Σκυλακάκης (ευρωβουλευτής ΝΔ): Τοποθέτηση λιγνιτικές μονάδες ΔΕΗ και περιβαλλοντική προστασία

Φίλες και φίλοι

Με πολλή μεγάλη χαρά βρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας, σε μια συζήτηση, η οποία στα δικά μου μάτια, είναι μια φυσική συνέχεια των επαφών μας, πριν από λίγο καιρό στην Αθήνα.

Πριν σας μιλήσω για τις πρωτοβουλίες που ανέλαβα στο ΕΚ για το θέμα που σας απασχολεί, αλλά και για τη γενικότερη άποψη μου για τα όσα πρέπει να δρομολογηθούν από δω και πέρα, θα μου επιτρέψετε να τονίσω ότι συμμερίζομαι πλήρως τις ανησυχίες σας για το μέλλον των μονάδων και κατά συνέπεια για το δικό σας επαγγελματικό μέλλον. Δεν ανήκω σε αυτούς που περπατάνε στα σύννεφα, αγνοώντας την πραγματικότητα. Ξέρω πολύ καλά ότι χιλιάδες άνθρωποι απασχολούνται στις μονάδες της ΔΕΗ στην περιοχή και κατά συνέπεια το μέλλον χιλιάδων οικογενειών είναι συνδεδεμένο με το μέλλον αυτών των εργοστασίων.

Έχοντας λοιπόν πλήρη συναίσθηση αυτής της πραγματικότητας, την οποία άλλωστε μου εξέθεσαν αναλυτικά και οι εκπρόσωποί σας και στις επαφές που είχαμε στην Αθήνα, ανέλαβα στο ΕΚ μια πρωτοβουλία, για να αποφύγουμε μια πολύ δυσάρεστη εξέλιξη, την οποία φοβάμαι ότι οι αρμόδιοι φορείς στην Ελλάδα δεν είχαν αντιληφθεί εγκαίρως, για να μην πω ότι κι όσοι την αντελήφθησαν, δεν απέδωσαν τη δέουσα βαρύτητα.

Έτσι λοιπόν, με συμβιβασμό που υποστήριξαν όλες οι μεγάλες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ψηφίστηκε από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, στην οποία μετέχω, αποφεύχθηκε το πρόωρο κλείσιμο τεσσάρων τουλάχιστον μεγάλων θερμοηλεκτρικών εργοστασίων της ΔΕΗ στη Δυτική Μακεδονία.

Με τον συμβιβασμό αυτόν απετράπη η υιοθέτηση της αρχικής έκθεσης (της λεγόμενης έκθεσης Krahmer) με την οποία ουσιαστικά θα έπρεπε τα εργοστάσια αυτά να κλείσουν μέχρι το 2016 και εξασφαλίστηκε η δυνατότητα της Ελλάδας να διαμορφώσει ένα εθνικό μεταβατικό σχέδιο περιβαλλοντικής προσαρμογής των θερμοηλεκτρικών της εργοστασίων.

Στη διαμόρφωση του συμβιβασμού αυτού και την προώθησή του από πλευράς Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, συνεισέφερα με σχετικές τροπολογίες, αφού προηγουμένως είχα ακούσει τους εκπροσώπους του Σωματείου σας.

Φίλες και φίλοι

Γνωρίζετε και εσείς πολύ καλά ότι στο θέμα της περιβαλλοντικής προστασίας υπάρχουν σοβαρά ζητήματα που συνδέονται με τη χρήση του λιγνίτη, τα οποία πρέπει και μπορούν να επιλυθούν μέσα από το εθνικό μεταβατικό σχέδιο. Ένα σχέδιο που πρέπει να λαμβάνει υπόψη του όλες τις συγκεκριμένες και εξειδικευμένες παραμέτρους και προπαντός τη διατήρηση στα επόμενα χρόνια χιλιάδων θέσεων εργασίας στη Δυτική Μακεδονία.

Έχουμε ήδη λοιπόν εξασφαλίσει χρόνο για την εφαρμογή του σχεδίου μέχρι τον Ιούνιο του 2019 και κατ' εξαίρεση μέχρι και το 2020. Εξ’ αρχής θεώρησα ότι θα ήταν λάθος να επιχειρήσουμε να λύσουμε αυτό το σύνθετο πρόβλημα με βίαιη εναρμόνιση όπως πρότειναν πολλοί (κυρίως Γερμανοί) συνάδελφοι, (και πιστέψτε με, δεν ήταν τα αθώα περιβαλλοντικά κίνητρα που τους ωθούσαν σε αυτή την επιμονή) σε μία αγορά, η οποία κατά τα άλλα δεν λειτουργεί ακόμα ως ενιαία αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

Η νέα οδηγία για τις Βιομηχανικές Εκπομπές θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής τα επόμενα χρόνια. Απαιτεί άμεσα νέες σημαντικές επενδύσεις σε υφιστάμενες μονάδες οι οποίες όμως θα τερματίσουν το χρόνο ζωής τους σύντομα, σύμφωνα με τον σημερινό σχεδιασμό.

Λαμβάνοντας υπόψη το μεγάλο χρονικό διάστημα και το κόστος που απαιτείται για τη μελέτη, εγκατάσταση και λειτουργία του νέου αντιρρυπαντικού εξοπλισμού σε παλαιές μονάδες, τα προτεινόμενα μέτρα στην έκθεση Krahmer θα είχαν κόστος πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς αντίστοιχο περιβαλλοντικό όφελος.

Αν δεν υιοθετείτο ο συμβιβασμός θα έπρεπε είτε ο Έλληνας καταναλωτής να πληρώσει το κόστος προσαρμογής για πολύ παλιά εργοστάσια που ούτως ή άλλως είχε προγραμματιστεί να αποσυρθούν σταδιακά ή τα εργοστάσια αυτά θα έκλειναν βίαια, με τεράστιες επιπτώσεις για την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας αλλά και για την περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας όπου θα χάνονταν χιλιάδες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας.

Η ψήφιση λοιπόν από τις μεγάλες πολιτικές ομάδες στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Οδηγίας για τις Βιομηχανικές Εκπομπές, είναι καθοριστική και για την τελική ψηφοφορία στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου τον Ιούλιο του 2010 και δημιουργούνται έτσι οι προϋποθέσεις για πρόσθετη παράταση των χρονικών ορίων στο πλαίσιο των προβλεπόμενων διαπραγματεύσεων μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου των Υπουργών.

Σήμερα έχουμε καταλήξει σε ένα κείμενο τελικού συμβιβασμού (που είναι ότι πιο κοντινό σε μια τελική απόφαση), σύμφωνα με το οποίο προβλέπεται ότι αναφορικά με την εφαρμογή της οδηγίας στις μεγάλες μονάδες, οι συμφωνημένες προβλέψεις και το χρονικά περιθώρια καθορίζονται ως εξής:

· Μεταβατικά εθνικά σχέδια (θα περιορισθούν έως τις 30 Ιουνίου του 2020)

· Ρήτρες εξαίρεσης (αποκλίσεις από την εφαρμογή των όρων της οδηγίας θα ισχύσουν από την 1η Ιανουαρίου 2016 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023 για ένα μάξιμουμ 17,500 ωρών λειτουργίας. Από τον ορισμό των ορών λειτουργίας του άρθρου 3 (26) αποκλείονται οι περίοδοι έναρξης και κλεισίματος.

· Αποκλίσεις για αστικές θερμικές εγκαταστάσεις θα ισχύουν έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022.

· Υπάρχει πρόβλεψη για τις μονάδες συν-αποτέφρωσης που θα μπορούν να χρησιμοποιούν ως καύσιμη ύλη εγχώριο άνθρακα (υψηλής περιεκτικότητας σε θείο), υπό τους όρους που προβλέπει το παράρτημα V της οδηγίας (για τον καθαρισμό του άνθρακα από το διοξείδιο του θείου).

Όμως φίλες και φίλοι, θα ήθελα στο σημείο αυτό να κάνω ορισμένες διευκρινίσεις. Η προσπάθεια που γίνεται στο ΕΚ δεν αναιρεί το γεγονός ότι υπάρχει θέμα ασυμβατότητας ανάμεσα στη λειτουργία των παρωχημένης τεχνολογίας λιγνιτικών μονάδων και την περιβαλλοντική προστασία. Ότι οι συγκεκριμένες λιγνιτικές μονάδες επιβαρύνουν το περιβάλλον είναι προφανές και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να το διαπιστώσει κάποιος. Έχω ζητήσει μάλιστα από την Ε. Επιτροπή να διερευνήσει και το θέμα της επιβάρυνσης του ατμοσφαιρικού αέρα και της δημόσιας υγείας από τα αιωρούμενα σωματίδια, που εκλύονται από της εξορυκτικές μονάδες, θέμα ιδιαίτερα σοβαρό για την περιοχή σας, που επιβαρύνεται όσο καμιά άλλη στη χώρα.

Όλα αυτά μας υπενθυμίζουν ότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό και πρέπει να αντιμετωπισθεί. Αυτό που πετύχαμε προσωρινά είναι να κερδίσουμε χρόνο, προκειμένου να λύσουμε τα περιβαλλοντικά ζητήματα με βάση τις δικές μας προτεραιότητες κα τα δικά μας κριτήρια. Τα προβλήματα όμως είναι εδώ και πρέπει να αντιμετωπισθούν. Έχουμε πλέον διευρυμένα χρονικά περιθώρια, αλλά ακόμα κι αυτά τα περιθώρια έχουν ημερομηνία λήξης.

Αν δεν θέλουμε λοιπόν να ξαναβρεθούμε ενώπιον ασφυκτικών περιθωρίων και ακόμα πιο επώδυνων αποφάσεων πρέπει να λάβουμε μέτρα άμεσα:

ü Μέτρα συγκεκριμένα, που θα έχουν οικονομική λογική, χωρίς να επιβαρύνουν υπέρμετρα το περιβάλλον

ü Πρόσθετες πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του Εθνικού Μεταβατικού Σχεδίου

ü Επενδύσεις που θα λαμβάνουν υπόψη τις κοινωνικές-οικονομικές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών, αλλά και τις περιβαλλοντικές πτυχές.

Φίλες και φίλοι

Αυτό που πρέπει να διασφαλίσουμε είναι η ομαλή μετάβαση από την υπάρχουσα κατάσταση σε ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας των μονάδων της ΔΕΗ στην περιοχή. Η μετάβαση αυτή είναι απαραίτητη για τρεις λόγους:

Πρώτον για να διαφυλαχθεί η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας. Δεν μπορούμε να αγνοούμε την πραγματικότητα και να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε ότι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη (καύσιμο που βρίσκεται στο ελληνικό υπέδαφος) είναι στρατηγική επιλογή για τη χώρα.

Δεύτερον, για να διασφαλισθούν οι θέσεις εργασίας των χιλιάδων ανθρώπων που απασχολούνται στις μονάδες της Δ. Μακεδονίας, σε μία περίοδο που η ελληνική οικονομία κλυδωνίζεται έντονα.

Τρίτον, για να δημιουργηθεί ένα πλέγμα περιβαλλοντικής προστασίας, από το οποίο θα ευνοηθούν τόσο οι τοπικές κοινωνίες (βελτίωση της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα-διασφάλιση της δημόσιας υγείας) όσο και η ίδια η συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας με όρους βιώσιμης ανάπτυξης.

Σας ευχαριστώ πολύ

Πηγή: http://www.e-eordea.gr/costas