"Ρεύμα που καίει": Η μεγάλη έρευνα του Star για την «Χαλυβουργία»

Την τρίτη του έρευνα με τίτλο «Ρεύμα που καίει» και με θέμα «οι 113 τελευταίοι μεγάλοι πελάτες. Το ακριβό ρεύμα για τη βιομηχανία, οι απολύσεις από τα εργοστάσια και η ΔΕΗ» παρουσίασε στο Star ο Τάσος Τέλλογλου.

Ως τον περασμένο Δεκέμβριο, η «Χαλυβουργία Ελλάδος» – μια εταιρεία, που ήρθε στην επικαιρότητα από μια 9μηνη κατάληψη συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ - ήλπιζε ότι η κυβέρνηση θα προωθούσε μία ρύθμιση σύμφωνα με την οποία, οι χαλυβουργίες θα «αποζημιώνονταν» με την τιμή κόστους παραγωγής νυχτερινού ρεύματος της ΔΕΗ. Η τρόικα όμως απέρριψε τη ρύθμιση με το σκεπτικό ότι η κυβέρνηση δεν είχε φροντίσει να πάρει πίσω από τα νοικοκυριά όσα έχανε η ΔΕΗ από τη βιομηχανία. Έτσι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη.

«Πλέον όλοι έχουμε καταλάβει ότι τη στιγμή που έχει πεθάνει η οικοδομή στην Ελλάδα πρέπει η Χαλυβουργίες να στραφούν προς το εξωτερικό. Και για να στραφούν στις αγορές του εξωτερικού πρέπει το ρεύμα να είναι φτηνό ώστε και εμείς να έχουμε τις ίδιες τιμές ρεύματος με την Ευρώπη» αναφέρει η Ελένη Καταβάτη, μία εργαζόμενη Χαλυβουργίας Ελλάδας. 

Και πράγματι! Όπως αναφέρει ο Τάσος Τέλλογλου στην έρευνά του μια σύγκριση δείχνει ότι η τιμή του βιομηχανικού ρεύματος στην Ελλάδα, ξεπερνά κατά πολύ τις τιμές βιομηχανικού ρεύματος ανταγωνιστριών μας χωρών. Ιδίως όταν αθροίσει κανείς στη γυμνή τιμή της ΔΕΗ κρατήσεις για τη σύνδεση των νησιών του Αιγαίου, τα φωτοβολταϊκά και το φόρο κατανάλωσης. 

Γιατί όμως πρέπει να αφορά έναν εργάτη η τιμή της ενέργειας που πληρώνει το αφεντικό του; Ο 54χρονος Στέφανος Σαμπάνης, που κάνει 30 χρόνια αυτό το επάγγελμα απαντά: «Εγώ που θα βρω δουλειά αν το αφεντικό μου κλείσει το εργοστάσιο, εγώ που θα βρω δουλειά για να μπορέσω να πληρώσω τη δικιά μου την ενέργεια; Αυτή που καταναλώνω εγώ στο σπίτι;» 

Μετά την απόρριψη της ρύθμισης, η «Χαλυβουργία Ελλάδος» δεν ανανέωσε τις συμβάσεις 45 εργαζομένων στο εργοστάσιο του Βόλου ενώ, για τους ίδιους λόγους, η «Χαλυβουργική» θέτει σε διαθεσιμότητα αυτή την εβδομάδα 200 εργαζόμενους. Και δεν είναι οι μόνες.

«Υπάρχουν συνάδελφοι που είναι από τρεις γενιές… Αυτό θέλουμε και εμείς. Ο Βόλος είναι μια μικρή πόλη στην οποία ζουν περισσότερο εργάτες. Μέχρι τώρα έχουν κλείσει γύρω στα 4-5 εργοστάσια. Και με τον κ. Παπαγεωργίου βρεθήκαμε και με τον κ. Μανιάτη. Μέχρι τώρα δεν έχουν κάνει τίποτα απολύτως και δυστυχώς κρεμόμαστε από αυτούς. Γιατί εμείς από τη μεριά μας δεχτήκαμε και μειώσεις και ευέλικτους τρόπους εργασίας, αλλά αυτό δεν βοηθάει δεν είναι αρκετό για να κρατηθεί μία Χαλυβουργία αρκετή» λέει ο πρόεδρος εργαζομένων Βόλου Χαλυβουργίας Ελλάδας, Θόδωρος Γκλαβίνης. 

Και οι 113 βιομηχανικοί πελάτες της ΔΕΗ, που πληρώνουν τιμολόγια υψηλής ή μέσης τάσης, βρίσκονται μπροστά στο παράδοξο: ό,τι εξοικονομούν σε εργατικό κόστος, να το πληρώνουν πολλαπλάσια στο κόστος ενέργειας. Και δεν είναι μόνο οι εργοδότες, που αντιπαρατίθενται με την ΔΕΗ. Ακόμα και τα σωματεία των εργαζομένων στη μεταλλουργία και τη ΔΕΗ,  αντιπαρατίθενται δημόσια για το κόστος της ενέργειας.

Ο Τάσος Τέλλογλου κατέγραψε με την κάμερα του STAR τις τεράστιες δυσκολίες δύο μεγάλων ελληνικών βιομηχανιών, της «ΕΠΙΛΕΚΤΟΥ Κλωστοϋφαντουργίας» στα Φάρσαλα και της «Χαλυβουργίας Ελλάδος» στον Ασπρόπυργο και τον Βόλο, να επιβιώσουν με εξαγωγές σε χώρες, όπου ανταγωνιστές τους από την ΕΕ διαθέτουν προϊόντα, τα οποία έχουν παραχθεί από εγκαταστάσεις, που κινούνται με φθηνότερο ρεύμα.

Ο Τάσος Τέλλογλου μίλησε όμως και με ανθρώπους της ΔΕΗ στην Πτολεμαϊδα και την Κοζάνη για το πραγματικό κόστος των λιγνιτωρυχείων και των ΑΗΣ (ατμοηλεκτρικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας) και ζήτησε απαντήσεις από την κυβέρνηση για το πώς προτίθεται να λύσει τον «γόρδιο δεσμό» του ενεργειακού στραγγαλισμού της ελληνικής βιομηχανίας.