Η σιωπή δεν είναι χρυσός για το black out της ΔΕΗ στο ταμπλό

Από την Ελευθεροτυπία...

Οι απώλειες περίπου μισού δισ. ευρώ από την χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ μέσα σε μόλις λίγες συνεδριάσεις ταρακούνησαν την αγορά, φαίνεται όμως να αφήνουν παγερά αδιάφορούς τους καθ' ύλην αρμόδιους.

Από τους συναρμόδιους υπουργούς Οικονομικών (κυρίως όμως του Ενέργειας) μέχρι τις εποπτικές και χρηματιστηριακές αρχές, τηρείται εκκωφαντική σιωπή για την απαξίωση της αποτίμησης της επιχείρησης, σε μία ευαίσθητη συγκυρία και τη στιγμή που οι βλέψεις των δανειστών γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρες...

Σε μόλις 1,3 δισ. ευρώ ευτελίστηκε στη συνεδρίαση της 9/8 η επιχείρηση, που μόνο με βάση τα πάγια και περιουσιακά της στοιχεία (που περιλαμβάνονται στο Ενημερωτικό Δελτίο εισαγωγής στο Χ.Α.) έπρεπε να αξίζει τουλάχιστον πέντε φορές περισσότερο. Βέβαια, η διοίκηση της ΔΕΗ σε σχετικά ερωτήματα του Συνδέσμου Μελών Χρηματιστηρίου (ΣΜΕΧΑ) απέδωσε την... κατάντια της εισηγμένης στο ταμπλό στη διεθνή κρίση και τις δραματικές απώλειες της τελευταίας διόρθωσης.

Εν μέρει, σωστή η προσέγγιση της διοίκησης του ομίλου, όπως σημειώνουν παράγοντες της αγοράς, αλλά η απαξίωση έχει ξεκινήσει πολύ πιο νωρίς από την επιδείνωση του κλίματος στις διεθνείς αγορές. Σημειώνουν, δε, πως πυροδοτήθηκε μόλις λίγες συνεδριάσεις μετά την υποβάθμιση από την UBS στις 27 Ιουλίου. Συμπτωματικά ή όχι, η μετοχή ακολούθησε από τότε μέχρι και τα ιστορικά χαμηλά της 9/8 ακραία πτωτική πορεία, προβληματίζοντας αρκετά στελέχη της αγοράς. Ορισμένα μάλιστα από αυτά παραλλήλισαν τη χρηματιστηριακή κατάρρευση της μετοχής με την ανάλογη απαξιωτική πορεία του ΟΤΕ σε δύο φάσεις που οι Γερμανοί ζητούσαν μεγαλύτερο μερίδιο στον Οργανισμό.

Δεν είναι λίγοι στην αγορά εκείνοι που ισχυρίζονται πως η δραματική υποχώρηση της ΔΕΗ, με αφορμή την κρίση, διευκολύνει τους σχεδιασμούς όσων έχουν βάλει στο μάτι την επιχείρηση ή δραστηριότητες, αλλά και πάγια αυτής, κοιτάσματα κ.λπ. Και είναι πολλοί αυτοί που -εκτός και εντός συνόρων- έχουν εκδηλώσει επίσημα το ενδιαφέρον τους, όπως επίσης και οι σκέψεις στο αρμόδιο υπουργείο για απόσχιση κλάδων, τεμαχισμό δραστηριοτήτων ή συμπράξεις με ιδιώτες. Το αρνητικό προηγούμενο του ΟΤΕ, κατά το οποίο η μεθοδευμένη -κατά την εκτίμηση ορισμένων- απαξίωση του Οργανισμού (επί 12-14 μήνες) διευκόλυνε την Deutsche Telekom να αυξήσει την θέση της στο 40% του μετοχικού κεφαλαίου, αγοράζοντας ακόμη και σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, ενισχύει τις υποψίες πως κάτι ανάλογο συμβαίνει, αυτή τη φορά με θύμα τη ΔΕΗ.

Καυτά ερωτήματα

Ο ΣΜΕΧΑ (με αφορμή δημοσιεύματα της ηλεκτρονικής ιστοσελίδας euro2day) απηύθυνε εύλογα ερωτήματα προς τους συναρμόδιους υπουργούς Ευ. Βενιζέλο, Γ. Παπακωνστντίνου και την διοίκηση της ΔΕΗ, με καίριο ζήτημα την αποτίμηση των κοιτασμάτων λιγνίτη. Και αν ο μεν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών ζήτησε διευκρινίσεις από τον διοικητή της ΔΕΗ, Αρθούρο Ζερβό, ο καθ' ύλην υπεύθυνος ΥΠΕΚΑ δεν φάνηκε να... ιδρώνει. Παρά το ότι, λόγω της πρότερης θητείας του στο υπουργείο Οικονομικών, ο Γ. Παπακωνσταντίνου δεν έδειξε να ευαισθητοποιείται για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Και παρά το ότι από την (τότε) θέση του πολιτικού προϊσταμένου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς υποθέτουμε πως γνωρίζει περισσότερα για τις μεθοδεύσεις και τους μηχανισμούς, προκειμένου να απαξιωθεί μια εισηγμένη.

Από τον Σύνδεσμο των Χρηματιστών ζητήθηκε να τονιστούν από υπεύθυνο και έμπειρο τεχνικό επιτελείο οι πραγματικές αξίες της ΔΕΗ, καθώς και όλων των εταιρειών και των περιουσιακών στοιχείων της, εν όψει της «αξιοποίησής» τους ή και πώλησής τους από το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Η διοίκηση του ομίλου απάντησε -μεταξύ άλλων- πως «...από την εισαγωγή της ΔΕΗ στο χρηματιστήριο (τον Δεκέμβριο του 2001), σύμφωνα με τις γενικά παραδεκτές λογιστικές αρχές και τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, η εταιρεία απεικονίζει στις ελεγμένες από ορκωτούς ελεγκτές οικονομικές της καταστάσεις την αξία των αποθεμάτων λιγνίτη που έχουν εξορυχθεί (κόστος εξόρυξης) ή έχουν αγοραστεί (κόστος αγοράς) και δεν έχουν αναλωθεί».

Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Αλέξανδρος Μωραϊτάκης (πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ), για ένα κρατικό μονοπώλιο, στο οποίο το κράτος έχει παραχωρήσει τον δωρεάν λιγνίτη αξίας 55 δισ. ευρώ, στην πράξη οφείλει ο κόσμος, και ειδικά οι έλληνες πολίτες που υποφέρουν λόγω της κρίσης και των φόρων, να περιμένουν καλύτερα αποτελέσματα. Πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος-ο φορολογούμενος (πόσο μάλλον ο καταναλωτής, που επιβαρύνεται με όλο και ακριβότερα τιμολόγια) τι θα γίνει σε περίπτωση ιδιωτικοποίησης ή πώλησης του 17% του μετοχικού κεφαλαίου.

Ο λιγνίτης, επειδή δεν εμφανίζεται στις λογιστικές καταστάσεις, απλώς θα παραχωρηθεί; Δεν είναι στην πράξη ενεργητικό για τη ΔΕΗ, χωρίς να έχει κόστος; Πρακτικά, το περιουσιακό αυτό στοιχείο, που ανήκει σε όλους τους Ελληνες, δεν θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε επικείμενη μετοχική αλλαγή; Αν μόνο η αξία των πάγιων περιουσιακών στοιχείων της επιχειρησιακής μονάδας των ορυχείων (εκτάσεις και εξοπλισμός ορυχείων, μηχανήματα, έργα υπό κατασκευή κ.λπ.) ανέρχεται σε 1,3 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την ανακοίνωση-απάντηση της διοίκησης, αντιλαμβάνεται κάποιος πόσο αξίζει ο λιγνίτης;

Το θέμα δεν είναι και τόσο απλό, όπως επιχειρείται να παρουσιαστεί από την πλευρά των αρμοδίων, τη στιγμή που οι βλέψεις -κυρίως των Γερμανών- για τον κλάδο της ενέργειας είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρες. Ζωηρό το ενδιαφέρον του Βερολίνου από την εποχή που η Rheinisch-Westfaelisches Elektrizitaetswerk Α.G. (η γνωστή μας RWE) υπέγραφε μνημόνιο συνεργασίας επί ημερών Νέας Δημοκρατίας.
Μ. ΓΕΛ.