Άγνωστος «Χ» οι λιγνίτες στη σημερινή συνάντηση Παπακωσταντίνου- τρόικας…

Από το energypress.gr...

Με τους λιγνίτες να μη θεωρούνται «πρώτο» θέμα της ατζέντας, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως ότι δεν μπορεί να αποτελέσουν και την… έκπληξη, συναντάται σήμερα με την τρόικα ο υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Παπακωσταντίνου.

Σύμφωνα με το περιβάλλον Παπακωσταντίνου, και οι τρεις υποχρεώσεις για τις οποίες το υπουργείο του είχε δεσμευθεί από την προηγούμενη επίσκεψη των τροικανών να έχει διευθετήσει, έχουν πάρει το δρόμο τους : Πρώτον, το θεσμικό πλαίσιο για την απλοποίηση των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων με σκοπό τόσο την προστασία του περιβάλλοντος όσο και την διευκόλυνση των επενδυτών είναι έτοιμο, δεύτερον το 3ο ενεργειακό πακέτο ψηφίστηκε τον Ιούλιο, και τρίτον το σχέδιο νόμου για τα αυθαίρετα συζητείται ήδη στο κοινοβούλιο. Αρα, όπως λένε πάντα από το περβάλλον του υπουργού, «είμαστε εντάξει απέναντι στις υποχρεώσεις μας προς την τρόικα».
Τι θα πουν για το λιγνίτη ;
Ένα μόνο κεφάλαιο που περιλαμβάνεται στις υποχρεώσεις του ΥΠΕΚΑ στο πλαίσιο του μνημονίου, παραμένει ανοικτό, και δεν είναι άλλο από το άνοιγμα της αγοράς λιγνίτης που μονοπωλείται από τη ΔΕΗ προς τον ανταγωνισμό. Κεφάλαιο για το οποίο, το υπουργείο βρίσκεται στην ουσία από την ημέρα που ανέλαβε ο κ. Παπακωσταντίνου, σε συνεχή αλληλογραφία με ανταλλαγή επιστολών και mails με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την καταληκτική προθεσμία για να ξεκινήσει να εφαρμόζεται η πρόταση στην οποία θα συμφωνήσουν τα δύο μέρη, να έχει τοποθετηθεί στα μέσα Σεπτεμβρίου. Όσο για το που ακριβώς βρίσκεται η υπόθεση, όπως έχει συχνά γράψει το τελευταίο διάστημα το "Energypress", η Κομισιόν δεν φαίνεται να συμφωνεί με την μέχρι πρότινος τουλάχιστον ελληνική πρόταση –που προβλέπει ένα συνδυασμό πώλησης 2 μονάδων του σταθμού της ΔΕΗ στο Αμύνταιο (546 MW) μαζί με ανταλλαγές ενέργειας 250 MW (τα γνωστά swaps) και την παραχώρηση σε ιδιώτες του ορυχείου της Βεύης – παρά εμφανίζεται να πιέζει για πώληση περισσότερων και πιο σύγχρονων μονάδων, με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, όπως για παράδειγμα αυτές του Αγίου Δημητρίου. Από την πλευρά του το υπουργείο προσπαθεί να εξαντλήσει κάθε περιθώριο που έχει, συνεχίζοντας τη διαπραγμάτευση με παραλλαγές της αρχικής του πρότασης, και απ’ ότι φαίνεται αυτή είναι η κατάσταση που θα παρουσιάσει σήμερα ο υπουργός στο κλιμάκιο της τρόικας.
Με βάση λοιπόν τα σημερινά δεδομένα, όπως λένε κύκλοι του υπουργείου, δεν θα πρέπει να αναμένουμε σπουδαία νέα. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τα απρόβλεπτα, δηλαδή η τρόικα να θέσει θέμα καθυστερήσεων στο συγκεκριμένο ζήτημα, και να ζητήσει δραστικά μέτρα ώστε αυτό να «κλείσει» άμεσα, παίρνοντας τη θέση της Κομισιόν, και διαψεύδοντας όσους υποστηρίζουν ότι η σημερινή συνάντηση θα είναι υπόθεση ρουτίνας.
"Κερδίζει στα σημεία"...
Μέχρι στιγμής πάντως η ελληνική πλευρά θα μπορούσε κανείς να πει ότι "κερδίζει στα σημεία", δηλαδή κερδίζει χρόνο (κλείνουμε 13 μήνες από τότε που πέρυσι το καλοκαίρι έπεσε η βόμβα «πρέπει να πουλήστε το 40% των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ»), επί υπουργίας Τίνας Μπιρμπίλη. Αν περάσει η πρόταση του ΥΠΕΚΑ για την πώληση των μονάδων του Αμυνταίου, θα παρέλθει άλλος ένας χρόνος, με διαγωνισμούς και ενστάσεις, και θα φτάσουμε προς το τέλος του 2012, οπότε ποιος ζει - ποιος πεθαίνει μέχρι τότε, αφού ίσως να έχουμε άλλη κυβέρνηση ή άλλο υπουργό. Υπενθυμίζουμε, δε, ότι στο δ' τρίμηνο του 2012, και βάση το χρονοδιάγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί η ΔΕΗ (δηλαδή να βρεθεί στρατηγικός εταίρος για την επιχείρηση ή να πουληθούν μονάδες της, ή και τα δύο).
Η απόφαση του δικαστηρίου
Ισως, ωστόσο, η λύση να έρθει νωρίτερα και να τη δώσει, όπως έχει γράψει το «Energypress» η επικείμενη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που τοποθετείται σύμφωνα με τους γνωρίζοντες στο δίμηνο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου. Ένα, δε, σκεπτικό που μεταφέρουν συνομιλητές της ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ, είναι ότι αν τυχόν συμφωνήσει τώρα η κυβέρνηση με την Κομισιόν σε μια λύση για το άνοιγμα της αγοράς λιγνίτη σαν αυτήν που της ζητείται, δηλαδή την πώληση περισσότερων και πιο καινούργιων μονάδων, αλλά μετά από μερικούς μήνες εκδοθεί η τελική απόφαση του δικαστηρίου και είναι ευνοϊκή για τη χώρα (ή τουλάχιστον όχι τόσο δυσμενής όσο αρχικά φαινόταν, με βάση το κλίμα που επικράτησε στην ακροαματική διαδικασία του Απριλίου και Ιουλίου), θα θεωρηθεί ότι το υπουργείο κινήθηκε βεβιασμένα, βλάπτοντας στην ουσία το δημόσιο συμφέρον.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, λένε οι συνομιλητές μας, και η Κομισιόν επειδή από την πλευρά της φοβάται ότι η απόφαση του δικαστηρίου μπορεί να της «τινάξει» όλο το σκεπτικό της στον αέρα, βιάζεται να κλείσει το θέμα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ισως λοιπόν, για όλους τους παραπάνω λόγους, η απόφαση του δικαστηρίου να αποτελέσει το κλειδί στις "λιγνιτικές" εξελίξεις. Και τα πάντα φυσικά θα κριθούν από το πόσο θα πιέσει η Ε. Επιτροπή για λύση «εδώ και τώρα», καθώς και από τη διαπραγματευτική ικανότητα της ελληνικής πλευράς...