Αλουμίνιον:Δικαίωση και από το Εφετείο στη διαμάχη με τη ΔΕΗ

Μια ακόμη δικαστική ήττα μετράει η ΔΕΗ στη διαμάχη με την Αλουμίνιον της Ελλάδος για την τιμή του ρεύματος.
Η υπόθεση αυτή τη φορά, αφορά στην προσφυγή στο Εφετείο για ακύρωση της απόφασης της Διαιτησίας της ΡΑΕ τον Νοέμβριο του 2013 που όριζε την τιμή του ρεύματος για την Αλουμίνιον στα 40,7 ευρώ η μεγαβατώρα (συνολικό κόστος ενέργειας ).

Μέσω αυτής της προσφυγής της μάλιστα, η ΔΕΗ κατάφερε να αποτελέσει η αμφισβητούμενη αυτή τιμή, όχι απλώς κρατική ενίσχυση, κάτι που είχε νωρίτερα επισημάνει με απόφασή της και η Ευρωπαική Επιτροπή, αλλά αυτό να αποτελέσει πλέον και δεδικασμένο. Αυτό σημαίνει ότι η τιμή των 40,7 ευρώ τη μεγαβατώρα, δεν είναι κάτω του κόστους, όπως η ΔΕΗ υποστήριξε στα Δικαστήρια. Η εξέλιξη αυτή, φέρνει σε δυσχερή θέση τη ΔΕΗ εν όψει των αναμενόμενων διαπραγματεύσεων με την Αλουμίνιον για την υπογραφή νέας σύμβασης προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, αφού η επίμαχη τιμή των 40,7 ευρώ η μεγαβατώρα ορίστηκε από το Διαιτητικό Δικαστήριο το Νοέμβριο του 2013, που οι τιμές των καυσίμων διαμόρφωναν για τη ΔΕΗ υψηλά λειτουργικά κόστη, ενώ οι τιμές των καυσίμων έχουν υποχωρήσει σήμερα σε ποσοστό πάνω από 70%, που σημαίνει ότι έχει μειωθεί σημαντικά το λειτουργικό της κόστος.
Η προσφυγή που κατέθεσε η ΔΕΗ στο Εφετείο για την ακύρωση της απόφασης της Διαιτησίας της ΡΑΕ, εκδικάστηκε την 1η Οκτωβρίου 2015 και η απόφαση που εξέδωσε το Δικαστήριο προσφάτως έκρινε ότι «πρέπει η αγωγή να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη».
Η απόφαση του Εφετείου, κρίνει ως αβάσιμους και τους τέσσερις λόγους που επικαλείται η ΔΕΗ για την ακύρωση της απόφασης της Διαιτησίας. Ενας από τους ισχυρισμούς που επικαλείται η ΔΕΗ, είναι και αυτός του χαρακτηρισμού της τιμής που όρισε η Διαιτησία ως κρατική ενίσχυση. Το Εφετείο απορρίπτει τους σχετικούς ισχυρισμούς, καθώς απεφάνθη ότι, τα εθνικά δικαστήρια (άρα και ο εθνικός διαιτητής) δεν είναι αρμόδια να κρίνουν εάν η συγκεκριμένη ρύθμιση συνιστά απαγορευμένη κρατική ενίσχυση και συνεπώς δεν δικαιούται ούτε να αναστείλει ούτε να αρνηθεί την επίλυση της διαφοράς, με επίκληση τον περιορισμό των κρατικών ενισχύσεων.
Κρίνοντας και ως προς την ουσία του το θέμα, κρίνει επίσης αβάσιμους και απορριπτέους τους ισχυρισμούς της ΔΕΗ, παραπέμποντας στην απόφαση της ΕΕ που έχει ρητά δεχθεί ότι η τιμή που όρισε η Διαιτησία, δεν συνιστά παράνομη κρατική ενίσχυση. Η ΕΕ έλαβε υπόψη της την ιδιαίτερη δυσχέρεια στην εξεύρεση της κατάλληλης αγοραίας τιμής λόγω της δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ στην ελληνική αγορά παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, σε συνδυασμό με τα μοναδικά χαρακτηριστικά από άποψη κατανάλωσης της Αλουμίνιον.
Ο πρώτος λόγος του κυρίου αιτήματος της αγωγής της ΔΕΗ, είναι να αναγνωρισθεί η ανυπαρξία της Διαιτητικής απόφασης, επικαλούμενη μη συνομολόγηση συμφωνίας διαιτησίας, κάτι που απορρίπτει η απόφαση του Εφετείου, η οποία κρίνει ότι το έργο του διαιτητικού δικαστηρίου, ταυτίζεται κατά λειτουργία και αποτέλεσμα με το αντίστοιχο έργο του Δικαστή. “Αβάσιμους “μέχρι και “απαραδέκτως αβάσιμους” κρίνει το Εφετείο τους ισχυρισμούς της ΔΕΗ σε σχέση με την ακύρωση της απόφασης της Διαιτησίας.
Σύμφωνα με την απόφαση του Εφετείου, το έργο του Διαιτητικού Δικαστηρίου ταυτίζεται κατά λειτουργία και αποτέλεσμα με το αντίστοιχο έργο του Δικαστή. Ο καθορισμός της παροχής με τη διαιτητική απόφαση, αποτελεί μορφή έννομης προστασίας, απολύτως ισότιμης με το δικαιοδοτικό έργο των πολιτικών δικαστηρίων. Κατά την απόφαση, το Διαιτητικό Δικαστήριο της Μόνιμης Διαιτησίας της ΡΑΕ, δεν διαμορφώθηκε εκ του μηδενός, ούτε επέβαλε μια σύμβαση μεταξύ των μερών, όπως αβάσιμα υποστηρίζει η ΔΕΗ. Αντίθετα, το Διαιτητικό Δικαστήριο διέπλασε επιτρεπτά μια ήδη υπάρχουσα και λειτουργούσα συναλλακτική σχέση μεταξύ των διαδίκων, με αντικείμενο την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας.


Πηγή: reporter.gr