Σκληρό ροκ για την «πράσινη» Τίνα - Καβγάς για τον λιγνίτη
Η υπουργός Περιβάλλοντος αντιμέτωπη με επιθετικούς συνδικαλιστές και επενδύσεις αρκετών δισ. στο καυτό πεδίο της ενέργειας
«ΜΗΠΩΣ η Τίνα είναι λίγο... Συνασπισμός;» . Η απορία παλαιού βουλευτή του ΠαΣοΚ έπειτα από συνεδρίαση για θέματα Περιβάλλοντος δείχνει την απόσταση που χωρίζει το ΠαΣοΚ από το εναλλακτικό σύμπαν της κυρίας Τίνας Μπιρμπίλη. Η υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής αναστατώνει σε κάθε εμφάνισή της την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος. Αυτό δεν οφείλεται στη ροκ ενδυμασία της αλλά σε μια ελαφρώς ουτοπική προσέγγιση της πολιτικής. Οι ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους και για τα δάση λίγο έλειψε να προκαλέσουν ανταρσία των «πράσινων» βουλευτών. Η άποψή της για την εκτροπή του Αχελώου αποδοκιμάστηκε εμμέσως από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Γ. Πεταλωτή. Το καυτό πεδίο, όμως, στο οποίο τσουρουφλίστηκε προτού καν το αγγίξει είναι αυτό της ενέργειας. Η κυρία Μπιρμπίλη έχει στα συρτάρια της επενδύσεις αρκετών δισ. ευρώ για μονάδες φυσικού αερίου και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η ΔΕΗ είναι έτοιμη για πόλεμο, η Δυτική Μακεδονία ξεσηκωμένη. Θα αντέξουν οι λεπτεπίλεπτες πλάτες της το βάρος ή θα προκαλέσει την πρώτη «μαύρη τρύπα» της κυβέρνησης;
Σε μια ατμόσφαιρα καχυποψίας, όπου όλοι υποψιάζονται τους υπολοίπους ως «ντίλερ» συμφερόντων, η (έστω αθέλητη) θολότητα των δηλώσεων της κυρίας Μπιρμπίλη προκαλεί εκρήξεις. Ο δρόμος της ενέργειας δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Αυτό το αντιλήφθηκε η υπουργός από την ανοιχτή επιστολή που της απηύθυνε ο Σύλλογος Μηχανικών της ΔΕΗ. Στην ουσία, δηλαδή, η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, η ηγεσία της οποίας δεν ήθελε να εμφανιστεί επειδή θεωρείται σκληροπυρηνικό ΠαΣοΚ. «Η υπόθεση της ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι γιορτή των ερωτευμένων, όλο λουλουδάκια, πουλάκια και τιτιβίσματα, όπως θέλετε να την παρουσιάσετε» γράφουν οι συνδικαλιστές. «Συμφωνούμε με το rock ντύσιμό σας και με τις γνώσεις σας. Η ΔΕΗ και η ηλεκτρική ενέργειαόμως δεν είναι εντελβάις και ορχιδέες. Και από σκληρό rock, αν χρειαστεί, ξέρουμε και διδακτορικό του πεζοδρομίου αποκτούμε όταν έχουμε δίκιο. Τhe game is over, κυρία υπουργέ» προσθέτουν με ένα ύφος που δεν αρμόζει όταν απευθύνεται σε μια κυρία.
Στην επιστολή γίνεται αναφορά στα «λαχανί ανθρωπάκια που εμφανίζονται ως σύμβουλοι της υπουργού και τάσσονται εναντίον του κακού λιγνίτη». Η βολή είναι ευθεία κατά των οικολόγων και οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ δεν είναι οι μόνοι που ανησυχούν με τη συχνή παρουσία εκπροσώπων οικολογικών οργανώσεων στο γραφείο της υπουργού. Παράγοντες της αγοράς αλλά και του ΠαΣοΚ σχολιάζουν ειρωνικά τους «συμβούλους της υπουργού με τα σκουλαρίκια». Η κυρία Μπιρμπίλη τους δίνει «πατήματα» για κριτική. Την προηγούμενη εβδομάδα, μιλώντας στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, ανακοίνωσε ότι η ελληνική αποστολή στην Κοπεγχάγη θα αποτελείται από 65(!) άτομα. Οι βουλευτές ζήτησαν εξηγήσεις. Και η υπουργός τους καθησύχασε λέγοντας ότι τα περισσότερα μέλη θα προέρχονται από οικολογικές οργανώσεις και από ΜΚΟ.
Στόχος κριτικής εκ των έσω
Η κυρία Μπιρμπίλη αποτελεί μια ειδική περίπτωση στο Υπουργικό Συμβούλιο. Τα προηγούμενα χρόνια ήταν μια αφανής συνεργάτις του κ. Γ. Παπανδρέου χωρίς πολιτικές φιλοδοξίες και προφίλ στο όριο της ανυπαρξίας. Δέχθηκε απαξιωτική κριτική από το εσωτερικό του κόμματος την οποία ποτέ δεν ανταπέδωσε. Και, πράγματι, μπορεί να είναι «λίγο Συνασπισμός» αφού ξεκίνησε την πορεία της από το επιτελείο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου δεν ανοίγει ποτέ το στόμα της, εκτός και αν πρόκειται για θέματα της αρμοδιότητάς της. Οι φίλοι της είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οι υπόλοιποι περιμένουν πότε θα στραβοπατήσει. Είναι εμφανές ότι η κυρία Μπιρμπίλη δεν έχει ακόμη τον αέρα υπουργού. Μοιάζει περισσότερο με μια αποφασισμένη survivor η οποία δεν έχει αντιληφθεί με τι έχει να παλέψει. Και, όπως επισημαίνουν εμπειρότεροι από την ίδια πολιτικοί, η εύνοια του Μεγάρου Μαξίμου δεν αποτελεί το ασφαλές μονοπάτι μέσα στον βάλτο.
Η υπουργός, από ό,τι φαίνεται, δεν έχει σκοπό να σηκώσει τους τόνους απέναντι σε κανέναν. Ενδεικτική της νοοτροπίας της είναι η πρόσκληση για γνωριμία που απηύθυνε στη ΓΕΝΟΠ για να αποφεύγεται στο εξής η παρερμηνεία όσων λέει. «Πιστεύω ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να βρίσκονται στην πρωτοπορία των αλλαγών. Χωρίς αυτούς δεν θα προχωρήσει τίποτε» λέει. Το θέμα όμως δεν είναι η σωστή ή η λάθος «μετάφραση» των δηλώσεών της. Είναι αυτά που θέλει να προχωρήσει. Τι θα κάνει με τις ιδιωτικές επενδύσεις στην ενέργεια; Υπάρχουν τρεις νέοι σταθμοί φυσικού αερίου έτοιμοι να λειτουργήσουν εντός του 2010. Αυτές οι μονάδες, σύμφωνα με απόψεις των ιδιωτών επενδυτών, θα μπορούν να υποκαταστήσουν το 10%-15% της συνολικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το επόμενο έτος. Η ΔΕΗ θα κάνει επίσης μια μεγάλη επένδυση στη Μεγαλόπολη.
Καβγάς για τον λιγνίτη
«Καυτή πατάτα» αποτελεί και η πολιτική που θα ακολουθήσει στο θέμα της ΔΕΗ, η οποία το 2010 έχει την τελευταία ευκαιρία να ασκήσει το δικαίωμα αντικατάστασης των παλαιών μονάδων της (ορισμένες φτιάχτηκαν τη δεκαετία του ΄50) με νέες αντιρρυπαντικής τεχνολογίας. Το θέμα δεν είναι απλό. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, οι μισοί από τους οποίους ασχολούνται με τον λιγνίτη, αντιδρούν στο ενδεχόμενο να χάσει η επιχείρηση τη δεσπόζουσα θέση της στην αγορά. Οι καβγάδες για τον λιγνίτη παράγουν περισσότερη ενέργεια από ό,τι όλα τα εργοστάσια της ΔΕΗ. Το «εθνικό καύσιμο» από άλλους θεωρείται η βάση για την ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας μας και για φθηνά τιμολόγια ρεύματος. Αλλοι τον έχουν δαιμονοποιήσει. Στη Δυτική Μακεδονία κάτοικοι και δήμαρχοι και βουλευτές οι οποίοι ζουν από τη ΔΕΗ αλλά υποφέρουν και από τη ρύπανση απειλούν να βγουν στους δρόμους αν ως το Πάσχα δεν αποφασιστεί να δημιουργηθούν μονάδες αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, κυρίως να προκηρυχθεί η Πτολεμαΐδα 5. Από την άλλη πλευρά, η προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) απαιτεί μεγάλες επενδύσεις σε δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και περίπου δέκα χρόνια συστηματικής προσπάθειας. Η αγορά ενέργειας ζητεί να γίνει σαφές το πλαίσιο λειτουργίας των μονάδων και να υπάρξουν ίσοι όροι ανταγωνισμού με τη ΔΕΗ και τη ΔΕΠΑ.
Οσοι γνωρίζουν το θέμα στο ΠαΣοΚ ανησυχούν για την αντίδραση των πολιτών επειδή οι ΑΠΕ, μολονότι είναι αναγκαίες, κοστίζουν και άρα θα αυξηθούν τα τιμολόγια σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα έχει αυτή τη στιγμή την πιο φτηνή κιλοβατώρα στην ΕΕ αλλά και την πιο βρώμικη. Είναι φανερό ότι η πολιτική προσαρμογή στην πράσινη ανάπτυξη θα είναι πολύ πιο δύσκολη από την επιχειρηματική.
Το νομοσχέδιο και οι μάνατζερ
Τ ο νομοσχέδιο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που παρουσίασε η κυρία Μπιρμπίλη την περασμένη Πέμπτη στο Υπουργικό Συμβούλιο απέσπασε θετικά σχόλια επειδή απλοποιεί τις διαδικασίες για την έκδοση άδειας παραγωγής για ΑΠΕ. Ο κ. Παπανδρέου χαρακτήρισε επανάσταση τον δρόμο που ανοίγει το νομοσχέδιο καθώς θα μπορούν να συμμετάσχουν στην παραγωγή ενέργειας, την οποία θα διαχειρίζονται πιθανόν τοπικοί συνεταιρισμοί, οι δήμοι, τα σχολεία, οι δημόσιες υπηρεσίες αλλά και ο κάθε πολίτης στο σπίτι του.
Την ίδια ώρα παράγοντες της αγοράς θεωρούν εξίσου επαναστατικό να αποκτήσει η κυρία Μπιρμπίλη ένα επιτελείο το οποίο, εκτός από περιβαλλοντολόγους, θα έχει και ανθρώπους με γνώσεις μάνατζμεντ στις επενδύσεις ενέργειας. Γιατί δεν είναι μόνο οι ελληνικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Χοσέ Λουίς Θαπατέρο έθεσε δύο φορές στον κ. Παπανδρέου το θέμα της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς της δημόσιας διοίκησης. Η Ισπανία έχει σημαντικά συμφέροντα στην Ελλάδα, όπου δραστηριοποιούνται μεγάλες εταιρείες στα φωτοβολταϊκά συστήματα και στις ανεμογεννήτριες.
Δημοσίευση σχολίου