Γιατί είναι δύσκολο να πουληθεί η ΔΕΗ
Αρκετά δύσκολη πρόκειται να αποδειχθεί η προσπάθεια «σαλαμοποίησης» και πώλησης της ΔΕΗ, του μεγαλύτερου κρατικού μονοπωλίου -η ιδιωτικοποίηση του οποίου μπήκε από χθες και επίσημα στην πρίζα- για μια σειρά λόγων, με πρώτο τις αντιδράσεις τόσο των συνδικάτων που έχουν δρομολογήσει δικαστικές προσφυγές προκειμένου να καθυστερήσουν το όλο εγχείρημα, όσο και των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Σε σύσκεψη που έγινε χθες στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο υφυπουργός ΠΕΚΑ Α. Παπαγεωργίου παρουσίασε την τελική μορφή του νομοσχεδίου πώλησης της «Μικρής ΔΕΗ» στους βουλευτές των λεγόμενων ενεργειακών νομών, Κοζάνης, Φλώρινας, και Δράμας, και η εικόνα που προκύπτει από τις αντιδράσεις τους είναι ότι δύσκολα θα περάσει από τη Βουλή.
Με τον όρο «Μικρή ΔΕΗ» εννοούμε μια νέα εταιρεία που θα ενσωματώσει το 30% κάθε δραστηριότητας της σημερινής, από πλευράς προσωπικού, μονάδων παραγωγής, εμπορικού πελατολογίου, κλπ.
Το σκεπτικό που υπαγορεύει την πώλησή της είναι ότι έτσι θα επιλυθεί το πρόβλημα του μονοπωλίου που υπάρχει σήμερα στην αγορά λιγνίτη (και υδροηλεκτρικών), καθώς θα δρομολογηθεί η πρόσβαση τρίτων στο φθηνό μείγμα ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ, κάτι το οποίο ζητά εδώ και χρόνια η Κομισιόν, απειλώντας διαφορετικά με καταδίκη της Ελλάδας.
Θα πρόκειται για το δεύτερο βήμα ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ με στόχο το πραγματικό άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού, μετά την πώληση του 66% του ΑΔΜΗΕ, που έχει σαν χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης τον Ιούνιο 2014 σύμφωνα με την προκήρυξη του διαγωνισμού που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.
Δανεισμός, ασφαλιστικό
Αλλά αν στην περίπτωση του ΑΔΜΗΕ των 1480 εργαζομένων, η ψήφιση του νομοσχεδίου στη Βουλή συνάντησε αρκετές αντιδράσεις, στην περίπτωση της Μικρής ΔΕΗ όπου εμπλέκεται ανθρώπινο δυναμικό από κάθε διεύθυνση της μητρικής επιχείρησης των 19.000 εργαζόμενων, το μέτωπο που θα βρει απέναντί της η κυβέρνηση θα είναι μεγαλύτερο και ισχυρότερο.
Πέραν ωστόσο των αντιδράσεων, υπάρχουν μια σειρά από άλλα ζητήματα, που ίσως αποδειχθούν ακόμη μεγαλύτερα εμπόδια.
Πρώτον, η ΔΕΗ χρωστάει μεγάλα ποσά. Το ύψος του δανεισμού της ξεπερνά τα 4,7 δισ. ευρώ, και δεν μπορεί να μειωθεί όσο συνεχίζεται η ταμειακή ασφυξία, που ανατροφοδοτείται από το φαύλο κύκλο των απλήρωτων λογαριασμών, την ασφυξία στην αγορά, την έλλειψη ρευστότητας, κ.ο.κ. Εννοείται ότι η «Μικρή ΔΕΗ» θα πάρει αναλογικά και μέρος του δανεισμού της μητρικής εταιρείας. Η ανωμαλία αυτή, το γεγονός δηλαδή ότι η ΔΕΗ δεν μπορεί να εισπράξει όσα της χρωστούν και να πληρώσει όσα χρωστάει, δημιουργεί αντικίνητρο, καθώς ο υποψήφιος επενδυτής καλείται να γίνει μέρος ενός δισεπίλυτου προβλήματος που κατατρύχει την ελληνική ηλεκτρική αγορά.
Δεύτερον, υπάρχει η εκκρεμότητα με την ασφαλιστική περιουσία των εργαζομένων. Σύμφωνα με πληροφορίες τα σωματεία της ΔΕΗ θα κλιμακώσουν τις νομικές διεκδικήσεις τους, αρχής γενομένης από προσφυγή που ετοιμάζουν εντός των επόμενων ημερών. Έχει προηγηθεί η προσφυγή των συνταξιούχων. Μπορεί οι προσφυγές να έχουν σαν αντικείμενο την μη πώληση του 66% του ΑΔΜΗΕ (που κατέχει τα 11.000 και πλέον δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρισμού), αποσκοπούν ωστόσο να μπλοκάρουν κάθε κίνηση «σαλαμοποίησης» του ομίλου, και της «Μικρής ΔΕΗ».
Λέγεται ότι ο αριθμός των αγωγών που ετοιμάζονται μπορεί να ανέλθει και στις 40, και θα προέρχονται από σωματεία, μεμονωμένους εργαζόμενους, και συνταξιούχους της ΔΕΗ.
Σύμφωνα με την άποψή τους θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι στην περιουσία του ομίλου ΔΕΗ (και επομένως κάθε θυγατρικής του, όπως ΑΔΜΗΕ, Μικρή ΔΕΗ), βρίσκεται ενσωματωμένη και η ασφαλιστική περιουσία των εργαζομένων της, η οποία δεν έχει ακόμη υπολογιστεί.
Η απόπειρα που έκανε το ΥΠΕΚΑ να φέρει τροπολογία που να διασφαλίζει ότι τα δικαιώματα των εργαζομένων και συνταξιούχων καλύπτονται από το Δημόσιο, παρ' ότι στην πραγματικότητα δεν έκανε τίποτα άλλο από το να επιβεβαιώνει το υφιστάμενο καθεστώς, τελικά αποσύρθηκε μετά τις αντιδράσεις βουλευτών.
Όσο παραμένει η αβεβαιότητα για το θέμα, θεωρείται πολύ δύσκολο να προσέλθουν επενδυτές και να επιχειρήσουν να λύσουν εκείνοι το πρόβλημα που δεν έχει καταφέρει να λύσει η πολιτεία.
Καλοί αλλά και... «κακοί» πελάτες
Το πώς θα κατανεμηθεί το πελατολόγιο στη «Μικρή ΔΕΗ», είναι άλλο ένα ζήτημα που θα κρίνει την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος.
Τα κριτήρια κατανομής του πελατολογίου στη νέα εταιρεία στην οποία και θα εισφερθεί το 30% της μητρικής, πρέπει να είναι τέτοια, ώστε η «Μικρή ΔΕΗ» να πάρει αναλογικά στο ίδιο ποσοστό τόσο «καλούς», όσο όμως και «κακούς» πελάτες, δηλαδή καταναλωτές τα τιμολόγια των οποίων δεν αφήνουν μεγάλο ή και καθόλου περιθώριο κέρδους, όπως αγρότες, πολύτεκνοι, κακοπληρωτές, κ.ο.κ.
Το ίδιο σκεπτικό θα ισχύσει και με τους βιομηχανικούς πελάτες
που μετά και από τις μειώσεις των τιμολογίων τους, αποτελούν -για κάποιους μέσα στη ΔΕΗ- προβληματικό τομέα, ενώ παρόμοια κατανομή πρέπει να γίνει και με την παροχή ρεύματος στα νησιά.
Δέλεαρ το χαρτοφυλάκιο
Αν υπάρχει ένα δέλεαρ, αυτό αφορά το χαρτοφυλάκιο της «Μικρής ΔΕΗ» που θα περιλαμβάνει στο σκέλος της παραγωγής, δύο λιγνιτικά συγκροτήματα, τρία υδροηλεκτρικά εργοστάσια και μία μονάδα φυσικού αερίου.
Συγκεκριμένα, θα απαρτίζεται σύμφωνα με τις πληροφορίες από τέσσερις λιγνιτικές μονάδες 1.380 MW, τρία υδροηλεκτρικά εργοστάσια 833 MW και μία μονάδα φυσικού αερίου 485 MW.
Προκειμένου ακριβώς να γίνει όσο πιο δελεαστικό γίνεται, αφαιρέθηκε από το αρχικό σχεδιασμό η μονάδα φυσικού αερίου του Αλιβερίου, προκειμένου να αυξηθούν τα υδροηλεκτρικά.
Οι μονάδες λιγνίτη είναι οι Αμύνταιο 1 και 2 καθώς επίσης η Μελίτη 1 και 2. Η τελευταία βρίσκεται ακόμη στο σχεδιασμό, άρα παραχωρείται "προίκα" στη νέα εταιρεία η άδεια ώστε να προχωρήσει στην κατασκευή της.
Μαζί παραχωρούνται τέσσερα λιγνιτωρυχεία, τα Αμύνταιου, Μελίτης, Κομνηνά και Κλειδί.
Τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια είναι σύμφωνα με πληροφορίες του Θησαυρού 384 MW, της Πλατανόβρυσης 116 MW στον Νέστο Δράμας, καθώς και οι μονάδες Πουρνάρι Ι 300 MW και Πουρνάρι ΙΙ 33,6 MW στον ποταμό Άραχθο στην Άρτα.
Τέλος, παραχωρείται και η μονάδα φυσικού αερίου της ΔΕΗ στην Κομοτηνή ισχύος 485 MW.
Δημοσίευση σχολίου