"Πράσινοι" λομπίστες: Δεν υπάρχει ενεργειακό πρόβλημα για τη βιομηχανία!

Οι υψηλές τιμές ενέργειας στις οποίες αποδίδεται η μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, είναι παραφουσκώμενες υποστηρίζει έρευνα που αμφισβητεί τα επίσημα πορίσματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τις μελέτες της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας αλλά και τις έντονες κραυγές αγωνίας που απευθύνει ο κλάδος της ενεργοβόρου βιομηχανίας στη Γηραιά Ήπειρο.
Η αρχική… έκπληξη πάντως από το συμπέρασμα της μελέτης, εξηγείται από το γεγονός ότι έχει συνταχθεί από ένα από τα ισχυρότερα λόμπι των πρασίνων, το Climate Strategies Group. Μάλιστα ο επικεφαλής του, καθηγητής Michale Grubb, παρουσιάζοντας τη μελέτη στους Financial Times, φτάνει σε σημείο να υποστηρίξει ότι οι τιμές ενέργειας δεν συνιστούν σοβαρό παράγοντα ανταγωνιστικότητας όσο η καινοτομία. Ωστόσο το επιχείρημα αυτό που επικαλείται συνολικά το πράσινο λόμπι ως απάντηση στις αιτιάσεις που διατυπώθηκαν πρόσφατα ακόμη και από κορυφαίους παράγοντες της βιομηχανίας όπως ο Lakshmi Mittal της χαλυβουργίας ArcelorMittal, αφορούν συγκεκριμένους κλάδους και δεν μπορούν να έχουν εφαρμογή στην παραδοσιακή ενεργοβόρο βιομηχανία όπως οι χαλυβουργία, το αλουμίνιο, η χημική βιομηχανία, η τσιμεντοβιομηχανία, η υαλουργία και άλλοι ενεργοβόροι τομείς.

Αυτό επιβεβαίωνεται και από την ίδια τη μελέτη του Climate Stategies Group: «Η ευρωπαϊκή βιομηχανική ανταγωνιστικότητα δεν καθορίζεται από τις τιμές της ενέργειας» υποστηρίζει αρχικά η μελέτη, η οποία διατείνεται ότι οι λογαριασμοί της ενέργειας για το 92% των μεταποιητικών επιχειρήσεων στη Γερμανία αντιπροσωπεύουν κατά μέσο όρο το 1,6% του τζίρου τους.

«Για την πλειοψηφία των επιχειρήσεων οι τιμές ενέργειας έχουν μικρή επίπτωση για την επιλογή του τόπου εγκατάστασης ή για την παγκόσμια ανταγωνιστικότητά τους» αναφέρει η μελέτη που προσθέτει ότι το 8% των μεταποιητικών επιχειρήσεων ξοδεύουν πάνω από 6% του τζίρου τους για την ενέργεια.

Βεβαίως τα ποσοστά αυτά είναι αντιπροσωπευτικά του μείγματος των μεταποιητικών επιχειρήσεων σε απόλυτους αριθμούς αφού οι ενεργοβόροι κλάδοι αντιπροσωπεύουν αριθμητικά μικρό ποσοστό, αλλά ως τζίρος, υπεραξία και συμβολή στο ΑΕΠ, η εικόνα αντιστρέφεται και τα νούμερα είναι αντιστρόφως ανάλογα.

Και η ίδια η μελέτη παραδέχεται η εικόνα που παρουσιάζει για τη συμβολή του ενεργειακού κόστους δεν ισχύει για κομβικούς κλάδους όπως η τσιμεντοβιομηχανία, η βιομηχανία χημικών και οι υαλουργίες, για τις οποίες η ενέργεια αντιπροσωπεύει πάνω από 10% του τζίρου τους και άρα θα μπορούσε να επηρεάσει τις επενδυτικές αποφάσεις τους. Πολλώ δε μάλλον για τον κλάδο των μετάλλων και του χάλυβα που δε μνημονεύεται καν στη μελέτη.

Βεβαίως η μελέτη του λόμπι επιχειρεί να αμβλύνει ακόμη περισσότερο την εικόνα, υποστηρίζοντας ότι οι περισσότερες χώρες προσφέρουν εξαιρέσεις φόρων και άλλα ειδικά μέτρα για να τις βοηθήσουν να παραμείνουν ανταγωνιστικές λέει η μελέτη, η οποία επιλέγει συγκεκριμένη οπτική αντιμετώπισης του προβλήματος του κόστους ενέργειας, που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την επίσημη πολιτική της ΕΕ αλλά και τις διαμαρτυρίες της βιομηχανίας σε όλη την Ευρώπη για το αυξημένο κόστος ενέργειας.

(capital.gr)