Για τα δημοφιλή «πράσινα»

Αναδημοσίευση: Εφ. Το Βήμα, Γνώμες, του Αντώνη Καρακούση, 20/10/09

Του συρμού πλέον η «πράσινη» οικονομία. Ολοι κάτι έχουν να πουν για τα καινούργια «πράσινα» σχέδια, για τις νέες επενδύσεις ή τέλος πάντων για όσα φαντάζονται ή θεωρούν τεχνολογικά και οικολογικά μοντέρνα.
Είναι του κ. Παπανδρέου η εμμονή, η εντυπωσιακή είσοδος της κυρίας Μπιρμπίλη στην πολιτική, των Οικολόγων το πλασάρισμα στο κομματικό παιχνίδι, ίσως και απλώς να ήλθε ο καιρός τους και έγιναν τα «πράσινα» δημοφιλή.

Οπως και να έχει, η μετατόπιση του ενδιαφέροντος είναι βεβαία. Δεν είναι τυχαίο ότι η νέα υπουργός Περιβάλλοντος έσπευσε χθες να συναντηθεί, πριν απ΄ όλους, με τους εκπροσώπους οικολογικών μη κυβερνητικών οργανώσεων, οι οποίοι, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, κατέθεσαν πακέτο προτάσεων για την προστασία της βιοποικιλότητας.

Δεν λέμε, αγαθές μπορεί να είναι οι προθέσεις, ωστόσο η συζήτηση, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα με τα καινούργια πράγματα, είναι επιφανειακή, εντυπωσιοθηρική, πιθανώς ελιτίστικη και κατά τα φαινόμενα αγνοεί ή καλύτερα παραγνωρίζει τα βασικά, τα ουσιώδη. Αν επιχειρήσει κάποιος να ιεραρχήσει τα προβλήματα περιβάλλοντος στη χώρα μας και δεν περιοριστεί στα προφανή των πυρκαϊών και των φυσικών καταστροφών, θα διαπιστώσει ότι η όποια επίδραση στη βιοποικιλότητα είναι το αποτέλεσμα συγκεκριμένων συνθηκών και επιλογών.

Για παράδειγμα, όσοι παρακολουθούν σε πιο επιστημονική βάση τα προβλήματα του περιβάλλοντος γνωρίζουν ότι κυρίαρχο πρόβλημα, που επιδρά καθοριστικά στην κλιματική αλλαγή του πλανήτη, από την οποία πηγάζουν οι φυσικές καταστροφές και η παρεπόμενη υποχώρηση της βιοποικιλότητας, είναι αυτό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Σχεδόν το 50% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, κοντά στα 55 εκατ. τόνοι, παράγονται κάθε χρόνο από τη ΔΕΗ.

Επομένως, όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για το περιβάλλον θα έπρεπε να ορίσουν ως πρώτη ζώνη επέμβασης τη ΔΕΗ και συγκεκριμένα την καύση του λιγνίτη, η οποία αποτελεί την κύρια πηγή ρύπανσης και αρνητικής επίδρασης στο περιβάλλον.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι νέες τεχνολογίες καύσης του λιγνίτη επιτρέπουν τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα τουλάχιστον κατά 20%. Πράγμα που σημαίνει ότι τυχόν εκσυγχρονισμός των θερμικών μονάδων της ΔΕΗ θα μείωνε κατά 11 εκατ.

τόνους τον χρόνο τις εν λόγω ρυπογόνες εκπομπές διοξειδίου, θα κάλυπτε τις απαιτήσεις της Συνθήκης του Κιότο και θα απάλλασσε τη ΔΕΗ από δαπάνες 160 εκατ. ευρώ ετησίως για την εξαγορά των επιπλέον ρύπων που παράγει.

Σύμφωνα πάλι με τους ειδικούς, η δεύτερη και εξίσου σημαντική ζώνη ρύπανσης είναι αυτή των απορριμμάτων. Η σημερινή διαχείρισή τους μέσω των χωματερών είναι πρωτόγονη και μολύνει με βαρέα μέταλλα την ελληνική γη και τον υδροφόρο ορίζοντα.

Η μετάπτωση από τις χωματερές στη βιομηχανική διαχείριση των απορριμμάτων συγκροτεί προφανώς από άποψη σπουδαιότητας τη δεύτερη σημαντικότερη ζώνη επέμβασης.

Τα υπόλοιπα προφανώς έπονται.

Καλές είναι λοιπόν οι επαφές με τον Αρκτούρο και το WWF, αλλά τα μεγάλα και κρίσιμα είναι αλλού.