Αγωνιστική Συσπείρωση Μηχανικών ΔΕΗ: ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΔΜΗΕ - Αλήθειες και ψέματα

Στις 16 Δεκεμβρίου 2015, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας παρουσίασε τον «ιδιοκτησιακό διαχωρισμό του ΑΔΜΗΕ», ως «μια σημαντική επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με τους Θεσμούς». Κυβερνητικά στελέχη και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, διακήρυξαν εμφατικά την «διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της ενέργειας, της ΔΕΗ, των δικτύων και συγκεκριμένα του ΑΔΜΗΕ». ».
Πρόκειται για το γνωστό επικοινωνιακό παιχνίδι όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων, που όπως πάντα είναι μακριά από την αλήθεια.
Αν το μοναδικό κείμενο (στα αγγλικά) που έχει μέχρι τώρα δημοσιοποιηθεί αποτελεί όντως συμφωνία παραμένει ασαφές. Ας δούμε λοιπόν την πραγματικότητα, όπως αυτή αποτυπώνεται στην πρόταση συμφωνίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
1. Σε ποιόν θα ανήκει ο ΑΔΜΗΕ;
Το ελληνικό Δημόσιο θα εξαγοράσει αρχικά το 100% του ΑΔΜΗΕ (να σημειωθεί ότι το Δημόσιο χρωστάει ήδη στη ΔΕΗ 220 εκατομμύρια!!), οδηγώντας στο μοντέλο FOU (Full Ownership Unbandling). Στη συνέχεια «Ποσοστό 20% των μετοχών θα πωληθεί σε διεθνή Διαχειριστή Δικτύων (TSO) και το υπόλοιπο 29% θα διατεθεί μέσω του Χρηματιστηρίου Αθηνών στο επενδυτικό κοινό.»

Αλλά, σε ποιό «ελληνικό δημόσιο» θα ανήκει το 51% του ΑΔΜΗΕ; Η κυβέρνηση προτείνει να μεταφερθεί στο «νέο ανεξάρτητο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων»! Δηλαδή, στο υπό ρευστοποίηση Δημόσιο!!
Τι είναι το «νέο ανεξάρτητο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων»;
- Ο νόμος 4334/2015 (3ο μνημόνιο) ρητά προβλέπει ότι: «Πρωταρχικός στόχος του Ταμείου είναι να διαχειρίζεται ελληνικά περιουσιακά στοιχεία σημαντικής αξίας και να προστατεύει, να δημιουργεί και εν τέλει να μεγιστοποιεί την αξία τους, την οποία θα ρευστοποιεί με ιδιωτικοποιήσεις και άλλα μέσα».
- Θα ενταχθούν σε αυτό: το σημερινό ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, θυγατρικές και άλλα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών, η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) δημόσιες υποδομές, κρατικά ακίνητα, εθνική γη, βραχονησίδες και οι ΔΕΚΟ! (ΑΥΓΗ 20-12-2015).
- Το υπερταμείο θα είναι ανώνυμη εταιρία και «θα βρίσκεται υπό ευρωπαϊκή επιτήρηση και έλεγχο» -δηλώσεις Μέρκελ- ενώ τον κανονισμό λειτουργίας του θα τον διαμορφώσει η Task Force, δηλαδή οι δανειστές.

Με το εν λόγω υπερταμείο είχαν διαφωνήσει σφόδρα στο παρελθόν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, επειδή απεμπολούσε την εθνική κυριαρχία. Σε κάθε περίπτωση, τόση «διασφάλιση δημόσιου χαρακτήρα» είχαμε να δούμε από την εποχή της Treuhand, του υπερταμείου που ρευστοποίησε ολόκληρη την Ανατολική Γερμανία, όπου ολόκληρες βιομηχανίες πωλήθηκαν με έως ένα (1) και μόνο μάρκο!!
Στο ίδιο «υπερταμείο» θα καταλήξει το 17% τουλάχιστον του Ομίλου ΔΕΗ -που βρίσκεται στο ΤΑΙΠΕΔ από τον Σεπτέμβρη του 2013. Και πιθανόν άλλες Μονάδες, υπό κατασκευή (Πτολεμαΐδα V) και υπό λειτουργία (Αγ. Δημήτριος), λιγνιτικά κοιτάσματα, υδροηλεκτρικοί σταθμοί κ.ο.κ. που τόσο ο υπουργός ΠΕΝ, όσο και η διοίκηση της ΔΕΗ, διακηρύσσουν ότι «θα αξιοποιηθούν» μαζί με «επενδυτές»…

2. Ποιός θα έχει το MANAGEMENT;
Ή, αλλιώς, ποιός θα ελέγχει την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, τις τιμές, την παραγωγή και, κατ’ επέκταση, την ίδια την οικονομία;
Το υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων θα κατέχει την πλειοψηφία του ΔΣ και η επιλογή του Διευθύνοντος θα γίνεται με τη συναίνεση του «στρατηγικού επενδυτή». Δηλαδή, η διαχείριση, οι αποφάσεις και η Διοίκηση θα ασκείται από κοινού από το «ανεξάρτητο υπερταμείο» και τον TSO που θα επιλέξουν οι δανειστές. Η μέχρι σήμερα εμπειρία από τις «ανεξάρτητες» αρχές και ταμεία, αποδεικνύει ότι είναι ανεξάρτητα μόνο από τις ανάγκες και τα συμφέροντα της χώρας, του λαού και των εργαζομένων, καθώς και από κάθε δημοκρατική διαδικασία και έλεγχο, έστω και τυπικά. Δεν λογοδοτούν ούτε στην Κυβέρνηση, ούτε στο Κοινοβούλιο παρά μόνο στους θεσμοποιημένους δανειστές μας. Ο ΑΔΜΗΕ, η ραχοκοκαλιά της ηλεκτροδότησης της χώρας, στρατηγική υποδομή εθνικής ασφάλειας και κυριαρχίας, τίθεται στην υπηρεσία των δανειστών και των συμφερόντων τους!
Αποσιωπάται συστηματικά ότι, με βάση τις ευρωπαϊκές οδηγίες, δεν υπάρχει καμία υποχρέωση πώλησης του ΑΔΜΗΕ. Πρόκειται απλά για μία ακόμη απαίτηση αποικιοκρατικού τύπου. Αποκαλυπτικό, εν προκειμένω, είναι ότι η διατήρηση του Ολλανδικού διαχειριστή ηλεκτρικής ενέργειας (όπως και του φυσικού αερίου) στο Δημόσιο (δηλώσεις Ντάϊσελμπλουμ στην Ολλανδική Βουλή το 2013) είναι αυτονόητο ζωτικό εθνικό συμφέρον και δικαίωμα. Για την Ελλάδα, το ανάλογο δικαίωμα και ζωτικό συμφέρον, όχι...
3. Τι θα πάρει η ΔΕΗ;
Η κυβέρνηση και η διοίκηση του Ομίλου γνωρίζουν καλά ότι η απόσπαση του ΑΔΜΗΕ οδηγεί μαθηματικά σε χρεοκοπία και διάλυση τη ΔΕΗ. Γνωρίζουν πως τα εγγυημένα έσοδα του ΑΔΜΗΕ αποδίδουν θετικά οικονομικά αποτελέσματα στην ελλειμματική, λόγω απλήρωτων λογαριασμών, ΔΕΗ. Πως τα πάγια του ΑΔΜΗΕ στηρίζουν τη δανειοληπτική της ικανότητα. Πως η ύπαρξη του ΑΔΜΗΕ στον Όμιλο επιτρέπει τη συμμετοχή των Μονάδων Παραγωγής της στην Κατανομή Φορτίου και αποτρέπει την ασύδοτη παρέμβαση και πριμοδότηση των «ανταγωνιστών» της, εγχώριων και ξένων.
Όμως ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι διοικήσεις, ούτε αντιστοίχως η «συνδικαλιστική» τους παρέμβαση που μεθοδεύουν και στο ΣΔΜ, έχουν το σθένος και τη θέληση να αντιταχθούν και να υπερασπιστούν τη μεγαλύτερη βιομηχανική επιχείρηση της χώρας, μια ΔΕΗ ενιαία και καθετοποιημένη που θα μπορούσε να ξαναμπεί μπροστά και να ξαναδώσει πνοή και προοπτική στην οικονομία και στη χώρα. Παραδίδουν λοιπόν την ιστορική ΔΕΗ, εκποιώντας την ίδια της τη ραχοκοκαλιά, το Σύστημα Μεταφοράς, αντί «αποζημίωσης» από:
• Την πώληση των μετοχών (με την τιμή μετοχής στο ναδίρ!!!),
• Την πώληση στον Στρατηγικό επενδυτή. Ο ΑΔΜΗΕ αποτιμήθηκε σύμφωνα μάλιστα και με ανακοίνωση του ΤΕΕ τον Ιανουαριο του 2015, (στην ομάδα εργασίας του οποίου συμμετείχαν στελέχη του Ομίλου ΔΕΗ, όπως και ο πρόεδρος και ο γραμματέας του ΣΔΜ), σε 1,5 δις €! Η πραγματική του αξία (γραμμές, υποσταθμοί, κ.α.) εκτιμάται σε 8 δις €! Τον τελευταίο δε χρόνο η λογιστική του αξία μειώθηκε λόγω αποσβέσεων ακόμη περισσότερο, σε 1,2 δις !!! Να πουληθεί λοιπόν ο ισθμός της Κορίνθου ή το φράγμα του Μαραθώνα με ένα (1) μόλις Ευρώ. Να σημειωθεί πως ο CEO της ιταλικής ΤΕΡΝΑ, δήλωσε πως δεν θα έδιναν πάνω από 350 εκ. € για την απόκτηση του 66% του ΑΔΜΗΕ...
• Ποσοστό έως 10% από τα αποτελέσματα EBITDA σε ετήσια βάση και μέχρι την εξόφληση του οριζόμενου τιμήματος, σύμφωνα με το ΔΤ 16-12-2015 του ΥΠΕΝ. Ενδεικτικά, τα κέρδη για το 2013 ήταν 174 εκατ.€ και το 2014 213εκατ.€.
Το τελικό τίμημα θα απομειωθεί έπειτα και από την εκκαθάριση χρεών “the net sum needed for the purchase of ADMHE is heavily depended on the debt clearing out processes”.
Τελικά ακόμη και με στενή επιχειρηματική λογική ο ΑΔΜΗΕ θα ιδιωτικοποιηθεί μέσω του ταμείου και η ΔΕΗ θα απωλέσει ένα τεράστιο κεφάλαιο έναντι ευτελούς τιμήματος, που και αυτό είναι αμφίβολο αν και πότε θα της αποδοθεί.
4. Και η ασφαλιστική περιουσία;
Δεν υπάρχει φυσικά καμία αναφορά στην υποχρέωση, σύμφωνα με το νόμο του διαχωρισμού 4001/2012, του προσδιορισμού της τεράστιας ασφαλιστικής περιουσίας των εργαζόμενων της ΔΕΗ που είναι ενσωματωμένη στα πάγια του ΑΔΜΗΕ. Μιας περιουσίας που μόνο η ανοησία και η σπουδή υποταγής στις απαιτήσεις των δανειστών επιτρέπει να θεωρείται ότι μπορεί να εξαφανιστεί ή ότι δεν πρόκειται να διεκδικηθεί με κάθε τρόπο από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
5. Ποιό το μέλλον της ΔΕΗ;
Το μέλλον της Επιχείρησης έχει επιδέξια, προσεκτικά και μεθοδικά καταστρωθεί, κάτω από τον επικοινωνιακά ελκυστικό τίτλο της «απελευθέρωσης και του ανταγωνισμού προς όφελος του καταναλωτή», στα 20 χρόνια του ευρωμονόδρομου.
Και το μέλλον αυτό έχει σαν τίτλους τις λέξεις διάλυση και λεηλασία.
• Την ίδια στιγμή με την σχεδιαζόμενη πώληση επί της ουσίας του ΑΔΜΗΕ, συνεχίζεται ο νέος γύρος «διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς» για τα ΝΟΜΕ και την αναγκαστική πώληση του 30% της φθηνής λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ σε τιμές κάτω του κόστους, σε ξένους και εγχώριους κρατικοδίαιτους «ανταγωνιστές».
• Επί πλέον επανέρχεται, όπως δηλώνει ο υπουργός Ενέργειας, η απαίτηση των δανειστών για πώληση της «μικρής ΔΕΗ», στην οποία απαίτηση ο ίδιος υπουργός και η Διοίκηση αντιπροτείνουν, λέει, σχέδια που ξεκινούν από συμπράξεις με ιδιώτες και leasing Μονάδων ως στη δημιουργία… «πολλών μικρών ΔΕΗ»!!!
• Καθώς το 3ο Μνημόνιο επιβάλλει επίσης τόσο τον περιορισμό του μεριδίου της ΔΕΗ στη λιανική, όσο και της ισχύος της στο Σύστημα σε 50% μέχρι το 2020, επί ποινή 5% ως 10% του ετήσιου τζίρου της, καταλαβαίνουμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προτίθεται να ολοκληρώσει τον κύκλο της «απελευθέρωσης», που ξεκίνησε πριν 15 χρόνια, με την συντριβή και διάλυση της ΔΕΗ και την μετατροπή της ηλεκτρικής ενέργειας από κοινωνικό αγαθό σε είδος πολυτελείας.
Εφιάλτες της ορθάνοιχτης Κερκόπορτας οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες των μετονομασμένων ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της ΣΑΔ-ΜΕΤΑ στη ΓΕΝΟΠ και στα Σωματεία. Οι δύο πρώτες στο Σύλλογό μας υπερασπίστηκαν ανοιχτά την επιλογή του Στρατηγικού επενδυτή. Επιμένουν ακόμα να ομνύουν στην «απελευθέρωση» παρά τις καταστροφικές συνέπειες στους εργαζόμενους, στην πατρίδα και το λαό μας. Τύφλωση ή απλά διεκδίκηση προσωπικών μεριδίων εξουσίας;
Η δε ΕΣΚ περιορίζεται αποκλειστικά στο ρόλο της Κασσάνδρας, προφητεύει τις καταστροφές και αντλεί αυτοεπιβεβαίωση –αν όχι και ευχαρίστηση- από κάθε ήττα των εργαζομένων και κάθε νέο ερείπιο που σωριάζουν τα μνημονιακά μέτρα. Παρότι καταγγέλλει από αρχής την απελευθέρωση, όχι απλώς αρνείται πεισματικά να κάνει οτιδήποτε άλλο πλην επετειακών ανακοινώσεων και συγκεντρώσεων, μα συστηματικά αντιτίθεται και συκοφαντεί κάθε προσπάθεια πραγματικής αντίδρασης και οργάνωσης των εργαζομένων, κάθε απόπειρα να ανοιχθεί έστω και μια χαραμάδα πραγματικής, συντονισμένης πάλης στην πραγματική ζωή. Όποιος δεν κάνει τίποτα, δεν κινδυνεύει να κάνει λάθη. Τέτοιος φόβος, ή μήπως τέτοιο βόλεμα;
Δε χρειάζεται πολύ λοιπόν για να καταλάβει κανείς ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική ως συνέχεια της πολιτικής της ΕΕ για την απορρύθμιση της αγοράς που ήδη εφαρμόζεται από τη δεκαετία του 90 έχει ως μόνο, απροκάλυπτο στόχο, την πλήρη ιδιωτικοποίηση, την παράδοση ενός κοινωνικού αγαθού στην εγγενή απληστία της αγοράς, αφήνοντας πίσω το κουφάρι της πάλαι ποτέ μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας, πυλώνα της παραγωγής και της οικονομίας. Είναι βέβαιο ότι οι δανειστές και ηγεμόνες μας ενδιαφέρονται μόνο για την υφαρπαγή του δημόσιου πλούτου και τη συγκέντρωση της εθνικής ιδιοκτησίας και οικονομικής δραστηριότητας στα χέρια λίγων. Δεν νοιάζονται φυσικά εάν αυτή η χώρα θα έχει ποτέ παραγωγική δραστηριότητα. Χωρίς ρεύμα φθηνό δεν μπορεί να υπάρξει ούτε αγροτική, ούτε βιοτεχνική και βιομηχανική παραγωγή, ούτε εμπόριο.
Το καθεστώς αυτό πρέπει να ανατραπεί και θα ανατραπεί κάτω από το βάρος της «κοινής λογικής» και της αυτονόητης απαίτησης, αλλά και υποχρέωσης, της κοινωνίας να υπερασπιστεί την ελευθερία της και αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο.
Το ερώτημα είναι αν εμείς θα παραμείνουμε απαθείς σε μια πορεία, που μας παρουσιάζεται ως μονόδρομος, γνωρίζοντας ότι οδηγεί στο γκρεμό αλλά εθελοτυφλώντας και κάνοντας τους ανήξερους, ή αν θα επιλέξουμε να πράξουμε το αυτονόητο: Να υπερασπιστούμε τη δουλειά μας, την προσωπική μας αξιοπρέπεια και την εθνική μας οντότητα, διεκδικώντας το δημόσιο πλούτο της χώρας μας για τα κοινωνικά μας δικαιώματα, για τις ανάγκες των παιδιών μας.
Η ιστορία μας διδάσκει πως ο λαός μας έχει αγωνιστεί ενάντια σε υπέρτερες δυνάμεις για να κατακτήσει την ελευθερία, την δημοκρατία, την ευημερία και την κυριαρχία του. Σήμερα που όλα αυτά διακυβεύονται, αν δεν τα έχουμε ήδη απολέσει, δεν επιτρέπεται να υπάρχει καμία ανοχή και καμία συναίνεση.
Οφείλουμε, μαζί με την κοινωνία, να υπερασπιστούμε τον δημόσιο πλούτο και να παλέψουμε ενάντια στο ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών.
Για μια ΔΕΗ ενιαία, Δημόσια 100% με αποκλειστικότητα στην Παραγωγή, Μεταφορά και Διανομή, μοχλό για την παραγωγική ανασυγκρότηση της εθνικής μας οικονομίας, στην υπηρεσία του λαού και του τόπου.