ΑΠΕ: Ναι στην αυλή του γείτονα αλλά όχι στην δική μου...

Η κεντρική διαμορφωμένη άποψη είναι ότι οι ΑΠΕ είναι πλήρως αποδεκτές από όλους τους κατοίκους αυτής της χώρας και ιδιαίτερα από όλες τις οικολογικές οργανώσεις. Δεν είναι ακριβώς έτσι διότι υπάρχει σε πολλούς η λογική "ναι στην αυλή του γείτονα αλλά όχι στην δική μου". Μάλιστα είναι έντονη η παρέμβαση μελών της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης (Λάζαρος Τσικριτζής. Λευτέρης Ιωαννίδης) στον διαδικτυακό διάλογο που με απλά λόγια λένε: "Αν οι άλλες περιοχές στην χώρας διαμαρτύρονται τι να πούμε και εμείς στη Δυτική Μακεδονία που έχουμε ορυχεία;". Χαρακτηριστικό του τι επικρατεί στον διαδικτυκακό διάλογο είναι το παρακάτω κείμενο με τίτλο "Συνέντευξη του Γιάννη Αγιάννη στον Ένα Κανένα" την οποία και παραθέτουμε: Ε.Κ. Κύριε Αγιάννη, ας πάμε κατευθείαν στην ουσία. Πώς είναι δυνατόν άνθρωποι που έχουν περιβαλλοντικές ευαισθησίες, να προβάλλουν τόσες αντιρρήσεις στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων και υδροηλεκτρικών εργοστασίων; Γ.Α. Για να σας απαντήσω κύριε Κανένα, χρειάζεται ολόκληρη κουβέντα. Εν ολίγοις όμως, μπορώ να σας πω ότι η εγκατάσταση των έργων ΑΠΕ ιδιαίτερα στην Ελλάδα αλλά όχι μόνο, με τον τρόπο που προωθείται, αποτελεί μια περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική τραγωδία, που πολλοί καταλαβαίνουν, αλλά λίγοι κουβεντιάζουν γι’ αυτή. Είναι κάτι ανάλογο με το «Ισπανικό Μοντέλο» στον τουρισμό, και φέρνει προς αυτό που έγινε με τις πρώτες ανεμογεννήτριες της Δανίας. Πέφτουν τα μεγαλοσυμφέροντα, κάνουν φαραωνικά έργα αδιαφορώντας ουσιαστικά για το περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος, και κονομάνε αστρονομικά ποσά για 20-25 χρόνια. Και τώρα κοιτάν οι Ισπανοί να γκρεμίσουν τα τσιμεντένια μεγαθήρια που φτιάξαν πάνω στο κύμα, και οι Δανοί επιδοτούν την αποσυναρμολόγηση και μετεγκατάσταση ανεμογεννητριών που μπήκαν σε λάθος τοποθεσίες, ενοχλούσαν κοινότητες, προκαλούσαν αντιδράσεις τέλος πάντων. Ο κούκος αηδόνι και το μάρμαρο μαντέψτε ποιος το πληρώνει. Τα έργα ΑΠΕ πρέπει να γίνονται έτσι ώστε ο κόσμος να τα θέλει κι όχι ν’ αντιδρά, κι αφού εν τέλει εμείς τα πληρώνουμε και χρυσά μάλιστα, να γίνονται για το καλό όλης της κοινωνίας. Κι όχι μόνο για τις τσέπες ορισμένων. Ε.Κ. Μας τα ‘πατε μαζεμένα κύριε Αγιάννη, ας τα πάρουμε ένα-ένα. Κατ’ αρχήν συμφωνείτε ότι ο άνθρωπος φταίει για την κλιματική αλλαγή, και ότι οφείλουμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό γρήγορα; Γ.Α. Φυσικά και συμφωνώ. Αλλά τέτοιου είδους γιγαντιαίες τσαπατσουλοδουλειές όπως η εγκατάσταση έργων ΑΠΕ στην Ελλάδα, πέρα από την τεράστια περιβαλλοντική ζημιά που προκαλούν, δεσμεύουν και κοινωνικούς ουσιαστικά πόρους που θα μπορούσαν να επενδυθούν πολύ σοφότερα, με πολλαπλά και διαχεόμενα σ’ όλο τον κόσμο οφέλη. Ε.Κ. Και πάλι θέσατε πολλά ζητήματα μαζί. Πείτε μας πρώτα γιατί αποκαλείτε τα έργα ΑΠΕ «γιγαντιαίες τσαπατσουλοδουλείες»; Γ.Α. Σας ζητώ συγγνώμη κύριε Κανένα μου, αλλά έτσι όπως έχουμε διαμορφώσει τον κόσμο μας, το Περιβάλλον, η Κοινωνία και η Οικονομία αλληλοεπηρεάζονται τόσο, που αποτελούν ουσιαστικά ένα σύστημα με πάρα πολλές παραμέτρους. Αναγκαστικά κάποιες απαντήσεις στις ερωτήσεις σας θα είναι σύνθετες και κάπως μακροσκελείς. «Γιγαντιαίες τσαπατσουλοδουλειές» λοιπόν: Οι μεγάλες ανεμογεννήτριες - που δεν έχουν σημαντικές διαφορές στις διαστάσεις από τις μικρότερες - προσεγγίζουν τα 150 μέτρα ύψος, και το πτερύγιό τους είναι αδιαίρετο και έχει μήκος 45 μέτρα. Για να αποκτήσετε καλύτερη αντίληψη των μεγεθών συγκρίνετέ τα με μια πολυκατοικία: Κάθε όροφος έχει ύψος περίπου 3,5 μέτρα. Το συνολικό ύψος μιας ανεμογεννήτριας λοιπόν μπορεί να συγκριθεί με το ύψος μιας πολυκατοικίας 40 ορόφων, ενώ το ύψος μόνο του πτερυγίου, το οποίο πρέπει να μεταφέρεται ενιαίο, είναι συγκρίσιμο με το ύψος μιας οικοδομής 12 ορόφων. Ένα «Αιολικό Πάρκο» αποτελείται από μια συστοιχία τέτοιων κατασκευών, και συνοδεύεται από έργα όπως κάποιες δεκάδες πυλώνες υψηλής τάσης και υποσταθμούς ανύψωσης. Επιπλέον όπως καταλαβαίνετε, η μεταφορά τόσο μεγάλων αντικειμένων όσο το πτερύγιο των ανεμογεννητριών, απαιτεί τη διάνοιξη τεράστιων δρόμων σε δύσκολο ανάγλυφο. Πίσω από την εγκατάσταση ενός «Αιολικού Πάρκου» σε μια ορεινή ράχη της Ελλάδας, κρύβεται η εγκατάσταση μιας συστοιχίας θηριωδών ανεμοηλεκτρικών εργοστασίων και η εκτεταμένη ανεπανόρθωτη αλλοίωση του ορεινού παραδοσιακού τοπίου! Κι όλ’ αυτά με κόστος δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ! Όσο για τα υδροηλεκτρικά, εν συντομία γιατί σας κούρασα, η εγκατάστασή τους συνεπάγεται την καταστροφή της κοίτης των ορεινών ρεμάτων σε μήκος συνήθως πολλών χιλιομέτρων. Ε.Κ. Παρακαλώ, θα ήταν χρήσιμο να μας δώσετε μια εικόνα για τα μικρά υδροηλεκτρικά έργα. Και κατόπιν να μας εξηγήσετε γιατί χρησιμοποιήσατε τον όρο «τσαπατσουλοδουλειές». Γ.Α. Καλώς λοιπόν. Για την εκμετάλλευση του ορεινού υδροηλεκτρικού δυναμικού η πρακτική είναι η εξής: Σε ένα σημείο του ορεινού ρέματος δεσμεύεται μια ποσότητα νερού. Το νερό αυτό οδηγείται σ’ ένα άλλο σημείο της κοίτης χαμηλότερα μέσω ενός κατάλληλα τοποθετημένου αγωγού, ώστε να παραχθεί εκεί ηλεκτρική ενέργεια. Αν ως κοινωνία έχουμε την παραμικρή ευαισθησία για τη διατήρηση ουσιαστικά παρθένων, ανέγγιχτων από τον άνθρωπο και εξαιρετικά όμορφων οικοσυστημάτων, όπως είναι τα ελληνικά ορεινά ρέματα, πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα δύο παραμέτρους: Τον τρόπο που θα τοποθετηθεί ο αγωγός προσαγωγής του νερού, και την ποσότητα της φυσικής παροχής του ρέματος που θα ρέει ελεύθερα στη φυσική κοίτη. Φανταστείτε λοιπόν τι συμβαίνει όταν σε τέτοια οικοσυστήματα στην Ελλάδα, μπουλντόζες μπαίνουν μέσα στην κοίτη, δίπλα στην κοίτη ή όπου βολεύει τέλος πάντων, φτιάχνοντας δρόμους για να περάσουν τα τριαξονικά φορτηγά με τους εξάμετρους σωλήνες του αγωγού, τους γερανούς που θα τους ξεφορτώσουν και τους εκσκαφείς που θα τους παραχώσουν όπου βολεύει περισσότερο! Και το αστείο ποιο είναι; Ο καθένας ξέρει ότι τα ορεινά ρέματα, στην Ελλάδα το καλοκαίρι έχουν ελάχιστο νερό έτσι δεν είναι; Η Ελληνική πολιτεία θεωρεί ότι σε κάθε περίπτωση μόνο το 30% αυτού του ελάχιστου καλοκαιρινού νερού είναι απαραίτητο για την κάλυψη των αναγκών του ρέματος ως οικοσυστήματος. Το υπόλοιπο είναι προς εκμετάλλευση. Αν δηλαδή καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, ρέει στη φυσική κοίτη ενός ρέματος ένα μικρό κλάσμα της καλοκαιρινής παροχής του, έχουμε την απαιτούμενη «οικολογική παροχή» και όλα είναι μέλι γάλα! Κι όλ’ αυτά σε οικοσυστήματα που είναι φυσικά προσαρμοσμένα όχι μόνο σε πολύ μεγαλύτερες παροχές νερού, αλλά και σε μεγάλες αυξομοιώσεις της παροχής, ενώ σ’ αυτά διαβιούν και είδη προστατευόμενα από την Ελληνική και Κοινοτική νομοθεσία! Ε.Κ. Μ’ αφού γίνονται μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων… Γ.Α. Μωρέ γίνονται αλλά πως γίνονται…. Μπας και ξέρεις ποιος αναθέτει και πληρώνει τις μελέτες αυτές; Οι ίδιοι οι επενδυτές! Έρχονται κάποιοι επενδυτές σ’ εμένα ας πούμε που έχω μελετητικό γραφείο και μου λένε να κάνω την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το τάδε έργο… Με φαντάζεσαι να τους απαντώ ότι το έργο αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί προκαλεί οικολογική καταστροφή ή έστω να τους βάζω προϋποθέσεις που κάνουν την επένδυση λιγότερο προσοδοφόρα; Δε θα σταθώ στην πιάτσα ούτε δευτερόλεπτο… Και στο κάτω-κάτω κι αν γράψω μπαρούφες, κι αν κάνω copy-paste θα πάθω τίποτα; Θα το ελέγξει κανείς; Ε.Κ. Κι οι υπηρεσίες; Γ.Α. Οι υπηρεσίες … Οι περισσότερες, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, δεν έχουν ούτε αρκετό ούτε σωστά καταρτισμένο προσωπικό για να επεξεργαστούν βουνά μελετών για ΑΠΕ … Ποιος υπάλληλος πηγαίνει στο βουνό για να διαπιστώσει αν οι μελέτες ευσταθούν; Ποια υπηρεσία είναι σε θέση να ελέγξει αν τα έργα γίνονται σύμφωνα με τη μελέτη; Κι όταν λειτουργήσει το έργο, ας πούμε το υδροηλεκτρικό, υπάρχει κάποιος που να ελέγχει αν λειτουργεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές; Κι όταν ακόμη κάποιοι υπάλληλοι προσπαθούν να κάνουν σωστή δουλειά, τρώνε κατακέφαλα από τους πολιτικούς ή καρεκλοκένταυρους προϊσταμένους διότι εμποδίζουν τις «επενδύσεις» και την «ανάπτυξη», βαφτίζονται «καταραμένη γραφειοκρατία», και ή συμμορφώνονται και ξεπετάνε τις μελέτες χωρίς πολλά πολλά, ή αλλάζουν πόστο. Τόσο απλά! Ε.Κ. Αυτά λοιπόν εννοείτε «τσαπατσουλοδουλειές». Γ.Α. Αυτά κι άλλα πολλά. Κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα: Το χωροταξικό για τις ΑΠΕ είναι ένα τερατούργημα που δεν λαμβάνει μέριμνα για την προστασία του πολιτισμού και του τοπίου στην Ελληνική ύπαιθρο, υπονομεύει την τουριστική ανάπτυξη ολόκληρων περιοχών, και στη διαμόρφωσή του δεν είχαν συμμετοχή οι τοπικές κοινωνίες. Γίνονται και εγκρίνονται στο πιτς φυτίλι σχέδια διαχείρισης ολόκληρων λεκανών απορροής ποταμών ώστε να μεταφερθεί νερό από τη μια λεκάνη στην άλλη. Τεράστια έργα προωθούνται χωρίς να έχουν προηγηθεί η επιστημονική παρακολούθηση καίριων παραμέτρων των οικοσυστημάτων για ένα ελάχιστο βάθος χρόνου. Και πολλά άλλα φυσικά. Ε.Κ. Μα κύριε Αγιάννη δε μπορεί η εγκατάσταση έργων ΑΠΕ να είναι συμβατή με την τουριστική ανάπτυξη; Γ.Α. Έτσι όπως προωθείται στην Ελλάδα όχι. Φαντάζεστε την Τοσκάνη ή τον Μέλανα Δρυμό γεμάτους ανεμογεννήτριες; Εμείς αυτό πάμε να κάνουμε σε ανάλογα Ελληνικά τοπία. Εδώ κουβεντιάζουμε για το αν θα καταντήσουμε τα αιγαιοπελαγίτικα νησιά σαν σκαντζόχοιρους! Μπείτε στο qualitynet.gr και δείτε πως εξελίχθηκε η κατάσταση στην Δανία. Τώρα τις ξηλώνουν τις ανεμογεννήτριες που ‘βάλαν λάθος. Κι επιπλέον τι μανία είναι αυτή με τις ανεμογεννήτριες και τα υδροηλεκτρικά; Ο ήλιος μας ζεσταίνει, τον ήλιο πρέπει να εκμεταλλευτούμε και στην Ελλάδα έχουμε μπόλικο! Ε.Κ. Πάντως κύριε Αγιάννη μου με την εγκατάσταση ΑΠΕ όντως δημιουργούνται θέσεις εργασίας και ανάπτυξη. Γ.Α. Εκτός από την περίοδο που κατασκευάζονται τα έργα αυτά κύριε Κανένα μου πόσες θέσεις εργασίας δημιουργούνται; Δύο για τους φύλακες και από μισή για το συντηρητή και το λογιστή; Οι ανεμογεννήτριες και όλος ο εξοπλισμός στο εξωτερικό γίνονται κι έρχονται εδώ πακέτο! Κι όσο για την ανάπτυξη, που πάει όλη αυτή η ανάπτυξη; Μήπως στις τσέπες ελάχιστων που πετάνε και κάνα κόκαλο στους δικούς τους; Κι υπάρχει πάντα και το παράδειγμα της Ισπανίας. Οι Ισπανοί έχουν ήδη δώσει ένα σκασμό λεφτά για γιγάντια έργα ΑΠΕ κι έχουν 20% ανεργία. Αυτός ο τρόπος «πράσινης ανάπτυξης» πιο πιθανό είναι να αυξήσει την ανεργία παρά να τη μειώσει! Ε.Κ. Κύριε Αγιάννη πολύ τραγικά μας τα παρουσιάζετε… Μήπως υπερβάλλετε λίγο; Γ.Α. Σκεφτείτε αυτά που θα σας πω κύριε Κανένα μου κι αποφασίστε εσείς αν υπερβάλλω: Στην Ελλαδίτσα ζούμε όλοι και το ‘χουμε δεί το έργο. Όποτε ανοίγει ένα τσουβάλι με λεφτά όπως οι Ολυμπιακοί, τα μεγάλα έργα, ή τα πακέτα κι οι χοντρές επιδοτήσεις απ’ την Ευρώπη, πέφτουν κατ’ ευθείαν απάνω οι γύπες και τα κοράκια, και μέχρι να καταλάβει ο λαός τι γίνεται, μένουν μόνο τα κόκαλα να γλύψει. Τέτοια πράγματα στην Ελλάδα γίνονται πρωτίστως για να ωφεληθούν οι τσέπες ορισμένων και δευτερευόντως για το κοινό καλό. Γι’ αυτό και μας κοστίζει ο κούκος αηδόνι κάθε φορά! Ε, στην περίπτωση των ΑΠΕ, επειδή όντως η κλιματική αλλαγή συμβαίνει και πρέπει να αντιμετωπιστεί, δεν ανοίγει μόνο ένα τσουβάλι με λεφτά, αλλά το θησαυροφυλάκιο του Σκρούτζ! Για όποιον προλάβει η κονόμα είναι εξασφαλισμένη για πολλά-πολλά χρόνια! Ε.Κ. Κι αν είναι έτσι γιατί δεν υπάρχει καθολική αντίδραση από την κοινωνία; Γ.Α. Γιατί η κοινωνία συνήθως δεν έχει ούτε γρήγορη αντίληψη ούτε καλά αντανακλαστικά. Αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά δυσκολεύεται να συγκεκριμενοποιήσει στόχους και να δράσει συντονισμένα. Πάρτε το παράδειγμα (ευρύτερο από μας βέβαια) των βιοκαυσίμων. Για χρόνια οι περιβαλλοντικές οργανώσεις απαιτούσαν την παραγωγή βιοκαυσίμων. Αυτό το εκμεταλλεύτηκαν ορισμένοι και δημιούργησαν μια αγορά βιοκαυσίμων, η οποία όμως και αμφίβολο είναι κατά πόσο συνεισφέρει θετικά στο ισοζύγιο διοξειδίου, και είναι υπεύθυνη για την εκτόξευση της τιμής των τροφίμων, καταδικάζοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε μεγαλύτερη πείνα και εξαθλίωση. Η κοινωνία δεν μπορούσε να καταλάβει εξ’ αρχής ότι αν η ανθρώπινη τροφή δεσμευθεί στην παραγωγή ενέργειας θα πεθάνει κόσμος από πείνα; Και όμως δεν αντέδρασε. Κάτι ανάλογο γίνεται και τώρα κύριε Κανένα μου! Υποψιαζόμαστε ότι αυτό που πάει να γίνει είναι λάθος, αλλά εξ’ αιτίας αμφιβολιών, βαρεμάρας ή αίσθησης αδυναμίας δεν αντιδρούμε! Και μη με ρωτήσετε τι κάνουν οι εφημερίδες οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ. Κατασκευαστικές και ΜΜΕ ενώνονται στην κορυφή της πυραμίδας του συστήματος. Δε θα μου φαίνονταν παράξενο οι μεγαλοδημοσιογράφοι με τα μεγάλα πορτοφόλια που κανονίζουν την ενημέρωσή μας να επενδύουν σε ανεμογεννήτριες! Σε κάθε περίπτωση πάντως δε μπορούν να πάνε κόντρα στα αφεντικά τους. Όπως και στη περίπτωση της γρίπης. Τ’ αφεντικά τους είπαν να σπειρουν τον πανικό για να εμβολιαστεί ο κόσμος μαζικά και φέτος και του χρόνου και του παραχρόνου… και να κονομάν οι φαρμακευτικές, τ’ αφεντικά τους λένε και τώρα πώς να πλασάρουν το θέμα ώστε να πληρώσει ό κόσμος για τις ανεμογεννήτριες και τα υδροηλεκτρικά, και να κονομάνε οι κατασκευαστικές για δεκαετίες. Ε.Κ. Μα κύριε Αγιάννη, εσείς μόνος σας είπατε ότι η κλιματική αλλαγή πρέπει να αντιμετωπιστεί. Μήπως το προωθούμενο μοντέλο είναι όντως ο μόνος τρόπος; Γ.Α. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι πολύ καλός τρόπος για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Όλος ο κόσμος θα πληρώσει την εξωφρενική και εξασφαλισμένη κερδοφορία των αιολικών και των υδροηλεκτρικών, η οποία θα διοχετευτεί σε συγκεκριμένες τσέπες. Κι η Ελληνική πολιτεία επιδοτεί φυσικά γενναιόδωρα τα έργα αυτά με ευρωπαϊκά χρήματα! Εδώ και κάποια χρόνια κύριε Κανένα, το σύστημα που μας διαφεντεύει, καλλιεργεί το έδαφος ώστε να γεμίσει η πατρίδα μας ανεμογεννήτριες και υδροηλεκτρικά. Και ταυτόχρονα γίνεται συστηματική προσπάθεια να αποκλειστεί η ευρεία κοινωνία από την «πράσινη ανάπτυξη», ή να ξεγελαστεί με κάνα ξεροκόμματο όπως η αλλαγή κλιματιστικών και η αλλαγή κουφωμάτων στα παλιά σπίτια. Νομίζετε ότι είναι τυχαίο το ότι μέχρι πρόσφατα δε μπορούσε κάποιος να έχει φωτοβολταϊκά στο σπίτι του; Και τι πα να πεί ένα φωτοβολταϊκό σύστημα ανά οικοδομή; Πρέπει να μπούν όσα χωράνε και να συνδυαστούν με πράσινες στέγες! Τι πα να πει επιδοτούμε αλλαγή κουφωμάτων και καυστήρων στα σπίτια με άδεια πριν το ’80; Πρέπει να θερμομονωθούν και να αναβαθμιστούν ενεργειακά όλα τα σπίτια, ανάλογα με τις ανάγκες τους, και η επιδότηση που θα λάβουν να αυξάνεται όσο μειώνεται το οικογενειακό εισόδημα! Ε.Κ. Δηλαδή εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει εναλλακτική; Γ.Α. Είμαι απόλυτα σίγουρος γι’ αυτό. Στην Ελλάδα συμβαίνει απίστευτη σπατάλη ενέργειας και τα κτήριά μας είναι κατ’ εξοχήν υπεύθυνα γι’ αυτή τη σπατάλη. Ως αποτέλεσμα επιβαρύνεται πάρα πολύ ο οικογενειακός προϋπολογισμός. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε σε πρώτη φάση και όχι στο να καταστρέψουμε την ελληνική ύπαιθρο! Όλα αυτά τα χρήματα που μας λένε ότι είναι διαθέσιμα για «πράσινες επενδύσεις» να κατευθυνθούν στις πόλεις, ώστε να δουλέψει κι ο κόσμος. Αντί να δίνουμε τα βουνά και τα ρέματα της πατρίδας μας βορά στα κερδοσκοπικά κεφάλαια, να τους παραχωρήσουμε τις στέγες και τις προσόψεις των δημοσίων κτηρίων ώστε να τοποθετηθούν φωτοβολταϊκα και να πρασινίσουν οι στέγες! Τα σπίτια μας πρέπει να θερμομονωθούν οι ταράτσες μας να πρασινίσουν και να γεμίσουν φωτοβολταϊκα, και οι λέβητες να αλλαχθούν. Και φυσικά η πηγή ενέργειας που χρησιμοποιούμε για θέρμανση δεν μπορεί να είναι για πολύ ακόμα το πετρέλαιο. Στη Δανία εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται η βιομάζα για τη θέρμανση των κτηρίων. Ε.Κ. Μα πριν από λίγο αναφερθήκατε αρνητικά στην παραγωγή βιοκαυσίμων… Γ.Α. Δεν είναι το ίδιο πράγμα. Εγώ δε μιλώ για μετατροπή της ανθρώπινης τροφής σε καύσιμο. Η βιομάζα μπορεί να παραχθεί από ενεργειακά φυτά στη θέση του καπνού και του βαμβακιού. Τα ενεργειακά φυτά μετατρέπονται σε μικρά τουβλάκια, τις πελλέτες, και τροφοδοτούν καυστήρες βιομάζας. Κι αν βάλουμε τη βιομάζα στο ενεργειακό μίγμα μας θα λυθούν και πολλά προβλήματα των αγροτών. Το μόνο μειονέκτημα της καλλιέργειας ενεργειακών φυτών είναι ότι χρειάζονται λιγότερο νερό και λιγότερα χημικά. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Υπονομεύεται η εκτροπή του Αχελώου και η κερδοφορία των εταιριών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων! Εκτός από τους μεγαλοκατασκευαστές και τους έμπορους αγροχημικών, όλοι οι υπόλοιποι μόνο όφελος μπορούμε να έχουμε από την καλλιέργεια βιομάζας. Είναι πολύ φθηνότερη ανά θερμίδα σε σχέση με το πετρέλαιο, στο ισοζύγιο του διοξειδίου αποτελεί παθητικό, και προσφέρει φως στο τούνελ για τον αγροτικό κόσμο της πατρίδας μας. Ε.Κ. Δηλαδή προτείνετε θερμομόνωση, φωτοβολταϊκα και πράσινες στέγες στις πόλεις, και θέρμανση των κτηρίων με βιομάζα; Α.Γ. Ακριβώς. Η ευθύνη για την κλιματική αλλαγή και το όφελος από την ανάσχεσή της πρέπει να καταμεριστεί σ’ όλη την κοινωνία. Είναι μεγάλη ευκαιρία να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής μας και να έχουμε συλλογικό οικονομικό όφελος. Φαντάζεστε πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν έτσι, και τι ανακούφιση θα είναι για όλους μας αν περιορίσουμε το κόστος της θέρμανσής μας; Κι αφού οι Δανοί το κάναν γιατί εμείς δεν μπορούμε; Ε.Κ. Κι όσο αφορά τα αιολικά και τα υδροηλεκτρικά; Τα απορρίπτετε εντελώς; Γ.Α. Σίγουρα αντιδρώ σ’ αυτή την πρεμούρα να εγκαταστήσουμε παντού αιολικά και υδροηλεκτρικά, τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι έτσι όπως τα κάνουμε βλάπτουν και δεν ωφελούν. Και είναι απαράδεκτο να υπονομεύουμε την τουριστική ανάπτυξη ολόκληρων περιοχών, καταστρέφοντας το παραδοσιακό μας τοπίο, τον πολιτισμό μας ουσιαστικά, την παρακαταθήκη μας για ένα καλύτερο αύριο! Να ασχοληθούμε με τις πόλεις μας και τα εργοστάσιά μας και ν’ αφήσουμε ήσυχα τα ρέματα και τα βουνά μας! Τα υδροηλεκτρικά έτσι όπως γίνονται δεν έχουν καμία θέση σε παρθένα και πανέμορφα οικοσυστήματα. Και οι ανεμογεννήτριες θα ‘πρεπε να μπαίνουν μόνο σε βιομηχανικές περιοχές! Κι όποιος θέλει στην ελληνική ύπαιθρο ανεμογεννήτρια μεγαλύτερη απ’ αυτή που εξυπηρετεί ένα μικρό οικισμό, να τη βάλει στη γνωστή οπή του σώματός του! Επιτέλους, είμαστε αντιμέτωποι με περιβαλλοντική κοινωνική και οικονομική κρίση! Αυτό τον πακτωλό χρημάτων που θα αναγκαστούμε να πληρώσουμε ας τον επενδύσουμε σοφά για το καλό όλων σε βάθος χρόνου! Ε.Κ. Μάλιστα… Κύριε Αγιάννη ευχαριστώ για το χρόνο σας. Οι απόψεις σας είναι αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσες. Γ.Α. Εγώ σας ευχαριστώ κύριε Κανένα. Στη διάθεσή σας όποτε το επιθυμείτε.