«Οργανώνεται» ο αντίλογος, στο δίλημμα swaps ή μετοχοποίηση για τη ΔΕΗ

Από το energypress...

Εν αναμονή των απαντήσεων από την πλευρά της Κομισιόν στο αίτημα για άμεση πώληση του 10% της ΔΕΗ και για πάγωμα της διαδικασίας των swaps, ήδη διατυπώνονται οι πρώτες παρατηρήσεις – τεχνικής φύσης – για την επιχειρηματολογία που έχει χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση. Απέναντι λοιπόν στο δίλημμα swaps ή μετοχοποίηση, η αγορά απαντά ότι οι δύο διαδικασίες δεν αλληλοαναιρούνται, ούτε υπονομεύεται η μετοχοποίηση από την πώληση της λιγνιτικής ισχύος.

Ειδικότερα, πηγές της αγοράς, παρατηρούν στο EnergyPress ότι από τεχνικής άποψης η διαδικασία των swaps όχι μόνο δε μειώνει αλλά στην πραγματικότητα αυξάνει την αξία και μεγαλώνει το πιθανό έσοδο που θα προκύψει από την πιθανή μετοχοποίηση. Που στηρίζουν την άποψή τους; Όπως αναφέρουν κάθε λιγνιτικό asset αποτελεί μέρος των παγίων της ΔΕΗ, δηλαδή είναι μέρος της συνολικής αξίας της ΔΕΗ. Η προπώληση λοιπόν λιγνιτικής ενέργειας μέσω ενός συστήματος – όπως αυτό έχει περιγραφεί από την κυβέρνηση – θα φέρει στη ΔΕΗ ένα σταθερό έσοδο της τάξης π.χ. των 70 έως 100 χιλιάδων ευρώ ανά μεγαβάτ ανά έτος. Αυτό το έσοδο που θα προκύψει σε όλη τη χρονική διάρκεια των ανταλλαγών, είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από την αποτίμηση της αξίας του παγίου. Ιδιαίτερα με την παρούσα χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ, η διαδικασία φέρνει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα δηλαδή οι ανταλλαγές όχι μόνο θα μειώσουν αλλά αντίθετα οδηγούν σε υψηλότερη αποτίμηση την αξία των παγίων της ΔΕΗ και άρα βάζουν ψηλότερα τον πήχη της περαιτέρω μετοχοποίησης. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν η κυβέρνηση πουλώντας το συγκεκριμένο ποσοστό της ΔΕΗ, δεν πουλά κάποια προσδοκία αλλά ένα πραγματικό συμβόλαιο δηλαδή συγκεκριμένα μελλοντικά έσοδα.

Το νομικό ζήτημα

Σε κάθε περίπτωση, η περαιτέρω μετοχοποίηση της ΔΕΗ δεν απαντά στο κρίσιμο ερώτημα που θέτει η περίφημη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία και διαπιστώνει την ύπαρξη δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ στη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή. Ακόμη και εάν πουλιόταν το 100% της ΔΕΗ και στη θέση του Δημοσίου ερχόταν για παράδειγμα η EdF, και πάλι θα υπήρχε δεσπόζουσα θέση, σημειώνουν με νόημα οι ίδιες πηγές. Επομένως σε καθαρά νομικό επίπεδο, η περαιτέρω μετοχοποίηση δεν αποτελεί μέτρο που διορθώνει τη δεσπόζουσα θέση της ΔΕΗ στους λιγνίτες και άρα δεν αποτελεί ισοδύναμο μέτρο που να ικανοποιεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Πολιτική απόφαση

Οι ίδιες πηγές θεωρούν ότι η μοναδική περίπτωση που θα μπορούσε να γίνει κάποια υποχώρηση από την πλευρά της Ε.Ε. είναι να υπάρξει πολιτική απόφαση για να δοθεί κάποια χρονική παράταση. Ωστόσο σε τεχνικό επίπεδο είναι μάλλον απίθανο, η πλευρά της Κομισιόν να αποδεχθεί την επιχειρηματολογία ότι εάν υπάρξει ανταλλαγή ή δημοπρασία των λιγνιτών θα μειωθεί η αξία της ΔΕΗ και άρα θα πρέπει να μετατεθεί η διαδικασία.

Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης

Οι παρατηρήσεις αυτές της αγοράς, έρχονται να απαντήσουν στα δύο βασικά επιχειρήματα που διατύπωσε η κυβέρνηση με την επιστολή της προς τον Επίτροπο Αλμούνια υποστηρίζοντας ότι η παραχώρηση του παραχώρηση του 40% των λιγνιτών αποτελεί μια εξ αντικειμένου αποδυνάμωση της ΔΕΗ και έρχεται σε αντίθεση με την πρόθεση της κυβέρνησης να πουλήσει ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου και μειώνει την αξία της επιχείρησης. Το δεύτερο επιχείρημα αφορά στο ότι η διάθεση περαιτέρω ποσοστού της ΔΕΗ, το δημόσιο παύει να έχει την πλειοψηφία της επιχείρησης και άρα δεν υπάρχει θέμα για διάθεση του 40% των λιγνιτών.