Ενεργειακό Ερευνητικό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας (ΕΕΚΕΔΜ): Άνθρακες, ή μάλλον λιγνίτης, ο θησαυρός…

του Ευάγγελου Καρλόπουλου, Χημικού Μηχανικού, MSc, ΕΚΕΤΑ/ΙΤΕΣΚ

Στις 18 Ιουλίου 2007 ο τότε Υπουργός ανάπτυξης, κ. Δημήτρης Σιούφας, ανακοίνωσε την ίδρυση του Ενεργειακού Ερευνητικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας (ΕΕΚΕΔΜ). Το Κέντρο αυτό θα συγκέντρωνε σε ένα φορέα, εποπτευόμενο από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Ανάπτυξης, τις ήδη υπάρχουσες υποδομές του ΙΤΕΣΚ και όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται με τη χρήση του λιγνίτη και των λοιπών στερεών καυσίμων, συμπεριλαμβανόμενης της έρευνας και ανάπτυξης καθαρότερων τεχνολογιών χρήσης του λιγνίτη αλλά και της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.
Στις 3 Ιουνίου 2009, ο νυν Υπουργός ανάπτυξης αναιρεί την προαναφερόμενη δέσμευση και ανακοινώνει τη συγχώνευση πολλών περιφερειακών ερευνητικών δομών με στόχο τη «…γνωστική και χωροταξική αναδιάταξη του ερευνητικού ιστού της Χώρας και την αποφυγή των επικαλύψεων».
Μετά λοιπόν από 50 χρόνια καθοριστικής προσφοράς της περιοχής μας στην ενεργειακή οικονομία της Χώρας, η κεντρική εξουσία θεωρεί περιττή, επικαλυπτόμενη και προφανώς μη ανταποδοτική την ίδρυση και λειτουργία αυτόνομου Ερευνητικού Κέντρου στη Δυτική Μακεδονία.
Μας «εμπιστεύονται» τη λειτουργία χιλιάδων λιγνιτικών MWs και τη «διαχείριση» εκατομμυρίων τόνων τέφρας. Δεν μας εμπιστεύονται όμως τη λειτουργία ενός αυτόνομου Ερευνητικού Κέντρου.
Δεν γνωρίζω σε τι βαθμό είναι αναστρέψιμες οι προαναφερόμενες επιλογές των «ειδικών», για τους οποίους αμφιβάλλω αν ξέρουν τι πραγματικά σημαίνει λιγνίτης, αλλά γνωρίζω σίγουρα ότι οι επιλογές τους, αν μη τι άλλο, αδικούν την περιοχή μας. Και πάνω από όλα, εμείς οι ίδιοι συνεχίζουμε να αδικούμε τους εαυτούς μας.