Σχετικά με το Αιολικό Πάρκο στη Σιάτιστα - «Μια εκδρομούλα στην Ανάβρα»

Ετσι χαρακτήρισαν οι αντιπολιτευόμενοι δημοτικοί άρχοντες την επίσκεψη στην Ανάβρα , όσων θέλησαν να δούνε από κοντά ένα «αιολικό πάρκο» εγκατεστημένο σε ορεινό όγκο που έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με το δικό μας τοπίο , μετά από πρόταση της Δημοτικής Αρχής και της εταιρείας που έχει πάρει την άδεια για εγκατά-σταση Αιολικού Πάρκου στις δικές μας βουνοκορφές Σεβερτζέ, Σπάθες-Μπούρτζην και Μπούρινο.

Μια εκδρομούλα λοιπόν όπως υποτιμητικά αποφάνθηκαν απαξάπαντες οι επαϊοντες περί την ενέργεια, τη φύση, την οικολογία, τη γεωλογία, ειδικοί περί τα ανεμολόγια και τα κτηματολόγια , την οικονομία , την επιχειρηματικότητα, κυρίως γι αυτήν και για την τοπική ανάπτυξη σίγουρα. Όχι πως δεν μπορεί να έχει οποιοσδήποτε άποψη για όλα αυτά, αλίμονο, αλλά μου φαίνεται too much (που λένε και οι καναδοί). Δηλαδή όλοι(;) όσοι πιστεύουν ότι δεν πρέπει να γνωμοδοτήσει θετικά το Δημοτικό Συμβούλιο Βοϊου για την εγκατάσταση Αιολικού πάρκου στις περιοχές που προανέφερα., αλλά για διαφορετικούς λόγους η κάθε συνιστώσα του μπλόκ και αλληλοσυγκρουόμενους αν καλοπροσέξουμε τη διατύπωσή τους.

Συμμετείχα και εγώ σε αυτή την επίσκεψη στο χωριό που βρίσκεται 40 χιλ. από τον Αλμυρό , χωμένο σε ένα ορεινό όγκο στην δυτική Όθρυ, δύσβατο και απόμακρο. Πολύ γνωστό όμως ανά το πανελλήνιο και ιδιαίτερα σε όσους έχουν υπόψη τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, παραδείγματα σωστής λειτουργίας και υποδειγματικής τοπικής ανάπτυξης με πλήρη και εμπνευσμένη αξιοποίηση εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων. Τέτοιους πετυχημένους ΟΤΑ είχαμε ελάχιστους με επι κε-φαλής εμπνευσμένους άρχοντες με όλη τη σημασία της λέξης . Ενας από αυτούς είναι και ο κοινοτάρχης πρότυπο, ο Τσουκαλάς Δημήτριος. Της Ανάβρας ο πρόεδρος, (πρώην γιατί τώρα η κοινότητα ανήκει στον Δήμο Αλμυρού). Έτσι θεώρησα ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά ένα από τα πιο πετυχημένα στελέχη της τοπικής Αυτοδιοίκησης και να ακούσω από τον άνθρωπο που έμπρακτα απέδειξε την αγάπη για τον τόπο του,- κι όχι με τοπικιστικές κορώνες ανέξοδου πατριωτισμού- πώς δέχτηκε την εγκατάσταση 20 ανεμογεννητριών από την Ισπανική Εταιρεία Gamesa ( μετά έγινε η μεταβίβαση στην Ρόκας Α.Ε.) στις βουνοκορφές της Οθρυος χωρίς να σκεφτεί τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον στην χλωριδο-πανίδα και στο έδαφος με τις «τεραστίων» διαστάσεων διανοίξεις δρόμων, και την καταστροφή των φουρνέλων στις πηγές του Ενιπέα,δηλαδή των νερών της Ανάβρας που είναι κι αυτά ένα πρόσθετο φυσικό κάλλος στην περιοχή.

Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά δεν ήξερα το τοπίο πως ήταν πριν για να εκτιμήσω τις καταστροφές που υπέστη το περιβάλλον στην περιοχή εγκατάστασης των ανεμογεννητριών .Ξέρουν όμως τα μέρη καλά από πρίν και ακόμα πιο πριν οι κάτοικοι και οι χρήστες του χώρου , του χώρου που είναι ζωτικής σημασίας για αυτούς , καθημερινής κτηνοτροφικής χρήσης. Οι ίδιοι ομολογούν ότι η ισπανική εταιρεία χρησιμοποίησε το υπάρχον αγροτικό δίκτυο των 4 ή 4, 5 μέτρων φάρδους με διαπλάτυνση μόνο στις κλειστές στροφές. Τώρα αυτές τις υποδομές τις χρησι-μοποιούν βελτιωμένες και συντηρημένες οι αγελαδοτρόφοι και οι αιγοπροβατοτρό-φοι της Ανάβρας καθώς και οι επισκέπτες του αιολικού παρκου , μαθητές και σπουδαστές. Οι επιπτώσεις στην ορνιθοπανίδα όπως και σε κάθε αιολικό πάρκο είναι κι εδώ σχεδόν μηδενικές και στη χλωρίδα επίσης.

Δεν ήταν ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος στην υποδοχή μας στο χωριό και μας ενημέρω-σαν ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας και ο ιερέας ενώ για τα τεχνικά στοιχεία και την λειτουργία του πάρκου μας μίλησαν οι τεχνικοί της Ρόκας ΑΕ.

Ο Πρόεδρος της κοινότητας εκθείασε με ενθουσιασμό και πλήρη βεβαιότητα τα οφέλη που προέκυψαν για την Ανάβρα από την κατασκευή υποδομών ή έργων και τη μείωση του κόστους ηλεκτρικού ρεύματος των νοικοκυριών από τη ΔΕΗ.

Για επιβεβαίωση όσων έλεγε, επειδή μου ακούονταν σχεδόν προπαγανδιστικά για λογαριασμό της Ρόκας Α.Ε., ζήτησα να επικοινωνήσω με τον κ. Τσουκαλά τον εμπνευστή της αναμόρφωσης του χωριού Έλειπε τη μέρα της επίσκεψης και επικοινώνησα τηλεφωνικά την άλλη μέρα μαζί του. Του εξέφρασα πρώτα τον θαυμασμό μου και τα συγχαρητήρια για την τεράστια επιτυχία του να μετατρέψει μια χειμαζόμενη αγροτοκτηνοτροφική κοινότητα 350 κατοίκων με ασήμαντο οικογε-νειακό εισόδημα και ανύπαρκτη πολιτιστική δραστηριότητα, σε ένα σύγχρονο αναπτυγμένο κτηνοτροφικό χωριό ευρωπαϊκών προδιαγραφών με διπλάσιους κατοίκους ( 700) με ζωϊκό κεφάλαιο 25.000 ζώων( 15.000 γιδοπρόβατα, 5.000 γελάδια και 5.000 χοιρομητέρες ) ελεύθερης βοσκής με βιολογικά προϊόντα, και με ετήσιο εισόδημα από 25.000 € έως 50.000 € κάθε κτηνοτροφική μονάδα .Με νηπιαγωγείο και δημοτικό ολοήμερο (καινούργια κτίρια) με αγροτικό ιατρείο και δωρεάν στέγαση γιατρού και εκπαιδευτικών. Κλειστό γυμναστήριο, γήπεδα μπάσκετ και ποδοσφαίρου, λαογραφικό Μουσείο, πάρκινγκ δωρεάν 60 θέσεων, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, και αίθουσα εκδηλώσεων300 τ.μ. Το καμάρι των έργων του, το Πολιτιστικό και περιβαλλοντικό Πάρκο «Γούρα» 240 στρεμμάτων με οργιώδη βλάστηση και αξιόλογη βιοποικιλότητα, με εγκαταστάσεις παιδικών χαρών και αναψυχής, το οποίο επισκέπτονται κάθε χρόνο εκατοντάδες σχολεία για περιβαλ-λοντική εκπαίδευση, αλλά και αυτοδιοικητική συγχρόνως, αυτή τη δεύτερη τη θεωρώ εξίσου σπουδαία διότι οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να αυτοδιοικούνται σωστά , να ασκούν την όποια εξουσία υποδειγματικά και να είναι παραδείγματα προς μίμηση κι όχι προς αποφυγή ,(για να μην πω προς τιμωρία). Αρκεί να βλέπουνε τα έργα και να ακούνε τον εμπνευστή τους. Με τη συμμετοχή και συνεργασία όλων των συγχωρια-νών του και την υπερπροσπάθεια άλλων δύο συνεργατών του, δύο γυναικών, της εργασιομανούς έμμισθης υπαλλήλου-γραματέα της κοινότητας και της άμισθης καθηγήτριας του Μ. Πολυτεχνείου, συζύγου του, Μάχης Καραλή η οποία έκανε αρκετές μελέτες προσφορά στους Αναβριώτες τους οποίους έπεισαν ύστερα από 23 λαϊκές ,πάνδημες και όχι καρικατούρες, συνελεύσεις για την πραγματική πρόοδό τους.

Τον ρώτησα αν το Αιολικό Πάρκο της «Αλογοράχης»είναι σε περιοχή Νatura 2000. ΕΙΝΑΙ . Φαίνεται και στους σχετικούς χάρτες. Τόχουμε για παράδειγμα πράσινης ανάπτυξης, με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον. Αλλιώς δεν θα το δεχόμασταν, θα γνωμοδοτούσαμε αρνητικά επειδή μας έπεφτε λόγος, ως χρήστες, αφού το εν λόγω «Πάρκο» είναι κατηγορίας Α2.Διαφορετικά είναι στα Α1 κατηγορίας. Εκεί αποφασίζει τελικά το Αρμόδιο Υπουργείο ακόμα κι αν το Δημοτικό Συμβούλιο «γνωμοδοτήσει αρνητικά για την εγκατάσταση. Τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τις εξετάζει η αρμοδιότερη Επιτροπή του Υπουργείου, Δυστυχώς ή ευτυχώς, ανάλογα με το «στόχο» της κυβέρνησης..
Με αφορμή την εκδρομούλα και τη συζήτηση με τον αξιότιμο, και αξιέπαινο κύριο Τσουκαλά, ενίσχυσα την πεποίθησή μου ότι συμψηφιστικά τις Α.Π.Ε. και ειδικά την Αιολική Ενέργεια, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν οι ευρωπαϊκές δεσμεύσεις για υποκατάσταση του 18%-20% της παραγωγής ρυπογόνας ενέργειας μέχρι το 2020, πρέπει να την επιδιώξουμε οπωσδήποτε ως κράτος λόγω τής περιβαλλοντικής επιβάρυνσης που έχουμε υποστεί αλλά και του αρνητικού ισοζυγίου ενέργειας, ως τοπικές κοινωνίες δε, με περισσότερο ορθολογισμό και λιγότερο συναισθηματισμό να εξοικειωθούμε.

Όπως σε κάθε πρωτοποριακή τεχνολογική εφαρμογή που επιφέρει αναστατώσεις στα κατεστημένα και τα συνηθισμένα έτσι και η ανεμογεννήτρια έχει φανατικούς εχθρούς αλλά και φίλους. Το φανατισμό τον τρέφει κατά κανόνα η ανεπαρκής πληροφόρηση και κυρίως η ημιμάθεια «χείρον της αμαθείας» και στις δύο περιπτώσεις. Δεν θα μπορούσα βέβαια σε καμιά περίπτωση να εξισώσω τά δύο έργα, το έτοιμο της Ανάβρας και το συζητούμενο της Σιάτιστας, λόγω διαφορετικής τάξης μεγέθους. Στο πλήθος των αμεμ/τριών 20 – 46 στην ισχύ 0,85 mv- 2mv στη συνολική ισχύ 17ΜV – 92 ΜV και στο ύψος 78 μ – 118μ. Αυτό το ύψος δημιουργεί και σε μένα αναστολές όσον αφορά το χώρο του Μπούρινου και μόνο για εκεί,. καθαρά για αισθητικούς λόγους και από τις διανοίξεις δρόμων προσπέλασης .Θα μπορούσε, κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε, η τοπική κοινωνία να συγκατανεύσει για τις κορφές στο Σεβερτζέ και τις Σπάθες – Μπούρτζιν(η) όπου υπάρχουν επαρκείς χαράξεις δρόμων προσπέλασης χωρίς μεγάλους πρόσθετους εκβραχισμούς. Εξ άλλου στο Μπλόκ της «αδιάσπαστης» αντιπολίτευσης δεν είναι και τόσο τσιμενταρισμένες οι απόψεις. Το ΑΝΤΙ το βλέπω να ξεκινάει από δύο διαφορετικές αφετηρίες, αυτές που είναι οι κυρίαρχες. Η μία απ αυτούς που θα ήθελαν να είναι στη θέση του Ρόκα αντί του Ρόκα και η άλλη αυτών που θα ήθελαν να είναι στο θώκο του Δημάρχου αντί της κυρίας Ορφανίδου. Υπάρχουν βέβαια και οι ανιδιοτελείς αυτοί που βάζουν τα απολύτως οικολογικά κριτήρια, της προσβολής του κάλους της περιοχής και της απειλής της σπάνιας χλωριδοπανίδας με ξεκάθαρα αλλά κάπως υπερβολικά επιχει-ρήματα κατά τη γνώμη μου.

Το σωστότερο βέβαια θα ήταν να είχαν δρομολογηθεί λαϊκές συνελεύσεις από τηνη ίδια την πλειοψηφία της Δημοτικής Αρχής και με επιστήμονες της Περιφέρειας ή του Υπουργείου. Οποιαδήποτε έκβαση του θέματος θα είχε πληρέστερη τεκμηρίωση.
Προσωπικά απ αυτή την ιστορία του Αιολικού Πάρκου όπως εξελίχτηκε, ενοχλούμαι ως πολίτης από το γεγονός ότι και από τις επενδύσεις της πράσινης ανάπτυξης θα κερδοσκοπήσει το κεφάλαιο και ειδικότερα το Ισπανικό επειδή έχει αναπτύξει τη σχετική τεχνολογία των ανεμογεννητριών και είναι σε ετοιμότητα από δεκαετίες και ως δημότης γιατί σε μια καταχρεωμένη δημόσια οικονομία καμία δημοτική επένδυση δεν μπορεί να γίνει αλλά και επειδή οι άφρονες που διαχειρίστηκαν τους πρώην δήμους του Δήμου μας άφησαν χρέη 9.000.000,00 ευρώ, για τα οποία δεν θα λογοδοτήσουν ποτέ και τουναντίον νομίζουν ότι είναι και οι καταλληλότεροι να δίνουν συμβουλές σωστής διοίκησης .Φαινόμενα των καιρών ή τα συμπτώματα των απολίτικων επιλογών των «πολιτών», με καταστροφικότερο απ όλα τις επιλογές των κυβερνήσεων, που μας οδήγησαν στα μνημόνια και τις εκποιήσεις !

Έτσι βλέπουμε το κράτος μας , αυτό του δικομματικού επιτελείου διαχείρισης, της «εύρωστης» οικονομίας και της «εκπληκτικής» ανάπτυξής,να εκλιπαρεί τα ξένα μο-νοπώλια να επενδύσουν σε κάθε απόχρωσης ανάπτυξη από την πράσινη μέχρι και την κατάμαυρη, έναντι πινακίου φακής. Και όσον αφορά την ενέργεια δυστυχώς έχει απαξιώσει τη ΔΕΗ, τον μοναδικό φορέα που έπρεπε να αναλάβει όλες τις μορφές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, και αυτές των Α.Π..Ε, που θα μπορούσε να έχει ανεπτυγμένη τεχνολογία και να εκμεταλλεύεται όλους τους ανανεώσιμους ενεργειακούς πόρους σ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, που έχουμε απόλυτη εξάρτηση από το πετρέλαιο, προς όφελος της εθνικής οικονομίας αλλά και των τοπικών κοινωνιών, δήμων και κοινοτήτων, που θα δανείζονται (!!!!) σε λίγο για να πληρώνουν τους πετσοκομμένους μισθούς των υπαλλήλων, όσων μείνουν δηλαδή μέχρι τις επόμενες εκλογές . Είπα εκλογές, να όπου νάνε θάρθουν κι αυτές . Μία καλή ζύμωση για έναν ενιαίο συνδυασμό έχει ήδη επιτευχθεί στη σημερινή αντιπολίτευση . Το κοινο συμφέρον, όπως τώρα καλιώρα το «συμφέρον» της Σιάτιστας φέρνει «κοντά» τους ανθρώπους, αποσαφηνίζεται το μέτωπο του κοινού αντίπαλου, ξέρεις βρε αδερφέ ποιος είναι ο οχτρός και πολεμάς ενωμένος, ενωμένος ποτέ νικημένος, για το συμφέρον της πατρίδας, εννοώ του Βοϊου ολοκλήρου που εμπεριέχει και το δικό μας. Πάντως για να ξέρει κι ο κόσμος με τον υπάρχοντα νόμο για τα δικαιώματα των χρηστών των εκτάσεων από τους εκμεταλλευτές των αιολικών πάρκων είναι το 2,7% των εσόδων τους. Το ποσό κυμαίνεται ανάλογα με την ένταση και τη διάρκεια του ανέμου . Αν είναι 210.000,00 € π.χ. τα δικαιώματά μας ως δημοτικής κοινότητας το 1/3, ήτοι 70.000,00 € θα τα αφαιρεί η Δ.Ε.Η. από τους λογαριασμούς όλων των σιατιστινών νοικοκυριών. Υπάρχει η εκδοχή να μπαίνει το 20% στο ταμείο του ενιαίου δήμου και να μένει 80% στις κοινότητες..Το υπόλοιπο 2/3 θα γίνεται έργα .
Σε ότι με αφορά πάντως, πρέπει να το πω και φωναχτά μάλιστα ότι και εγώ πολύ αγαπώ το Μπούρινο, και δεν επιτρέπω σε κανέναν υπερπατριώτη να μου κατά-λογίσει μειωμένα πατριωτικά αισθήματα, τόσο όσο και οποιοσδήποτε άλλος λάτρης της «κοιλάδας του Μεσιανού νερού»!!!!. Εγώ βέβαια πήγαινα «στού μισιό του νιρό» (το μεσαίο δηλαδή) έτσι τόλεγαν οι παλιοί Σιατιστινοί Χωριώτες και Γερανιώτες, από οκτώ χρονών και θερίζαμε χόρτο για τα πρόβατα, μπορεί νά κοψα και κάποια σπάνια λουλούδια , αλλά χωρίς να ξέρω για τη σπανιότητα τους τίποτε, και τώρα να τα δώ δηλαδή πάλι δεν θα ξέρω. Δεν είδα ποτέ ή ίσως δεν πρόσεξα τον Χρυσαετό, απεναντίας έβλεπα σμήνη από τεράστια όρνεα ,πολλές φορές, που κατέβαιναν να τραφούν από τα κουφάρια των ζώων, τα οποία όμως εξαφανίστηκαν εδώ και πολλά χρόνια (ποιος ξέρει γιατί;). Επίσης ξέρω από πριν πολύ πιο πρίν ανακαλύψουν μερικοί και μερικές το Μπούρινο ως τόπο ψυχαγωγίας και αναψυχής ότι τραντά-χτηκε, επιφανειακά από εκατοντάδες φουρνέλα και κατά το άνοιγμα του χαντακιού για τους σωλήνες του νερού, αλλά προ παντός κατα το άνοιγμα του δρόμου που έκανε το Ι.Γ.Μ.Ε. από το σέλωμα της πλευράς των Τσαμιών για την πίσω πλευρά προς το Λατομείο.
Την επίσκεψη στην Ανάβρα θα την συνιστούσα σε πολλούς, κυρίως σε όσους θήτευσαν η θητεύουν με οποιαδήποτε ιδιότητα αιρετοί ή υπάλληλοι στην τοπική αυτοδιοίκηση για να δούνε από κοντά τι είναι η πραγματική ανάπτυξη και προ παντός δήμαρχοι παλιοί για να δούν τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει ή μάλλον τι έπρεπε να είχαν κάνει μήπως και αισθανθούν λίγη ντροπή ή έστω συστολή που κάθισαν τζάμπα και βερεσέ στο θώκο του Δημάρχου.

Και όσοι φιλοδοξούν δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, (δεν έχει σημασία, είναι ασαφή τα όρια), να διοικήσουν καλλίτερα από τους προηγούμενους το Δήμο κι αυτοί να την κάνουν την εκδρομούλα.
Τα στελέχη της πλειοψηφίας του Δήμου μας που συνόδεψαν τη δήμαρχο στην Ανάβρα ελπίζω να εντόπισαν δράσεις που θα ταίριαζαν σε κάποιες από τις κοινότητές μας, αν θα προκύψουν και τα σχετικά κονδύλια φυσικά.
Για την κτηνοτροφία πάντως μπορούμε να πάρουμε ιδέες. Αυτές είναι η κινητήρια δύναμη για σχεδιασμό και δράση σε κάθε Δημόσιο Οργανισμό.
Τελειώνοντας, επειδή άκουσα και το χαρακτηρισμό του «μάγκα» για τον Αναβρυτινό πρόεδρο, θα γράψω τον επίλογο ενός κειμένου του από το site του.
« Για να επιτευχθούν όμως όλα αυτά θα πρέπει οι τοπικοί άρχοντες, δήμαρχοι ή κοινοτάρχες, να είναι εργατικοί και έντιμοι, να μην στοχεύουν στο προσωπικό συμφέρον, να μην αποβλέπουν μόνο στη δόξα και την προσωπική ανέλιξη, και να μην υπηρετούν κανένα κομματικό χώρο. Να έχουν ένα και μοναδικό στόχο, αυτόν για τον οποίο τους εξέλεξαν οι δημότες-, να επιλύσουν όσα περισσότερα προβλήματα μπορούν με μεράκι, αποτελεσματικότητα και όραμα, αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου τους». Δημήτρης Τσουκαλάς Πρώην Πρόεδρος Κοινότητας Ανάβρας Μαγνησίας .

Αν προσέξουμε τις αρχές που απαριθμεί ως προϋπόθεση επιτυχίας για έναν τοπικό άρχοντα, αυτές δεν είναι χαρακτηριστικά της μαγκιάς, είναι προσόντα ενός σοβαρού ανθρώπου με βαθιά γνώση του Θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, ΔΗΛΑΔΗ: Έμ ξέρ έμ μπουρεί.
Πρίν υπογράψω να μην ξεχάσω ότι λίγα χρόνια πριν, δυστυχώς κάπως αργά, ο πλανήτης ΓΗ χαρακτηρίστηκε ολόκληρος NATURA.

Διαπιστώθηκε ότι μέσα στην αχανή βιοποικιλότητά του ένα είδος τρελού πιθήκου που λέγεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ βάλθηκε να καταστρέψει το ίδιο του το σπίτι ,τη φωλιά του. Ιδιαίτερα καταστροφική είναι μια ράτσα αυτού του πιθήκου που λατρεύει τον πλούτο και τη δόξα και πιστεύει μόνο σε μια άξία, το κέρδος, και σ αυτό υποτάσσει τα πάντα.. Αποφασίστηκε λοιπόν ότι αξίζει τον κόπο να διασωθεί και ο πλανήτης και το ζώο, αρκεί να συνειδητοποιήσει πως υπάρχει μόνο μια ελπίδα να παραταθεί η ζωή του πλανήτη και η δική του. Μόνο αν ο τρελός πίθηκος σταματήσει να ρυπαίνει την ατμόσφαιρα και το περιβάλλον όπου ζεί, παράγοντας πλέον ενέργεια μόνο από ανανεώσιμες πηγές και παράγοντας αγαθά ωφέλιμα και υπηρεσίες μόνο σε όσες ποσότητες είναι αναγκαίες αλλά και δίκαια μοιρασμένες σ όλους τους κατοίκους του Πλανήτη.
(«Ο Τρελός Πίθηκος» τίτλος βιβλίου του Albert Szent- Gyorgyi)

Από το kozan.gr του Μάνιου Παναγιώτη