικά σημεία αυτής της συζήτησης. Νομίζω ότι, είναι καθολική η αποδοχή ότι εδώ που έφθασε η τριτοβάθμια εκπαίδευση και όπου διαμορφώθηκε αυτός ο ακαδημαϊκός χάρτης της χώρας, πρέπει να αλλάξει.

Όλοι συμφωνούμε και ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κ.Κ.Ε., παρότι έχει πάντοτε μια ξεκάθαρη, διαφορετική, ιδεολογική και πολιτική τοποθέτηση, αλλά όλοι συμφωνούμε. Όλοι συμφωνούμε για το πώς φθάσαμε ως εδώ. Αυτό είναι το ένα. Διαφωνούμε, βεβαίως, σε πολλά σημεία όταν πρόκειται για μια πρόταση, για την διόρθωση αυτών των παθογενειών και είναι φυσιολογικό, διότι εκκινούμε πολλές φορές από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες. Πρέπει όμως, καταρχήν να συμφωνήσουμε και σε κάτι άλλο, επί της διαδικασίας, γιατί η διαδικασία είναι καθορισμένη και νομοθετημένη. Δεν αυθαιρετεί ο Υπουργός Παιδείας, ακολουθώντας μια διαδικασία, η οποία έχει νομοθετηθεί από το προηγούμενο κοινοβούλιο με την συντριπτική πλειοψηφία των τριών πέμπτων. Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, θα διαβάσω στην Επιτροπή το ν.4009, ο οποίος λέει στο εδάφιο αυτό, ότι: «με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών και Παιδείας - Θρησκευμάτων, μπορούν να συγχωνεύονται, κατατέμνονται, μετονομάζονται και καταργούνται ΑΕΙ και να μεταβάλλεται η έδρα τους, καθώς επίσης και να ιδρύονται, συγχωνεύονται, κατατέμνονται, μετονομάζονται και καταργούνται σχολές ή τμήματα και να μεταβάλλεται η έδρα τους για τους ακόλουθους λόγους». Αυτό δεν είναι καμιά αποσπασματική ρύθμιση. Αυτό είναι μια συνολική αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Από κάτω ο ν.4009 νομοθετεί και τα πεδία των κριτηρίων. Λέει: «Όταν είναι αναγκαίο για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων κοινωνικών αναγκών, για την ανάπτυξη της ανώτερης εκπαίδευσης, για την καλλιέργεια νέων επιστημονικών και τεχνικών πεδίων ή πεδίων διεπιστημονικού χαρακτήρα, που κρίνονται απαραίτητα για την οικονομικοκοινωνική ανάπτυξη της χώρας και να καλύπτονται με επάρκεια από τα ΑΕΙ, τις σχολές και τα τμήματα που υπάρχουν».

Δεύτερον, όταν επιβάλλεται από το δυσανάλογα μεγάλο ή αντίστοιχα μικρό ετήσιο αριθμό φοιτητών, αποφοίτων, καθηγητών σε ένα ΑΕΙ, σε μια σχολή, σε ένα τμήμα. Τρίτον, όταν λειτουργία μεμονωμένων ΑΕΙ ή τμήματος, δεν δικαιολογείται επιστημονικά και αντιθέτως δυσχεραίνει την έρευνα και τη διδασκαλία στα αντίστοιχα γνωστικά πεδία. Τέταρτον, όταν είναι σύμφωνες με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της εθνικής οικονομίας. Μετά λέει ο νόμος: «Ο Υπουργός Παιδείας της ανωτέρω πρότασης, δηλαδή πριν την έκδοση του προεδρικού διατάγματος, υποβάλει ερώτημα συνοδευόμενο από ειδική τεκμηρίωση, για έκδοση γνώμης από την αρχή διασφάλισης και πιστοποίησης ποιότητας στην ανώτερη εκπαίδευση, δηλαδή την ΑΔΙΤ, καθώς και το συμβούλιο των οικείων ιδρυμάτων, μετά από διατύπωση γνώμης της Συγκλήτου αυτών. Στα ιδρύματα που δεν έχει συγκροτηθεί ακόμη συμβούλιο, η ανωτέρω αρμοδιότητα ασκείται από την Σύγκλητο». Και συνεχίζει ο νόμος. Οι ανωτέρω γνώμες, θεωρείται ότι εκδόθησαν μετά την άπρακτη παρέλευση 30 ημερών περιέλευσης ερωτήματος από τον Υπουργό Παιδείας σε αυτές. Για εξαιρετικούς λόγους όπως ενδεικτικά είναι η υποβολή διευκρινιστικών ερωτημάτων από τα γνωμοδοτούντα όργανα, η ανωτέρω προθεσμία μπορεί να παρατείνεται για 7 ημέρες. Περαιτέρω παράταση της προθεσμίας αποκλείεται. Αυτά σε ότι αφορά το νόμο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι επιλογή μου να εκδώσω προεδρικά διατάγματα. Αυτά τα ορίζει ο νόμος και η δημοκρατική νομιμοποίηση για την διαδικασία, η οποία έρχεται από το γεγονός ότι αυτός ο νόμος, νομοθετήθηκε στην προηγούμενη Βουλή με ευρεία συντριπτική θα έλεγα κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Τώρα θα πάμε στις διαδικασίες και στα βήματα που ακολουθήθηκαν. Ο διάλογος δεν άρχισε τώρα. Γιατί καλλιεργείτε και προσπαθείτε να δημιουργήσετε εντυπώσεις; Έχει αρχίσει από τον Νοέμβριο. Όταν τον Νοέμβριο κατ' αρχήν κάναμε συζήτηση για τα κριτήρια. Η ΑΔΙΠ μας έδωσε και αυτά είναι δημόσια έγγραφα, την πρότασή της για τα κριτήρια. Ενσωματώσαμε κάποια από αυτά τα κριτήρια τα οποία χρησιμοποιήσαμε για την εκπόνηση αυτής της πρότασης. Κριτήρια προτάθηκαν και από άλλους φορείς, από ιδρύματα, από την ΠΟΣΔΕΠ, από τα κόμματα και συζητήσαμε γι' αυτά. Συζητήσαμε με κάθε κόμμα ξεχωριστά. Συζητήσαμε με την ΠΟΣΔΕΠ, συζητήσαμε με τα ιδρύματα για τα κριτήρια. Εφόσον θεσμοθετήθηκαν τα κριτήρια και αυτά τα ευρέα πεδία που προβλέπει ο νόμος, εμπλουτίστηκαν και δημιουργήθηκαν αυτά τα κριτήρια, προχωρήσαμε στην εκπόνηση μιας πρότασης, μετά από διάλογο. Αυτή την πρόταση την θέσαμε σε διάλογο. Πριν από την εκπόνηση της πρότασης αυτής, έγινε εξοντωτικός διάλογος. Εγώ προσωπικά είδα κάθε ίδρυμα και επι σειρά ωρών, προέδρους τμημάτων, καθηγητές, φορείς, για να υπάρξει ένα αποτέλεσμα. Όταν έγινε η πρώτη πρόταση, ετέθη σε διαβούλευση για 35 ημέρες. Έχει παρελάσει από το υπουργείο κάθε φορέας που είναι σχετικός με την εκπαιδευτική αυτή διαδικασία. Γίνεται ένας διάλογος και αποτέλεσμα του διαλόγου αυτού είναι ότι υπήρξαν κάποιες σημειακές αλλαγές. Εσείς μας εγκαλείτε γιατί κάναμε αλλαγές μετά το διάλογο. Εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω πότε έχει γίνει τέτοιος εξοντωτικός διάλογος για θέματα παιδείας; Εάν είχε γίνει τέτοιος εξοντωτικός διάλογος και εάν τα κριτήρια με τόση ένταση προασπίζατε για τις συγχωνεύσεις που κάναμε στο σχέδιο ΑΘΗΝΑ, ζητούσατε να είχαν εφαρμοστεί και να τηρούνται κάθε φορά που ιδρύονταν ένα τμήμα, δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτή την κατάσταση που έχουμε φτάσει σήμερα. Θα σας πω λοιπόν για τις ευθύνες, διότι λέμε ότι τα κόμματα τα οποία κυβέρνησαν πολλαπλασίασαν τα τμήματα και από 300 τόσα τμήματα που ήταν το 1993, έφθασαν στα 534 τμήματα σήμερα, αλλά εσείς που ήσασταν; Εγώ δεν έχω σημειώσει μία σημειακή έστω αντίρρηση για τον τρόπο αυτόν με τον οποίο αναπτύχθηκε αυτό το ιδεολόγημα, αυτός ο ακαδημαϊκός χάρτης της χώρας. Ξέρετε γιατί; Διότι στη μήτρα αυτού του ιδεολογικού υποδείγματος είστε εσείς. Αυτό είναι το ιδεολογικό υπόδειγμα που ακολουθήθηκε από τα πανεπιστήμια και από την ακαδημαϊκή, την πανεπιστημιακή, το σινάφι μας. Η ιδεολογική ηγεμονία στα πανεπιστήμια που έβγαλε αυτό το ιδεολογικό πρόταγμα είστε εσείς. Δεν είστε άμοιροι ευθυνών. Εάν με την ίδια αυστηρότητα που προσπαθείτε τώρα να ελέγξετε την κάθε αλλαγή, είχατε ελέγξει τον τρόπο που αναπτύχθηκε ο ακαδημαϊκός χάρτης της χώρας, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Μιλήσαμε για τις παθογένειες. Αλλά ας πάμε να δούμε το περιβόητο σχέδιο ΑΘΗΝΑ, στο που συμφωνούμε και στο που διαφωνούμε και γιατί διαφωνούμε. Ας πάρουμε τα πανεπιστήμια. Θέλετε να διατηρήσουμε πανεπιστήμια τα οποία έχουν ένα και δύο τμήματα; Αυτά είναι πανεπιστήμια; Αυτό μπορούμε να βγούμε να το πούμε στην κοινωνία και να κοιτάξουμε στα μάτια τα παιδιά αυτών που φοιτούν ή πάνε να φοιτήσουν και μπαίνουν σε αυτά τα πανεπιστήμια; Μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Εγώ θεωρώ πως δεν πρέπει να το κάνουμε. Αυτή είναι λοιπόν η πρώτη αυτονόητη αλλαγή, η οποία έγινε στα πανεπιστήμια. Συγχωνεύτηκαν αυτά τα πανεπιστήμια τα οποία δεν πληρούσαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις και τους όρους που είναι αναγκαίοι για την μαθησιακή διαδικασία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στην ανώτατη βαθμίδα. Τα πανεπιστήμια δεν είναι λύκεια, δεν είναι συνοικιακά φροντιστήρια. Πανεπιστήμιο σημαίνει ένα ίδρυμα που καλλιεργεί όλες τις επιστήμες. Αυτά λοιπόν τα οποία δεν πληρούσαν τους όρους, συγχωνεύτηκαν. Έχουμε σε αυτή τη χώρα ισχυρά πανεπιστήμια, έχουμε θύλακες αριστείας. Δημόσια πανεπιστήμια και αυτή είναι η μέριμνά μας, να αναδείξουμε τους θύλακες αριστείας, να τους πολλαπλασιάσουμε, να τους ενισχύσουμε. Πολλές φορές υπάρχουν και τμήματα μέσα σε αυτά τα πανεπιστήμια, τα οποία γνωρίζουμε όλοι πως έγιναν, από κατακερματισμό. Αναφέρεστε για το θέμα των ξένων γλωσσών και των φιλολογιών. Δύο από αυτά συγκροτούσαν ενιαίο τμήμα και άλλωστε εμείς τι κάνουμε; ουσιαστικά βάζουμε κατευθύνσεις. Δηλαδή, η λειτουργία των τμημάτων δεν μεταβάλλεται. Στις κατευθύνσεις αυτές εγγράφονται εισακτέοι από το πρώτο εξάμηνο, όπως αυτό θα αποτυπώνεται στο μηχανογραφικό, ενώ για την εισαγωγή τους είναι απαραίτητη η εξέταση στο αντίστοιχο ειδικό μάθημα. Εδώ που είναι το πρόβλημα; Απαντήστε μου.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Στα επαγγελματικά δικαιώματα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ(Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού, Αθλητισμού):Υπάρχουν και θα είναι και τεκμηριωμένα, σε κάθε κατεύθυνση.

Τώρα πηγαίνουμε στο θέμα των σλαβικών σπουδών και τουρκικών και μικρασιατικών σπουδών. Εάν δείτε το πρόγραμμα το ένα είναι περιφερειακές σπουδές, εάν δείτε το πρόγραμμά τους και το άλλο ανήκει μάλλον ζητήματα και γνωστικά αντικείμενα που έχουν να κάνουν με τη γλωσσολογία και γι' αυτό έχει διαφορετική ένταξη. Ξέρετε κάτι, μας κατηγορήσατε για προχειρότητα, αλλά θα σας πω κάτι. προχειρότητα βρίσκω στην περιπτωσιολογία που κάνετε. Εάν πάτε και δείτε τα τμήματα και αναλύσετε τα προγράμματα σπουδών, τα γνωστικά αντικείμενα των καθηγητών και τα επαγγελματικά δικαιώματα, θα δείτε ότι άλλοι είναι οι τίτλοι του τμήματος πολλές φορές, άλλο είναι το πρόγραμμα σπουδών και άλλα τα επαγγελματικά δικαιώματα. Γι' αυτό η περιπτωσιολογία, θέλει τεκμηρίωση, μέχρι τέλους.

Να πάμε στο θέμα των πολυτεχνικών σχολών. Λέει ένας συνάδελφος του ΣΥΡΙΖΑ γιατί να μην κάνουμε άλλες δυο πολυτεχνικές σχολές, έτσι γιατί μας ήρθε στο κεφάλι. Η κυρία Φωτίου όμως που είναι στο Πολυτεχνείο, νομίζω ότι θα σας πει ότι σήμερα έχουμε 4 πολυτεχνικές σχολές, 2 πολυτεχνεία και θα πρέπει να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας, σηκώνει η χώρα άλλη πολυτεχνική σχολή; Τι είναι πολυτεχνική σχολή; Μπορούμε να στηρίξουμε πολυτεχνική σχολή με ένα τμήμα πληροφορικής στο οποίο θέλουμε να κάνουμε Μηχανικών Πληροφορικής και ένα τμήμα Μηχανικών Επιστημών Υλικών;

ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ: Πόσα πολυτεχνεία έχει η Ολλανδία αντίστοιχου πληθυσμού;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ(Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού, Αθλητισμού): Μπορεί να είναι πολυτεχνείο αυτό; επαναλαμβάνω σηκώνει η χώρα και άλλο πολυτεχνείο; Κάθε μελέτη δείχνει ότι είναι αμφίβολο εάν η χώρα αντέχει.

Πάμε τώρα στα θέματα των προτάσεων σε ότι αφορά τα πανεπιστήμια πάντοτε. Η κυρία Ρεπούση έχει δίκιο. Ισοπεδωτική, καταστροφική, ιδρυτική η πρόταση, μηδέν. Ούτε μία πρόταση. Ξέρετε γιατί το λέω αυτό; Το λέω με λύπη μου αυτό, διότι είστε αξιωματική αντιπολίτευση και μπορεί να γίνει κανένα ατύχημα και να γίνετε κυβέρνηση. θα πρέπει να έχετε συγκροτημένο σχέδιο. Κάθε αξιωματική αντιπολίτευση εάν τους βοηθήσει κάποια στιγμή η τύχη μπορεί να γίνουν κυβέρνηση. Το απεύχομαι αλλά μπορεί να γίνετε. Θα περίμενα λοιπόν να έχετε ένα συγκροτημένο πρόγραμμα. Δεν είναι τώρα ότι εδώ συζητάμε το σχέδιο ΑΘΗΝΑ, εδώ συζητάμε για την τριτοβάθμια εκπαίδευση τα τελευταία δύο χρόνια. Τι έχει προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ από απόψεως προτάσεων; Τίποτα. Η ΔΗΜΑΡ προσέφερε σημαντικές προτάσεις. Δύο προτάσεις τις οποίες μελετάμε με πολύ μεγάλη προσοχή. Μάλλον τρεις από τις οποίες υιοθετήσαμε τη μία και θα έρθω σε αυτή. Πρώτον, όσο αφορά τα θέματα των κοινοπραξιών. Είναι μια σημαντική πρόταση, είναι ενδιαφέρουσα όσον αφορά τα πανεπιστήμια με τα τεχνολογικά ιδρύματα. Θέλουμε να την υιοθετήσουμε, εξετάζουμε τα νομικά ζητήματα, διότι υπάρχουν μερικά νομικά ζητήματα. Θα μπορούσε για παράδειγμα, στο Ιόνιο πράγματι ένα πιλοτικό τέτοιο μοντέλο κοινοπραξίας να λειτουργήσει. Δοκιμάζουμε το συνομοσπονδιακό μοντέλο των πέντε πανεπιστημίων και ακούστε τώρα τις αντιδράσεις και τις αντιρρήσεις. Τι είπαμε; Να φτιάξουμε μια συνομοσπονδία, η οποία θα κάνει τι; Θα πάρει αυτά τα πέντε πανεπιστήμια τα οποία όλοι γνωρίζουμε πώς εξελίχθηκαν. Ήταν σχολές θεματικές η Ανώτατη Βιομηχανική, η Ανωτάτη Εμπορική, η Γεωπονική, η Πάντειος εξελίχθηκαν σε πανεπιστήμια, καλά πανεπιστήμια είναι θεματικά πανεπιστήμια. Τι μπορεί να κάνει αυτό το ομοσπονδιακό μόρφωμα; Τρία πράγματα, διατηρώντας τη διοικητική τους, την ακαδημαϊκή τους αυτοτέλεια, τα πτυχία τους, τους καθηγητές τους, τους φοιτητές τους, τι μπορεί να τους δώσει; Δύο και τρία πράγματα. Πρώτον, δυνατότητα κινητικότητας, μπορεί τα μέλη ΔΕΠ να κάνουν κοινά μεταπτυχιακά προγράμματα, μπορεί οι φοιτητές να δούνε ένα περιορισμένο αριθμό μαθημάτων να μπορούν να επιλέξουν από άλλο πανεπιστήμιο των πέντε, μπορεί ισχυρά και τα πέντε μαζί να αντλήσουν πόρους. Αυτό σε τι ενοχλεί; Ποιόν ενοχλεί αυτό; Γιατί ενοχλεί; Δεν είναι καλό για τους φοιτητές; Δεν είναι καλό για τα ιδρύματα, τα οποία διατηρούνται την αυτοτέλειά τους, την αυτοδυναμία τους, το αυτοδιοίκητο τους, τους πόρους τους, τον προϋπολογισμό τους. Τίποτα δεν αφαιρείται από αυτά. Είναι κάτι το οποίο πρέπει να δούμε πώς θα πάει πιλοτικά. Η δεύτερη πρόταση της ΔΗΜ.ΑΡ. που είναι σημαντική και μας βρίσκει σύμφωνους είναι ότι να ενωθούν τα πανεπιστήμια με την ερευνητική διαδικασία, με τα ερευνητικά ινστιτούτα. Πρέπει να δούμε πως θα καταλήξουν οι συγχωνεύσεις των ερευνητικών ινστιτούτων, καταρχήν, να τελειώσουμε με το σχέδιο «Αθηνά» και δεύτερον να περάσουμε σε τέτοιες συμπράξεις. Κοιτάξτε τι υπάρχει στο εξωτερικό γιατί και αυτό είναι ένα μοντέλο το οποίο έχει ακολουθηθεί με μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό. Κοιτάξτε τα ισραηλινά πανεπιστήμια το πανεπιστήμιο Technion της Χάιφα πως συνδέει την έρευνα, τη γνώση με την παραγωγή. Το Cornell και το Technion πήγαν στη Νέα Υόρκη στο Roosevelt Island απέναντι από τη Νέα Υόρκη και φτιάχνουν το δεύτερο Silicon Valley. Ξέρω τι αυτό σας προκαλεί ναυτία αλλά δεν είναι κακό για την Ελλάδα και σε αυτό πρέπει να προχωρήσουμε. Θα πρέπει να συνδέσουμε τα πανεπιστήμια, τα ερευνητικά κέντρα με την παραγωγική διαδικασία, θα το κάνουμε, αυτό είναι και πρόταση της ΔΗΜ.ΑΡ. και είναι το δεύτερο βήμα. Το τρίτο είναι τα θεματικά πεδία που αναφέρθηκε η κυρία Ρεπούση. Αυτό κάναμε στα τεχνολογικά ιδρύματα. Τι κάναμε στα τεχνολογικά ιδρύματα; Να πάμε για τα πεδία πρώτα και μετά θα μπούμε στην περιπτωσιολογία στην οποία αναλωθήκατε. Είπαμε ότι τα τεχνολογικά ιδρύματα έχασαν τον προορισμό τους. Τι είναι ο προορισμός των τεχνολογικών ιδρυμάτων; Να κάνουν όλα αυτά τα πράγματα τα οποία συζητάμε; Δημόσιες σχέσεις, διεθνές εμπόριο; Αυτή είναι η τεχνολογική εκπαίδευση; Τι κάνουμε εμείς, λοιπόν; Βρήκαμε 34 τμήματα γύρω από αυτά τα αντικείμενα, τα συγχωνεύουμε σε εννέα. Στο γνωστικό πεδίο της σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων και να φτιάχνουμε σχολές Διοίκησης Οικονομίας και όλα αυτά τα γνωστικά αντικείμενα για τα οποία εισήλθαν τα παιδιά προσανατολισμένα πολλές φορές θα αναγραφούν ως κατευθύνσεις ούτως ώστε να μη χάσουν αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημά. Έτσι εάν δείτε και τον εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό, τι βλέπουμε; Ότι έχουμε πέντε θεματικά πεδία δηλαδή σχολές Διοίκησης Οικονομίας, που; Στις περιφέρειες των Αθηνών, της Κεντρικής Μακεδονίας, της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, της Θεσσαλίας, της Δυτικής Ελλάδας, της Πελοποννήσου, της Κρήτης, της Ηπείρου, της Δυτικής Μακεδονίας και της Στερεάς Ελλάδας.

Στο δεύτερο θεματικό πεδίο έχουμε σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών. Πού; Στην Αθήνα, στην Κεντρική Μακεδονία, στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στη Δυτική Μακεδονία, στη Θεσσαλία, στη Στερεά Ελλάδα, στη Δυτική Ελλάδα, στην Κρήτη, στην Ήπειρο, στην Θεσσαλία, στα Ιόνια Νησιά και στην Πελοπόννησο. Τρίτον, σχολή Γεωπονίας Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής, που είναι αυτές οι σχολές, πέρα από την Αθήνα, εκεί που έπρεπε να είναι στην Κεντρική Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία, Θράκη, Θεσσαλία, Πελοπόννησο, Δυτική Μακεδονία, Ήπειρος, Στερεά Ελλάδα και Κρήτη. Σχολές Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, πάλι κατανεμημένα εθνικά, χωροταξικά σε περιφέρειες. Είναι τα πέντε μεγάλα πεδία τα οποία με την εξαίρεση του ενός το οποίο το έχουμε ουσιαστικά συγχωνεύσει της Διοίκησης της Οικονομίας γιατί μπορεί να πει κανείς ότι αυτό είναι ένα αντικείμενο το οποίο θεραπεύεται από τα πανεπιστήμια και άρα συμπιέζονται οι απόφοιτοι και βγάζουν ανέργους, τα άλλα είναι πεδία τα οποία πρέπει να θεραπεύουν τα τεχνολογικά ιδρύματα και οι δύο σχολές των Μουσικών Τεχνολογιών στις οποίες έχουμε αναφερθεί.

Που είναι το πρόβλημα εδώ; Το πρόβλημα εδώ είναι στα τοπικά ζητήματα. Αναφερθήκατε σε αλλαγές. Τι άλλαξε; Εμάς ο χωροταξικός σχεδιασμός ήταν να υπάρχει ένα τεχνολογικό ίδρυμα ανά διοικητική περιφέρεια. Η μεγάλη αν θέλετε αλλαγή είναι στην περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας γιατί εκεί είχαμε πει πραγματικά να γίνει ένα Τ.Ε.Ι. Κεντρικής Μακεδονίας και είχαμε συμπεριλάβει και το Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης. Αρχικά είχαμε πει ότι υπάρχουν δύο πόλοι ουσιαστικά σε αυτό το Τ.Ε.Ι. οι Σέρρες και η Θεσσαλονίκη και γι' αυτό είχε γίνει κατανομή, με ποιο σκεπτικό; Ότι ομοειδή τμήματα συγκροτούν σχολές. Δεν μπορεί να έχουμε ξεκάρφωτες και διαφορετικές σχολές σε πόλεις. Πρέπει, τουλάχιστον για να μαζέψουμε αρχικά αυτόν τον κατακερματισμό να βάλουμε ομοειδή τμήματα που συγκροτούν σχολές για να υπάρχει το ελάχιστο της ακαδημαϊκότητας. Αυτό, λοιπόν, έτσι όπως το απλώσαμε, βεβαίως, έχει ένα κόστος για να μαζευτεί. Για αυτό και βλέπετε ότι διορθώσεις είναι προς την πλευρά της σμίκρυνσης, της μείωσης, της ελαχιστοποίησης του κοινωνικού κόστους για την ελληνική οικογένεια που ερχόταν στις μεταφορές. Εκεί είναι η διαφθορά στην οποία αναφέρεστε και στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα.

Μειώσαμε στο ελάχιστο, μηδενίσαμε το θέμα των μεταφορών για να μην υπάρχει πρόβλημα, αλλά κοιτάξτε και πρέπει να έχουμε το θάρρος να το πούμε στους νέους ανθρώπους. Πρέπει να τους πούμε ότι κάναμε λάθος μέχρι στιγμής, ότι σας στέλναμε πολλές φορές σε τμήματα που ήταν «άδεια πουκάμισα», σας στέλναμε σε τμήματα χωρίς μέλη ΔΕΠ, σας στέλναμε σε τμήματα στη μέση του πουθενά, όπου δεν υπήρχε κρίσιμη ακαδημαϊκή μάζα, δεν υπήρχε ακαδημαϊκότητα, με πτυχία τα οποία δεν ανταποκρινόταν στις βιοτικές ανάγκες της και τις ανάγκες του επαγγελματικού προσανατολισμού. Πρέπει σιγά - σιγά και δεν λέω ότι έχετε δίκιο, πρέπει να δούμε ότι είναι μια δύσκολη οικονομική και κοινωνική συγκυρία και πρέπει λοιπόν το βήμα να είναι λελογισμένο. Γι' αυτό, λοιπόν, τι λέμε; Τουλάχιστον να μαζέψουμε ομοειδή τμήματα συγκροτώντας σχολές σε μια πόλη. Να υπάρχει αυτή η ανταλλαγή, η όσμωση των φοιτητών με τους συναδέλφους τους.

Είναι το πρώτο βήμα και εκεί να καθίσουμε να συζητήσουμε αν υπάρχει μια αστοχία. Αναφερθήκατε στο θέμα που παρευξείνιων, το έχουμε δει ξανά και ξανά πράγματι το βλέπουμε. Αν υπάρχει κάποια αστοχία, να το δούμε, να το διορθώσουμε. Να πάμε επί της ουσίας και να συζητήσουμε. Η συζήτηση ξέρετε ξεκινάει με όλη την καλή θέληση των κριτηρίων και καταλήγει όπως είπατε στα τοπικά όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό. Εγώ δεν λέω να απογυμνώσουμε την περιφέρεια μου, αλλά πρέπει την περιφέρεια να την ενισχύσουμε επενδύοντας στη γνώση, όπως είπε ο κ. Μαριάς. Όχι βλέποντας τους νέους μας ως καταναλωτές, δεν είναι καταναλωτές εξαπατάμε την ελληνική οικογένεια γιατί ζητάμε και αντλούμε και κάνουμε αφαίμαξη από την ελληνική οικογένεια για να πάμε τους νέους μας ως καταναλωτές σε πόλεις και χωριά για να ταΐζουμε τα εστιατόρια και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Εμείς λέμε ότι πρέπει σιγά - σιγά να επενδύσουμε στη γνώση, τα περιφερειακά ιδρύματα να αρχίσουν να καλλιεργούν γνωστικά αντικείμενα που είναι συντεταγμένα και αρθρώνονται με την παραγωγική διαδικασία. Για αυτό είπαμε Ιχθυοκαλλιέργεια πάμε να κάνουμε ένα κέντρο στο Μεσολόγγι, σχολές Γεωπονίας εκεί που πρέπει. Κάποιος συνάδελφός καλόπιστα είπε για την Αμαλιάδα. Μπορεί να έχει κάνει πρόταση γιατί εδώ δε φταίει μόνο η τοπική αυτοδιοίκηση, φταίει και η κεντρική διοίκηση. Μπορεί να έχει κάνει πρόταση η Αμαλιάδα και οι τοπικές αρχές να έχουν μια σχολή Γεωπονίας και εμείς να τους είχαμε στείλει εδώ και χρόνια σχολή Πληροφορικής. Είναι δυνατόν; Αυτά, λοιπόν, προσπαθούμε να διορθώσουμε, δηλαδή η εφαρμοζόμενη τεχνολογική γνώση που φέρνουν τα τεχνολογικά ιδρύματα να είναι συνδεδεμένα με την παραγωγική διαδικασία και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε περιφέρειας. Γεωπονία, Ιχθυοκαλλιέργεια, διακομιστικό εμπόριο στη Θήβα και στην Κατερίνη ότι έχει μείνει από την κλωστουφαντουργία μας στο Κιλκίς να συνδεθούν με την παραγωγική διαδικασία, με τις παραγωγικές δυνάμεις. Θέλω να σας κάνω μία έκκληση, επειδή θα ξανασυζητήσουμε λόγω της επίκαιρης ερώτησης γιατί αναφερθήκατε και κάνατε περιπτωσιολογία και δεν θέλω να μπω στην περιπτωσιολογία. Κοιτάξτε, όμως, αναφερθήκατε πολλές φορές σε τμήματα, πρέπει να δείτε αναλυτικά, μη βγάζετε συμπεράσματα από τον τίτλο του τμήματος, πηγαίνετε μέσα και δείτε τα πρόγραμμα σπουδών. Ξέρω το κάθε πρόγραμμα σπουδών των 536 τμημάτων απέξω. Σας ενημερώνω ότι δεν έχει καμία σχέση πολλές φορές το πρόγραμμα σπουδών με τον τίτλο, με τα επαγγελματικά δικαιώματα και με τι διδάσκουν και τι γνωστικά αντικείμενα έχουν αυτοί που διδάσκουν μέσα στα τμήματα. Γι' αυτό πριν πάμε στην επίκαιρη ερώτησή σας απευθύνω μια έκκληση να μελετήσετε τα προγράμματα σπουδών όχι μόνο τους τίτλους. Θα δείτε εκεί πολλά περίεργα πράγματα και θα καταλάβετε γιατί συγχωνεύουμε με το ένα με το άλλο και όχι με το δείνα. Θα δείτε επίσης, ότι σε πάρα πολλά από αυτά τα τμήματα έχουμε εισακτέους στο 90% κάτω από τη βάση, το περίφημο τμήμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Όλα αυτά, λοιπόν, πρέπει να το δούμε, αλλά κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να κάνουμε με ένα τρόπο δημιουργικό, θετικό. Αυτή η αλλαγή, δεν αναφέρομαι πια σε μεταρρυθμίσεις γιατί αυτή η λέξη έχει χάσει την έννοια της σε αυτή τη χώρα που ζούμε, αυτή η αλλαγή είναι απαραίτητη, είναι ανάγκη όχι για τα μνημόνια ούτε για την τρόικα, αλλά για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το έλλειμμα στην κοινωνία της γνώσης, να μπορέσουμε να πούμε τους νέους κατάματα, να μπορέσουμε να τους οδηγήσουμε σε τμήματα τα οποία έχουν πιο ανταγωνιστικά πτυχία. Δεν μπορεί η ανεργία στους νέους να έχει σκαρφαλώσει εκεί που έχει σκαρφαλώσει. Ένα από τα βασικά αίτια της ανεργίας είναι αυτή η αναντιστοιχία σε πολλές περιπτώσεις του ακαδημαϊκού χάρτη με την πραγματικότητα. Αυτά, λοιπόν, να καθίσουμε να τα δούμε και τις όποιες αστοχίες εάν επισημάνουμε αλλά αν τις επισημάνουμε θα τις κάνουμε τεκμηριωμένα. Εάν τις επισημάνουμε να τις διορθώσουμε ούτε δογματισμός διακατέχει την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ούτε νομίζουμε ότι έχουμε το θέσφατο της απόλυτης Σόφιας, αλλά πρέπει να ξεκινήσει αυτό. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο, δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η ιστορία, δεν μπορεί να υπάρχουν τμήματα τα οποία έχουν 0, 1, 2, 3 μέλη ΔΕΠ. Κάποιος με ρώτησε για τους ωρομίσθιους, βεβαίως θα είναι μειωμένοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα είναι μια βαριά, βαθιά οικονομική κρίση. Θα είναι μειωμένοι άρα πώς θα στείλουμε τα παιδιά μας σε τμήματα που δεν έχουν μέλη ΔΕΠ. Αυτά όλα λοιπόν πρέπει να τα δούμε, να τα συνυπολογίσουμε όπως έγινε αυτός ο εξαντλητικός διάλογος έτσι θα συνεχιστεί. Θα πάμε και στην επίκαιρη ερώτηση αλλά θα ήθελα να πάμε δημιουργικά προσφέροντας, συνεισφέροντας για να αλλάξουμε αυτό το χάρτη, να κάνουμε μια πρώτη παρέμβαση. Δεν αλλάζουν όλα ιδιαίτερα σε μια τέτοια βεβαρημένη περίοδο και μια περίοδο τέτοιας αστάθειας κρίσης και ανασφάλειας, αλλά πρέπει να γίνει αυτό το πρώτο βήμα. Πρέπει να το κάνουμε. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε.

Πηγη: esos.gr