ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΛΙΓΝΙΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

(Άρθρο του Συλλόγου Βετεράνων Λιγνιτωρύχων και Παραγωγών Λιγνιτικής Eνέργειας)

Η Αδιέξοδη Πολιτική της ΔΕΗ

Την στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών αδυνατεί να πληρώσει τους φόρους , τα ειδικά τέλη, τις έκτακτες εισφορές και τα χαράτσια, έρχεται η ΔΕΗ και με την αιτιολογία ότι βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο, ζητάει και επιβάλλει νέα αφαίμαξη στα νοικοκυριά με τις ιλιγγιώδεις αυξήσεις (μέχρι και 15%) στην τιμή της κιλοβατώρας. Ωσαν να μην επαρκούσε αυτό ο πρόεδρος της ΔΕΗ κ.Ζερβός αναγγέλλει ακόμα πιο επώδυνη αύξηση για το επόμενο εξάμηνο.

Ανεξάρτητα από την οικονομική κρίση που διανύουμε , η πολιτική που ακολουθεί η ΔΕΗ τα τελευταία χρόνια είναι αδιέξοδη και τραγικό είναι ότι, οι επικεφαλείς της ΔΕΗ είτε Διοίκηση είτε αρμόδιοι Υπουργοί, δεν αντιλαμβάνονται τις οικονομικές συνέπειες της πολιτικής αυτής.

Η συνεπής οικονομική διαχείριση μιας επιχείρησης επιβάλλει την ύπαρξη ενός βραχυπρόθεσμου-μεσοπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου οικονομικού σχεδιασμού που αναπροσαρμόζονται με βάση τις εκάστοτε συνθήκες. Έτσι ανδρώθηκε και πέτυχε στο παρελθόν η ΔΕΗ. Το γεγονός ότι αδυνατεί να εκπονήσει έγκαιρα ένα πειστικό οικονομικό σχεδιασμό, αποδεικνύεται περίτρανα από την ανάθεση ακόμα και από τρίτους (για λογαριασμό της ΔΕΗ) σε ξένο Σύμβουλο, της αναζήτησης εναλλακτικών λύσεων για το σχεδιασμό και την ανάκαμψη της επιχείρησης. Πρόκειται για περίτρανη ομολογία της αποτυχίας και αδιέξοδης πολιτικής της ΔΕΗ. Το αμείλικτο ερώτημα του κάθε πολίτη είναι “πως γίνεται η ΔΕΗ να επιβάλλει μεγάλες μειώσεις στους συντελεστές του τιμολογιακού κόστους ( μείωση του αριθμού των εργαζόμενων, μείωση των δαπανών κ.λ.π ) και ταυτόχρονα να οδηγείται σε τεράστια αύξηση της τιμής της κιλοβατώρας;”.

Η απάντηση στο ερώτημα είναι προφανής. “Η διαδοχική μείωση της συμμετοχής του λιγνίτη προς όφελος του εισαγόμενου φυσικού αερίου, στη σύνθεση του μέσου καυσίμου της ΔΕΗ, δημιουργεί τα τελευταία χρόνια σοβαρές οικονομικές ζημιές στους ισολογισμούς της ΔΕΗ. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την μείωση της κατανάλωσης στα νοικοκυριά και τις βιομηχανίες, οδηγεί την ΔΕΗ σε οικονομικό αδιέξοδο”. Η επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο φυσικό αέριο από την 1η Σεπτεμβρίου 2011, αυξάνει ακόμα περισσότερο τη διαφορά κόστους κιλοβατώρας μεταξύ του λιγνίτη και φυσικού αερίου και συνεπώς αυξάνει περαιτέρω τα ελλείμματα της ΔΕΗ. Η πολιτική που ακολουθεί η ΔΕΗ τα τελευταία χρόνια, της σημαντικής μείωσης του λιγνίτη και αντικατάστασής του κυρίως με φυσικό αέριο, είναι οικονομικά λανθασμένη και αυτή επιδεινώθηκε από την επιβολή ενέργειας από τις λεγόμενες ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πήγες Ενέργειας) πολλαπλάσιου κόστους από εκείνο του λιγνίτη.

Το αδιέξοδο της πολιτικής αυτής- σήμερα μόλις – αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε στην τσέπη μας και να αναλογιστεί κανείς ότι η συμμετοχή των ΑΠΕ στην σύνθεση του μέσου καυσίμου είναι μόλις 6%, φαντασθείτε τι έχουμε να πάθουμε όταν αυτό πάει στο 12% και ανέβει στο 18%, οι μισθοί και οι συντάξεις δεν θα φτάνουν να πληρώνουμε τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

Ο λιγνίτης λοιπόν είναι το εγχώριο καύσιμο , είναι η ευλογία της Δυτικής Μακεδονίας που μπορεί ξανά να στηρίξει την ΔΕΗ, την οικονομία της χώρας και φυσικά της Δυτικής Μακεδονίας. Όποιος δεν το αναγνωρίζει βλάπτει την ΔΕΗ και την χώρα και η ευθύνη βέβαια βαρύνει τις Διοικήσεις της ΔΕΗ και τους εντεταλμένους Υπουργούς.

Ο Μαρασμός και η διαχειριστική νοοτροπία της ΔΕΗ
(ιδεολογία και οικολογική συνείδηση)

Η ΔΕΗ, στην παλαιότερη εποχή μας, είχε ένα 10ετες πρόγραμμα ανάπτυξης αναθεωρούμενο κάθε χρόνο. Έτσι γνωρίσαμε εμείς την ΔΕΗ, έτσι ιδρύθηκε και μεγάλωσε και έτσι την υπηρετήσαμε με συνέπεια και πάθος γιαυτο και πέτυχε.
Έκτοτε η αναπτυξιακή πολιτική επιβάλλεται στην ΔΕΗ από παράγοντες και ιδεολογίες άσχετες με τα συμφέροντα της επιχείρησης αλλά με την έγκριση των εντεταλμένων Υπουργών, χωρίς να συνεκτιμούνται τα οικονομικά αποτελέσματα και οι συνέπειες της επιχείρησης.

Οι εντεταλμένοι Υπουργοί-κατά κανόνα μη γνώστες των ενεργειακών θεμάτων- επέβαλαν τις θέσεις τους στην ΔΕΗ με την βοήθεια των παραγόντων της ιδεολογίας τους. Αρχικά, για να γίνουν αρεστοί στους ψηφοφόρους, παρίσταναν τους ιδεολόγους και με συνθήματα κοινωνικής πολιτικής επέβαλαν πολιτικά φτηνή ενέργεια. Έτσι οι ιδεολόγοι Υπουργοί επεκράτησαν αλλά η ΔΕΗ φτώχυνε. Την ίδια εποχή σε άλλα κράτη όπως Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και άλλα, η φροντίδα των κυβερνήσεων ήταν να ενισχύσουν τις Εταιρείες ηλεκτρισμού για να στηρίξουν την οικονομία τους. Με αυτήν την πολιτική η EDF, GDF, RWE, ENEL κ.α. γιγαντώθηκαν και έγιναν παγκόσμιες και δυναμικές επιχειρήσεις.

Σε δεύτερη φάση οι εντεταλμένοι Υπουργοί προκειμένου να υπερασπιστούν τους ιδεολόγους φίλους τους ανακάλυψαν και επέβαλαν την οικολογική συνείδηση. Οι συνετοί όμως οικολόγοι αντί να στραφούν στην διαχείριση των αποβλήτων που πράγματι ρυπαίνουν την περιοχή μας και την χώρα, ασχολήθηκαν υπέρμετρα με την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις του CO2 στο παγκόσμιο περιβάλλον. Τη στιγμή μάλιστα που μεγάλες χώρες, κατά 90% υπόλογες για τα αέρια του θερμοκηπίου όπως ΗΠΑ, Κίνα και Ινδία καταψήφιζαν τις προτάσεις του ΟΗΕ , αυτόκλητη η μικρή και φτωχή μας χώρα , κάτω από την ιδεολογία μερικών ευφάνταστων σωτήρων ,ανέλαβε να εφαρμόσει οικολογική συνείδηση στο CO2 και να συνδράμει στην επίλυση της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής οδηγώντας την χώρα μας στην οικονομική καταστροφή.

Παράλληλα άλλες χώρες που συνειδητά ρυπαίνουν όπως η Πολωνία, η Τσεχία και οι γειτονικές τους χώρες, αγνόησαν επιδεικτικά την υπεροικολογία και διατράνωσαν την προτεραιότητά τους στα στερεά καύσιμα και τον λιγνίτη για να επιβιώσουν.

Με την μεγαλομανία ορισμένων παραγόντων, εμείς όχι μόνον αργήσαμε να συνειδητοποιήσουμε τις δυνάμεις μας και να αντιληφτούμε ότι, όταν δεν έχεις λεφτά να φας θα φας ακόμη και τρόφιμα με ληγμένη ημερομηνία ,αλλά πρωτοστατήσαμε στην πορεία της παγκόσμιας οικολογικής συνείδησης.

Η κλιματική αλλαγή απέκτησε τέτοια προτεραιότητα στην χώρα μας που έγινε και Υπουργείο για να επιβάλλουν τις απόψεις τους αυτοί που με τις συζητήσεις για πράσινη ανάπτυξη και χρυσά κουτάλια καθορίζουν τις επιλογές ακόμα και της ΔΕΗ.

Τι επιβάλλεται να γίνει στην ΔΕΗ

Στην Οικονομική κατάσταση που βρισκόμαστε κεφάλαια για την ανάπτυξη δεν υπάρχουν και είναι δύσκολο να βρεθούν από το εξωτερικό μια που κανείς δεν επενδύει στην χώρα μας. Τα περί ξένων επενδύσεων για ΑΠΕ στην χώρα μας είναι φρούδες ελπίδες. Οι ξένοι ενδιαφέρονται μόνο για να εκμεταλλευτούν τις πάσης φύσεως επιδοτήσεις που παρέχουμε.
Η χώρα θα μπορέσει να βρει το βηματισμό της μόνον αν υπάρξει αξιοκρατία, περίσκεψη, ορθολογισμός και σκληρή δουλειά. Αυτό ισχύει σε όλους τους τομείς της ανάπτυξης και ιδιαίτερα στην ενέργεια.

Η ενέργεια από ΑΠΕ απαιτεί σοβαρές επενδύσεις και παρέχει περιορισμένα αποτελέσματα γιαυτό χρειάζεται προσοχή στον βαθμό και τον ρυθμό διείσδυσης. Οι ΑΠΕ μπορούν να αναπτυχτούν στον βαθμό που αυτό είναι οικονομικά εφικτό, οπωσδήποτε όμως δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τον λιγνίτη.

Η ενέργεια από το εισαγόμενο φυσικό αέριο είναι σαφώς πιο ακριβή από τον λιγνίτη και θα πρέπει να περιοριστεί γιατί αλλιώς θα προκαλέσει σοβαρό συναλλαγματικό κόστος. Ελπίδα για το φυσικό αέριο υπάρχει στο βαθμό που επαληθευτούν οι εκτιμήσεις για την ύπαρξή του στην ελληνική ΑΟΖ. Εξάλλου το φυσικό αέριο δεν πρέπει να καταναλώνεται για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας άλλα απευθείας για παραγωγή θερμικής ενέργειας. Αυτό κάνουν οι άλλες χώρες και αυτό συμφέρει οικονομικά.

Όπου υπάρχει πεδίο για ανάπτυξη μικρών Υδροηλεκτρικών έργων, να προωθηθούν.

Η Μελέτη της Εταιρείας Συμβούλων Mc Kinsey για λογαριασμό του ΣΕΒ και του ΥΠΕΚΑ είναι αποκαλυπτική. Διερευνά τρεις (3) συνδυασμούς σύνθεσης του μέσου καυσίμου για την ανάπτυξη της ΔΕΗ και παρέχει ορισμένα οικονομικά αποτελέσματα. Είναι αυτονόητο ότι το σενάριο με χρήση λιγνίτη 30% (και βέβαια μετά το 2020) είναι το πιο συμφέρον για την επιχείρηση και την χώρα μας.

Τα τρία (3) σενάρια είναι :

Φ.Α. ΑΠΕ Λιγνίτης
1.Της μέγιστης μείωσης αερίων θερμοκηπίου 43% 42% 12%
2.Ορθολογικής χρήσης ΑΠΕ 58% 25% 13%
3.Ορθολογικής χρήσης ΑΠΕ με χρήση Λιγνίτη 42% 25% 30%

Πρέπει να στραφούμε περισσότερο στις εγχώριες πρώτες ύλες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμοποιώντας την σύγχρονη αντιρρυπαντική τεχνολογία, αυτή είναι η λύση. Το παιχνίδι να μειώσουμε τη συμμετοχή του λιγνίτη στο μέσο κοινό καύσιμο ήδη μας κόστισε ακριβά.

Με δεδομένο ότι ο λιγνίτης είναι κοινωνικό αγαθό και σχετίζεται με θέματα της οικονομίας μας , η ΔΕΗ στην οποία έχει εκχωρηθεί οφείλει να έχει ένα πρόγραμμα ολοκληρωτικής αξιοποίησής του και το εντεταλμένο Υπουργείο αλλά και η Περιφέρεια Δυτ. Μακεδονίας να ελέγχουν την εφαρμογή, έτσι μόνο θα υπάρξει το αναμενόμενο αποτέλεσμα προς όφελος της ΔΕΗ ,της οικονομίας ,του κράτους και της περιοχής μας.

Η ανάπτυξη της ενέργειας με βάση το λιγνίτη επιβάλλεται πέρα από οικονομικούς και για διάφορους άλλους λόγους. Η χώρα μας επένδυσε στο τομέα αυτό με βάση την γερμανική κατά κύριο λόγο τεχνολογία. Δεν μπορεί αυτοί που μας πούλησαν τα εργοστάσια για την παραγωγή λιγνιτικής ηλεκτρικής ενέργειας και τον εξοπλισμό για τα Λιγνιτωρυχεία, να μας επιβάλλουν περιορισμούς. Η Ελλάδα δεν υπήρξε πειραματόζωο που πρέπει τώρα να πεθάνει. Τα κοιτάσματα του λιγνίτη υπάρχουν και είναι σε σχέσεις ευνοϊκές για να καλύψουν ανάγκες των προσεχών ετών ακόμα και μετά το 2050 .Πέραν αυτών, δεν μπορεί να εγκαταλειφθεί η γη της Εορδαίας και άλλων περιοχών, ανοίξαμε τα σπλάχνα της και την ξεκοιλιάσαμε, δεν μπορούμε να αφήσουμε πίσω ξεκοιλιασμένα πτώματα. Υπάρχει μέγα ηθικό θέμα!.