Ελάχιστα αξιοποιούνται τα βιομηχανικά "σκουπίδια"

Ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά παρουσιάζει η αξιοποίηση βιομηχανικών παραπροϊόντων στην Ελλάδα τη στιγμή που θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην προστασία και αειφορία του περιβάλλοντος. Υλικά όπως ιπτάμενες τέφρες και λοιπά παραπροϊόντα των λιγνιτικών σταθμών της ΔΕΗ, σκωρίες χαλυβουργείων, ερυθρά ίλυς από την επεξεργασία βωξίτη για την παραγωγή αλουμινίου, μπάζα βιομηχανίας μαρμάρου, οικοδομικά -ασφαλτικά απορρίμματα, τέφρα ρυζιού, ελαστικά, θα μπορούσαν να επαναχρησιμοποιηθούν και να αποτελέσουν μία εναλλακτική οικονομική και οικολογική πρόταση στη δόμηση.

«Ωστόσο, απουσιάζει η πολιτική βούληση για την αποτελεσματικότερη διαχείριση των βιομηχανικών παραπροϊόντων» αναφέρει στο ΑΜΠΕ η Ιωάννα Παπαγιάννη, καθηγήτρια ΑΠΘ και διευθύντρια του Εργαστηρίου Δομικών Υλικών στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, με αφορμή το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο «Aξιοποίηση Βιομηχανικών Παραπροϊόντων στη Δόμηση» που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη.

Το συνέδριο διοργανώνεται από τη Μη Κερδοσκοπική Επιστημονική Εταιρεία Έρευνας & Ανάπτυξης Εφαρμογών Βιομηχανικών Παραπροϊόντων (ΕΒΙΠΑΡ) σε συνεργασία με το ΤΕΕ / Τμήμα Δ. Μακεδονίας και την ΑΝΚΟ Αναπτυξιακή Δ. Μακεδονίας Α.Ε. , με στόχο την παρουσίαση της έρευνας και των δυνατών εφαρμογών σχετικά με τα βιομηχανικά παραπροϊόντα στη δόμηση, υπό το πρίσμα της οικονομικής ύφεσης και των περιβαλλοντικών απαιτήσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 10 εκατομμύρια τόνους τέφρας ετησίως που παράγουν η ΔΕΗ Μεγαλόπολης και Πτολεμαΐδας, αξιοποιείται μόλις το 10% ενώ η ερυθρά ιλύς από την «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ» που φτάνει τους 600.000 τόνους ετησίως επαναχρησιμοποιείται σε ποσοστό 5-10 %.

Μηδενική είναι η αξιοποίηση των 400.000 τόνων από τις τέφρες πυθμένα της ΔΕΗ και η ίδια ποσότητα παραπροϊόντων γύψου. Μεγαλύτερο ποσοστό αξιοποίησης έχουν οι σκωρίες των χαλυβουργείων στη Λάρυμνα και τον Ασπρόπυργο που ετησίως φτάνουν τους 1,4 εκατομμύρια τόνους και αξιοποιούνται κατά 70%. Όπως εξήγησε η κ.Παπαγιάννη, τα συγκεκριμένα παραπροϊόντα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή δρόμων, σε πλάκες διάστρωσης, ως υλικό για σταθεροποίηση εδαφών, ακόμη και σε φράγματα με συγκριτικά πλεονεκτήματα. «Εκτός από το γεγονός ότι μειώνεται με την αξιοποίησή τους το κόστος των έργων, σε ορισμένες κατασκευές η χρήση των παραπροϊόντων συντελεί στο καλύτερο αποτέλεσμα όσον αφορά την ανθεκτικότητα» διευκρινίζει.

«Η ιπτάμενη τέφρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο τσιμέντου, οι σκωρίες ως αντιολισθητικό στην κατασκευή δρόμων και η ερυθρά ιλύς σαν συστατικό για την παραγωγή τσιμέντου και πυρίμαχων υλικών» θέτει ως παραδείγματα η κ.Παπαγιάννη. Στην κατεύθυνση αυτή κινείται η Ε.ΒΙ.ΠΑΡ. (Εταιρεία Έρευνας και Ανάπτυξης Εφαρμογών Βιομηχανικών Παραπροϊόντων) που διοργανώνει κάθε τρία χρόνια συνέδριο με θέμα την προώθηση χρήσης βιομηχανικών παραπροϊόντων και αποσκοπεί στην προαγωγή της συνεργασίας μεταξύ φυσικών προσώπων και οργανισμών που δραστηριοποιούνται στην έρευνα βιομηχανικών παραπροϊόντων και βιομηχανιών και εταιρειών που είτε τα παράγουν είτε ενδιαφέρονται να τα ενσωματώσουν στην παραγωγική τους διαδικασία.

Πηγή: ΕΞΠΡΕΣ