Γιάννης Βλατής: ΔΕΗ - Προσλήψεις ή συρρίκνωση;

Ο Νομός μας, καλώς ή κακώς, έχει ταυτίσει την οικονομική του δραστηριότητα με την ανάπτυξη της ΔΕΗ τα τελευταία 50 χρόνια. Επομένως όποιες αποφάσεις παίρνει η κυβέρνηση και η Διοίκηση της ΔΕΗ μας αφορούν άμεσα.
Το Ενεργειακό Κέντρο υπολειτουργεί εδώ και χρόνια. Δεν παράγει σύμφωνα με τις δυνατότητές του παρά τις φιλότιμες προσπάθειες εργαζομένων και στελεχών. Ένας σοβαρός λόγος είναι οι σοβαρότατες ελλείψεις προσωπικού που προϊόντος του χρόνου επιδεινώνονται. Όλοι παραδέχονται ότι η κατάσταση είναι πλέον απελπιστική.
Η προσέγγισή μας είναι λάθος όταν αντιμετωπίζει τα πράγματα μέσα από τη οπτική μείωσης της ανεργίας. Γιατί ποια επιχείρηση θα μπορούσε να επιβιώσει με υπεράριθμο προσωπικό, όταν μάλιστα στην περιοχή μας αυτό αποτελεί το 50% του κόστους λειτουργίας της;
Όμως ποια επιχείρηση θα είχε μέλλον, όταν επενδύσεις δισεκατομμυρίων σε εξοπλισμό παραμένουν ανενεργές από έλλειψη προσωπικού επί χρόνια; οποιαδήποτε σοβαρή εταιρεία θα είχε κάνει προσλήψεις σε ένα μήνα.
Αντίθετα εδώ, έχουμε την περίπτωση να έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες διαγωνισμών από το 2007 και ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί. Προσλήψεις που σχεδιάσθηκαν για να αντιμετωπίσουν ανάγκες του 2003, υπολείπονταν σαφώς των επιχειρηματικά απαραίτητων και το 2010 συζητούμε ακόμη αν θα γίνουν.
Είναι λάθος να εμπλέκουμε αυτές τις προσλήψεις στην κυβερνητική απόφαση για πάγωμα. Διότι η ΔΕΗ είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο.
Οι ελλείψεις έχουν οδηγήσει και σε ένα ακόμη πρόβλημα που πολλοί δεν το γνωρίζουν: Το Ενεργειακό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας λειτουργεί διαρκώς στα όρια. Χωρίς εφεδρείες, κινείται επί ξυρού ακμής, με κίνδυνο το σβήσιμο μονάδων από έλλειψη λιγνίτη. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα ο ΑΗΣ Μελίτης που οδηγήθηκε σε «συντήρηση», ώστε να καλυφθεί το πραγματικό πρόβλημα. Με τα ίδια κινδυνεύουν και άλλες μονάδες για τους ίδιους λόγους.
Καλείται η Κυβέρνηση και η Διοίκηση της ΔΕΗ να πάρουν τις αποφάσεις τους. Θέλουμε μια Δ.Ε.Η. ανταγωνιστική, με ηγετικό ρόλο στη χώρα και τα Βαλκάνια ή μια επιχείρηση με 51% μεν στο δημόσιο, αλλά συρρικνωμένη στην εσωτερική αγορά, έρμαιο τυχάρπαστων ιδιωτών που εκμεταλλεύονται νομοθετικές σε βάρος της ΔΕΗ ρυθμίσεις από τη Ν.Δ. ή «τσαντάκηδων» που παίζουν με τα ρυθμιζόμενα, πάλι σε βάρος της ΔΕΗ, τιμολόγια;
Πως θα υπάρξει ανάπτυξη της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού χωρίς νέο αίμα; Ποιο μέλλον έχει όταν μόνο λίγες εκατοντάδες είναι κάτω των 30 ετών από τους 22.000 εργαζομένους της;
Ποιοι πλέον θα λειτουργήσουν το υπάρχον εξοπλιστικό δυναμικό αλλά και τις νέες μονάδες που εξαγγέλλονται;
Όπως κοινωνίες χωρίς νέους δεν έχουν προοπτική, έτσι και επιχειρήσεις χωρίς ανανέωση με εξειδικευμένο προσωπικό δεν έχουν μέλλον. Γι’ αυτό πρέπει αυτή η ιστορία να τελειώσει τώρα. Άμεση υλοποίηση των προσλήψεων, γρήγορη κατάρτιση του νέου επιχειρησιακού πλάνου της ΔΕΗ, καταγραφή των αναγκών της σε προσωπικό και επενδύσεις και ολοκλήρωσή τους.