Πυρηνική Ενέργεια ; Όχι ευχαριστώ !

Η πυρηνική ενέργεια δε θα βοηθήσει.

Γιατί όχι πυρηνική ενέργεια;

Η πυρηνική ενέργεια δεν αποτελεί λύση για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Το WWF οραματίζεται ένα μέλλον, όπου θα εξαλειφθεί σταδιακά η χρήση των ορυκτών καυσίμων και η πυρηνική ενέργεια από την παγκόσμια ενεργειακή αλυσίδα. Αυτό είναι εφικτό, αλλά και απαραίτητο, προκειμένου να διασφαλιστεί ένα μέλλον περιβαλλοντικά ακέραιο, ασφαλές και ειρηνικό.

Κάτι τέτοιο προϋποθέτει ότι η χρήση μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως τα ορυκτά καύσιμα και το ουράνιο, θα πρέπει να μειωθούν στο μηδέν - να προχωρήσουμε, δηλαδή, σταδιακά, σε πλήρη εξάλειψη όχι μόνο των ορυκτών καυσίμων, αλλά και της πυρηνικής ενέργειας.

Καθώς βρισκόμαστε αντιμέτωποι με όλο και μεγαλύτερα προβλήματα που οφείλονται στις ενεργειακές μας ανάγκες, όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη, η όξινη βροχή και η κατά τόπους ρύπανση του ατμοσφαιρικού αέρα, βιομηχανίες για ίδια συμφέροντα και συγκεκριμένες κυβερνήσεις προωθούν την πυρηνική ενέργεια ως «καθαρή» πηγή ενέργειας η οποία θα μπορούσε να συνεισφέρει στην μείωση των επιπτώσεων που έχει η ανθρώπινη δραστηριότητα στο περιβάλλον. Το WWF διαφωνεί κάθετα με αυτή την άποψη.

Ειδικότερα, το WWF πρεσβεύει ότι η πυρηνική ενέργεια δεν είναι αειφόρος πηγή ενέργειας, για τους ακόλουθους λόγους:

• Στο σύνολό της, η αλυσίδα 1) επεξεργασίας των πυρηνικών πρώτων υλών που προέρχονται από εξόρυξη, 2) λειτουργίας σταθμών παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, 3) μεταφοράς και διάθεσης πυρηνικών αποβλήτων και 4) τελικής επανεπεξεργασίας, είναι γεμάτη διαρροές και αφήνει μια εξαιρετικά τοξική κληρονομιά.

• Η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων από πυρηνικά δημιουργεί ένα μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα στη θέση κάποιου άλλου. Είναι σαφές ότι η πυρηνική ενέργεια εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και δύσκολο να τεθεί υπό έλεγχο. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα με τα ατυχήματα στο Τσερνόμπιλ της Ουκρανίας το 1986 και στην Τοκαϊμούρα της Ιαπωνίας το 1999.

Εκτός από αυτούς τους εγγενείς κινδύνους, θα πρέπει επίσης να αξιολογήσουμε τους οικονομικούς λόγους που εμποδίζουν την πυρηνική ενέργεια να γίνει μία βιώσιμη εναλλακτική λύση για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών:

• Οι επενδύσεις σε προγράμματα πυρηνικής ενέργειας μπορεί να απορροφήσουν πόρους που είναι απολύτως απαραίτητοι σε προγράμματα ενεργειακής αποδοτικότητας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τα περισσότερα από τα οποία παρουσιάζουν σημαντικά χαμηλότερο ειδικό κόστος για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με τη πυρηνική ενέργεια.

• Η πυρηνική τεχνολογία δε δημιουργεί κίνητρα για την εξοικονόμηση ενέργειας. Πρόκειται για μια τεχνολογία βασικού φορτίου (base-load), της οποίας η ενεργειακή παραγωγή δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε συγκεκριμένη ζήτηση από μεριάς καταναλωτών και βιομηχανίας.

• Η συμπερίληψη του κόστους κλεισίματος και διαχείρισης των τοξικών αποβλήτων αυξάνουν υπέρμετρα το κόστος κατασκευής μιας πυρηνικής μονάδας και την καθιστούν ασύμφορη σε σχέση με άλλες μονάδες π.χ. από ΑΠΕ.

Η παραγωγή και η χρήση της πυρηνικής ενέργειας παρουσιάζουν μια ποικιλία αρνητικών επιπτώσεων. Οι παράγοντες αυτοί μπορεί να σταθούν εμπόδιο στην καινοτομία στον τομέα παραγωγής ενέργειας και στην αποδοτικότητα από πλευράς ζήτησης. Σε αυτούς συγκαταλέγονται:
• Η διατήρηση μεγάλων μη αποδοτικών δικτύων μεταφοράς ενέργειας.
• Η απομάκρυνση των επενδύσεων από περισσότερο αποδοτικά συστήματα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μικρής κλίμακας και υπηρεσίες παροχής ενέργειας.
• Ο περιορισμός των δυνατοτήτων απασχόλησης μόνο σε εξαιρετικά εξειδικευμένο προσωπικό σε έναν βιομηχανικό τομέα μεγάλης εντάσεως κεφαλαίου.

Η πυρηνική ενέργεια, στις περισσότερες, αν όχι σε όλες τις περιπτώσεις, είναι ακριβότερη σε σύγκριση με άλλες δυνατότητες για την προμήθεια ενέργειας. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που, επί του παρόντος, και μέχρι περίπου το 2010, δεν σχεδιάζονται πια, ούτε βρίσκονται πια υπό κατασκευή στις χώρες του ΟΟΣΑ, καινούριοι πυρηνικοί αντιδραστήρες - εκτός από έναν στην Φιλανδία. Οι περισσότερες από τις ενεργειακές εταιρείες υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που βασίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην πυρηνική ενέργεια (π.χ. η British Energy στο Ηνωμένο Βασίλειο ή η EdF στη Γαλλία) λαμβάνουν είτε άμεσες είτε έμμεσες επιδοτήσεις από το κράτος. Στη Ρωσία, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες ανήκουν στο κράτος και δεν αποτελούν τμήμα εταιρείας υπηρεσιών κοινής ωφέλειας που να λειτουργεί σε ελεύθερες αγορές.