Λ. Τσικριτζής για νέες μονάδες

Με αφορμή την απόφαση του Συμβουλίου της ΔΕΗ να προχωρήσει στην προκήρυξη της νέας λιγνιτικής μονάδας στην Πτολεμαΐδα ισχύος 550 – 660 MWe ο υποψήφιος Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων και πρόεδρος της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης κ. Τσικριτζής έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Ένα σοβαρό βήμα οπισθοχώρησης έκανε η Δυτική Μακεδονία στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος και τον ενεργειακό αναπροσανατολισμό της χώρας με βάση τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Επεδίωξε και τελικά επέτυχε σε αγαστή συνεργασία με τη ΔΕΗ να δοθεί το πράσινο φως για την εγκατάσταση μιας μεγάλης λιγνιτικής μονάδας στην Πτολεμαΐδα (και άλλης μιας στο Ν. Φλώρινας) , δηλαδή σε μια περιοχή που η υπερσυγκέντρωση σταθμών και ορυχείων έχει ήδη συσσωρεύσει ανυπέρβλητα προβλήματα.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά οι επιλογές της ΔΕΗ πέρασαν με την πίεση των συνδικαλιστών , εντός και εκτός της ΔΕΗ, της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης των δήμων και πολλών τοπικών φορέων , οι οποίοι φέρουν ακέραια την ευθύνη για τη διαιώνιση του ενεργειακού μεσαίωνα , την ενίσχυση της μονοκρατορίας της ΔΕΗ και της μονοδιάστατης ανάπτυξης , της ληστρικής εκμετάλλευσης των φυσικών
μας πόρων και τις αναπόφευκτες επιπτώσεις στο ήδη επιβαρημένο περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων.
Παρά τα προβλήματα της ομαλής τροφοδοσίας με λιγνίτη, παρά τις καταδικαστικά πορίσματα του Συνηγόρου του Πολίτη, των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρά το σοβαρό πρόβλημα καταστροφής και ελλείψεων των υδατικών πόρων, παρά την ανάγκη για ενίσχυση του νότιου και όχι του βόρειου συστήματος, η ΔΕΗ ακολούθησε το δρόμο που ήξερε εδώ και 50 χρόνια : θεοποίηση του λιγνίτη και υποβάθμιση της Δυτικής Μακεδονίας στο ρόλο της '»πρίζας» όλης της χώρας.
Προσθέτονται λοιπόν 1200 ΜW στο λεκανοπέδιο + 300 ΜW της ιδιωτικής μονάδας της ΤΕΡΝΑ στο Αμύνταιο, ενώ είναι στα σκαριά άλλα 1500 - 2000 MW θερμοηλεκτρικών μονάδων σε όλη τη χώρα. Ως «αντιπαροχή» δίδεται η απόσυρση του παλιού ΑΗΣ Πτολεμαΐδας (600 ΜW), χωρίς συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και με το παράθυρο της «ψυχρής εφεδρείας», που σημαίνει ότι μπορεί να λειτουργεί παράλληλα με το νέο σταθμό. Παρατείνεται δηλαδή η δυνατότητα λειτουργίας για «ώρα ανάγκης» του πιο ρυπογόνου σταθμού του λεκανοπεδίου (ΛΚΔΜ), ο οποίος έπρεπε να είχε κλείσει από καιρό. Επίσης καλλιεργούνται υπερβολικές προσδοκίες για βελτίωση του περιβάλλοντος λόγω των νέων τεχνολογιών (μείωση ~ 30 % CO2 και τέφρας). Όμως αυτό αποτελεί «ασπιρίνη» σε επίπεδο συνολικών εκπομπών τέφρας του ΛΚΔΜ (ΑΗΣ – ορυχεία), ενώ σε επίπεδο χώρας οι συνολικές εκπομπές CO2 ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ παρά τις νέες τεχνολογίες (λόγω προσθήκης και της νέας μονάδας της Φλώρινας και όσων ακολουθήσουν).

Πρόκειται για μια ανιστόρητη επιλογή που δεν λαμβάνει υπόψη της τις σύγχρονες αντιλήψεις και τις διεθνείς δεσμεύσεις μας , οι οποίες επιβάλουν
• τη δραστική μείωση των εκπομπών CO2 (Η ΔΕΗ το 2008 υπερέβη τα δικαιώματα της κατά 18% με βάση το ΕΣΚΔΕ και έφτασε τους 52.000.000 τόνους CO2 !)
• τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ( πρέπει να πιάσουμε το 35 % ΑΠΕ από ηλεκτροπαραγωγή μέσα στα επόμενα 11 χρόνια όταν μέσα σε 20 χρόνια δεν αγγίξαμε ούτε το 5 % ! )
• το γεγονός ότι από το 2013 θα πληρώνουμε 1,4 δις € /έτος «πρόστιμα» CO2, πράγμα που σημαίνει αύξηση της τιμής του ρεύματος κατά 26 % )
• το εξωτερικό (περιβαλλοντικό) κόστος του λιγνίτη), το οποίο αποκρύπτεται μεν, αλλά πληρώνεται από την κοινωνία (αγρότες που χάνουν τα νερά λόγω εξορύξεων, εδάφη που διαβρώνονται και αχρηστεύονται κλπ). Το κόστος αυτό (0,05 €/ kWh τουλάχιστον) διπλασιάζει την τιμή της «φτηνής» λιγνιτικής κιλοβατώρας και την καθιστά ακριβότερη από την αιολική
• την ανάγκη για μείωση της σπατάλης και εξοικονόμηση ενέργειας (είμαστε η πιο σπάταλη ενεργειακά χώρα της Ευρώπης)
• τη δημιουργία καθαρών θέσεων εργασίας μέσω επενδύσεων στην παραγωγή εξοπλισμού φωτοβολταικών - ανεμογεννητριών με καθετοποίηση της παραγωγής και εξαγωγικό προσανατολισμό.

Οι υποσχέσεις της ΔΕΗ και των συνοδοιπόρων της, που εκμεταλλεύονται την αγωνία και τις προσδοκίες των νέων για δουλειά και τάζουν μια θέση σε κάθε πικραμένο δεν πείθουν σχεδόν κανένα. Το ξέρουν οι άνεργοι των πληττόμενων χωριών, το ξέρουν οι πολίτες β κατηγορίας που ζουν δίπλα στις καμινάδες και τα ορυχεία.
Το γνωρίζουν οι κάτοικοι της Καβάλας, της Δράμας, της Βοιωτίας, της Αιτωλοακαρνανίας του Τυρναβου, που αρνούνται να δεχτούν έστω κα μια μονάδα ορυκτών καυσίμων στην περιοχή τους λέγοντας ότι «εμείς δεν θα γίνουμε τα θύματα, όπως η Κοζάνη και η Πτολεμαίδα».

Κανείς μας δε θέλει να κλείσουν αύριο οι μονάδες και τα ορυχεία της ΔΕΗ. Αυτό που ζητάμε είναι να πατήσουμε κάποτε το φρένο. Να προχωρήσουμε στη σταδιακή απεξάρτηση από το λιγνίτη, να φέρουμε παράλληλα το φυσικό αέριο στη Δυτ. Μακεδονία και βέβαια να ενισχύσουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δημιουργώντας ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ νέες πράσινες θέσεις εργασίας στις περιοχές που αναλώθηκαν και εξοντώθηκαν. Το έκαναν οι Γερμανοί και δημιούργησαν 220.000 νέες θέσεις εργασίας κυρίως στις περιοχές των εξαντλημένων ορυχείων. Εμείς γιατί επιμένουμε τόσο λυσσαλέα στο βρώμικο δρόμο ;

Ως πότε στην Ελλάδα θα καίγεται ένας νομός για να φωτιστούν οι υπόλοιποι ;
Ως πότε στο Ν. Κοζάνης το όραμα της κοινωνίας μας θα είναι μια θέση στα καρβουνάδικα της ΔΕΗ ;;

Λ . Τσικριτζής
Υποψήφιος Ευρωβουλευτής
Οικολόγων Πράσινων

21-5-2009