Γιώργος Δακής: Τοποθέτηση στην ημερίδα ΕΚΠ [30.04.10] ΔΕΗ και τοπική κοινωνία

Νομίζω ότι δεν έχουμε σήμερα την πολυτέλεια να μασάμε τα λόγια μας και να θέλουμε να στρογγυλεύουμε καταστάσεις. Δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της ΔΕΗ ως Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης, ως Νομάρχης Κοζάνης, ως Νομαρχιακό Συμβούλιο, είμαστε απόλυτοι. Έχουμε πάρει ομόφωνα ψηφίσματα και επιμένουμε. Επιμένουμε γιατί θεωρούμε ότι αυτό εξυπηρετεί το συμφέρον της πατρίδας μας και τα στρατηγικά, ζωτικά συμφέροντα της τοπικής κοινωνίας ως Νομός Κοζάνης και ως Δυτική Μακεδονία.
Δεύτερον. Μέγιστη πρόκληση. Το ιστορικό ατόπημα, το έγκλημα του νόμου 2941 του 2001 πρέπει να ανατραπεί άμεσα. Έγινε μια εγκληματική πράξη σε βάρος της τοπικής κοινωνίας, δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση από κανέναν από τους θεσμικούς εκπροσώπους τότε της κοινωνίας. Η αναγκαστική απαλλοτρίωση για τη λήψη των λιγνιτικών κοιτασμάτων για λόγους δημοσίου συμφέροντος ήταν για την αξιοποίηση του υπόγειου πλούτου του υπεδάφους, όχι για την εκχώρηση του επίγειου πλούτου, των εδαφών σε συγκεκριμένα συμφέροντα τα οποία σε βάθος χρόνου δεν ξέρουμε που θα είναι και την επαναφορά της κοινωνίας σε όρους μεσαίωνα. Είμαστε απόλυτοι αγαπητοί φίλοι μας, βουλευτές παρόντες και όσοι εκπροσωπούν τη Δυτική Μακεδονία, απαιτείται η άμεση ενεργοποίηση σας για την κατάργηση αυτού του τερατουργήματος.
Μιλάμε για ανάπτυξη, φοβερό πρόβλημα στη Δυτική Μακεδονία όλη. Λόγω της παρουσίας της ΔΕΗ, το παραγόμενο ΑΕΠ, και εδώ στη Δυτική Μακεδονία είναι ο παραγωγικός πλούτος της ΔΕΗ, προστίθεται στο ΑΕΠ της περιοχής μας. Η περιοχή λοιπόν με τη δομικά μακροχρόνια μέγιστη ανεργία της χώρας μας, εμφανίζεται από τις πλούσιες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό δημιουργεί φοβερές στρεβλώσεις στις δυνατότητες χρηματοδοτήσεων και απορρόφησης πόρων και κονδυλίων για λόγους υποδομών και ανάπτυξης της περιοχής. Μείζον πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Και επειδή δεν κατέστη δυνατόν να λυθεί όταν σχεδιάστηκε το τρέχον κοινοτικό πλαίσιο στήριξης, πρέπει να υπάρξει ένα ειδικό πρόγραμμα χρηματοδότησης και ανάπτυξης της Δυτικής Μακεδονίας για την ισορρόπηση αυτών των προβλημάτων, όπως έχει γίνει και σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας.
Μέγιστο ζήτημα: Το θέμα των μετεγκαταστάσεων και οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Πρέπει να είμαστε πολύ καθαροί. Τα νέα λιγνιτωρυχεία θα αναπτυχθούν σε μια απόσταση που θα είναι περίπου 2 χιλιόμετρα από την Πτολεμαΐδα. Και επειδή η Πτολεμαΐδα είναι η δεύτερη πόλη της Δυτικής Μακεδονίας σε μέγεθος πληθυσμού και δεν μπορεί να μετεγκατασταθεί, πρέπει να ληφθούν ειδικοί όροι. Δεν μπορεί να έρθει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων σαν αυτή που ήρθε πριν λίγο καιρό και απορρίφθηκε ομόφωνα από το Νομαρχιακό Συμβούλιο Κοζάνης. Και βέβαια να ληφθεί ειδική πρόνοια και μέριμνα, όχι μόνο για τους αποφασισμένους για μετεγκατάσταση οικισμούς Μαυροπηγής και Ποντοκώμης, αλλά και για αυτούς που θα είναι δίπλα και θα υποστούν τα πάνδεινα όπως είναι το Προάστειο και το Μαυροδένδρι. Και είναι σαφές δεν λέω το παραμικρό για την Ακρινή, διότι θεωρώ ότι η δέσμευση του Πρωθυπουργού έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Όμως κύριε Πρόεδρε σας έχουμε εγχειρίσει και περιμένουμε την υπογραφή σας για την χρηματοδότηση των μελετών για τη μετεγκατάσταση της Μαυροπηγής και της Ποντοκώμης. Σε άλλη περίπτωση αν δεν γίνουν αυτά άμεσα, για να κερδίσουμε και να τρέξουμε παράλληλα τους χρόνους, είναι προφανές ότι τα χρονοδιαγράμματα που παρουσιάστηκαν μόλις τώρα δεν θα μπορέσουν να εφαρμοστούν. Και εδώ θέλω να πω ότι ως Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κοζάνης χρηματοδοτούμε, χωρίς να έχουμε υποχρέωση μελέτες -πρόδρομες μελέτες- για τη μετεγκατάσταση και της Μαυροπηγής και της Ποντοκώμης και για τη στήριξη των οικισμών Μαυροδενδρίου και Προαστείου. Όμως το ζήτημα είναι μεγάλο και έχει να κάνει και με την επαναπόδοση των εδαφών και με τη προστασία της φυτικής γης, που είναι ανεκτίμητος πλούτος σε παραδοσιακά αγροτικές κοινωνίες οι οποίες ζητούμε να έχουν και αύριο στη μεταλιγνιτική περίοδο.
Μείζον ζήτημα το οποίο έχει σχέση με αυτό που πρωτοείπα. Το θέμα του χαρακτήρα της ΔΕΗ. Το θέμα του πλειοψηφικού πακέτου και της κουλτούρας και της συζήτησης που υπάρχει τελευταία για την πώληση περιουσιακών στοιχείων δημόσιου χαρακτήρα. Πρώτον και σημαντικότερον, ασχέτως με τη χρηματιστηριακή ή πραγματική αξία των περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ. Εγώ σαν Νομάρχης Κοζάνης δεν μπορώ να καταλάβω τι θα συνεισφέρει στο δημόσιο χρέος των 300 δις € της κεντρικής κυβέρνησης και των άλλων 300 δις € της γενικής κυβέρνησης το να εκποιήσουμε ένα ποσοστό της ΔΕΗ και να πάρουμε μισό δις ή 1 δις ή 2 δις ή 3 δις. Είμαστε κάθετα αντίθετοι, είναι μια δομή στρατηγικού χαρακτήρα και ιδιαίτερα σε εμάς εδώ τους Δυτικομακεδόνες έχει άμεση σχέση με τα ζωτικά μας στρατηγικά συμφέροντα. Να σταματήσει το παραμύθι. Δεύτερο παραμύθι, δε θα μειώσουμε το ποσοστό της πλειοψηφίας του δημοσίου, θα πουλήσουμε κάποιους ΑΗΣ, κάποιες μονάδες. Και αυτό δεν το καταλαβαίνω, και αυτά τα παιγνίδια δεν τα καταλαβαίνω, πάλι εντάσσονται στο ίδιο. Και βέβαια έχουν άμεση σχέση και με τα δικαιώματα αντικατάστασης και τι θα παίζεται από κει πίσω. Πρέπει να είμαστε πολύ καθαροί, με ευθύ λόγο και ξεκάθαρες γραμμές. Και βέβαια κύριε πρόεδρε είναι προφανές ότι δεν αναφέρομαι σε σας, διότι σίγουρα εσείς δεν είχατε κανένα λόγο και την παραμικρή σκοπιμότητα να διοχετεύσετε αυτά τα πράγματα στον τύπο, όμως όλοι μας είμαστε και έμπειροι και η κοινωνία υποψιασμένη ότι αυτά δίνονται μέσα από κεντρικές κυβερνητικές αποφάσεις και βουλήσεις, είτε για να κάνουν κάποιοι το λαγό, είτε για να δουν πως αντιδράει η κοινωνία. Ξεκάθαρο όχι. Ούτε για το συμφέρον της Χώρας, ούτε για τη μείωση του χρέους, ούτε για τα παιχνίδια. Οι δε θέσεις που διάβασα στα Μέσα Ενημέρωσης και δεν φαντάζομαι ότι τις γράψαν οι δημοσιογράφοι των Αθηνών, της κυρίας Μπιρμπίλη ότι τώρα δεν είναι καλό το τάϊμινκ για να πουλήσουμε τη ΔΕΗ, γιατί είναι χαμηλή πιθανώς η αξία και να το δούμε του χρόνου να το ξεχάσουμε. Ένα ξεκάθαρο και απόλυτο όχι.
Κλείνοντας, δυο λόγια. Η κοινωνία μας μαζί με τα χαρακτηριστικά της ανάπτυξής μας μέσα από τη ΔΕΗ, με τα θετικά και τα αρνητικά είμαστε ένα. Τα συμφέροντα είναι κοινά. Σεβόμαστε, τιμούμε τη ΔΕΗ ως σύνολο και το κάθε στέλεχος για τον αγώνα που δίνουνε, γιατί και τα στελέχη της ΔΕΗ είναι δικά μας κομμάτια. Όμως είναι καιρός και το λέω διαχρονικά, οι κυβερνήσεις, οι έχοντες την ευθύνη αλλά και οι Διοικήσεις της ΔΕΗ, να σεβαστούν την τοπική κοινωνία. Ο δρόμος μας είναι κοινός, η σύνθεση των αναγκών μας και των δυνάμεών μας είναι αυτά που μπορεί να μας οδηγήσουν σε ένα πιο ουσιαστικό αύριο προς όφελος της κοινωνίας, της τοπικής ιδιαίτερα, όμως αυτό πρέπει να είναι με ξεκάθαρους όρους.