Ποιοί "φλερτάρουν" με τα φιλέτα της ενέργειας - η "μητέρα των μαχών" για τη ΓΕΝΟΠ - σκέψεις για Πτολεμαϊδα V

Από το energypress.gr...

Η στιγμή που τα φιλέτα της ενέργειας ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ, και ΔΕΗ θα αλλάξουν ιδιοκτησιακό καθεστώς έφτασε και επισήμως, και μαζί της ήρθε και η εξαγγελία για την πρώτη απεργία διαρκείας από τη ΓΕΝΟΠ, που ξεκινά τη επόμενη Δευτέρα 20 Ιουνίου.

Το Σάββατο, δύο εικοσιτετράωρα μετά την έγκριση από το υπουργικό συμβούλιο του μεσοπρόθεσμου πλαισίου, το ισχυρό συνδικάτο της ΔΕΗ εξήγγειλε την έναρξη 48ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιών, που θα έχουν προφανείς επιπτώσεις στην ομαλή ηλεκτροδότηση της χώρας, πόσο μάλλον αν συμπέσουν με υψηλές θερμοκρασίες.
Και για να μην εμφανιστεί ότι αντιδρά αποκλειστικά και μόνο στα σχέδια περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, η ΓΕΝΟΠ απηύθυνε πρόσκληση για κοινό μέτωπο προς τις ομοσπονδίες όλων των ΔΕΚΟ που οδεύουν προς αποκρατικοποίηση, καλώντας τη ΓΣΕΕ να βάλει τη σφραγίδα της, και να κηρύξει 48ώρη γενική απεργία στις 27 και 28 Ιουνίου, τις ημέρες που θα ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο στη Βουλή.
Ανεξάρτητα του αν η ΓΣΕΕ αποδεχτεί ή όχι την πρόταση-πρόσκληση της ΓΕΝΟΠ, για το συνδικάτο – με το τρωθέν γόητρο μετά τις αποκαλύψεις του πορίσματος Ρακιντζή- η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ αποτελεί τη «μητέρα όλων των μαχών». Πόσο μάλλον αν μαζί του συνταχθεί και το σωματείο των εργαζομένων στα ΕΛΠΕ, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση θα έχουμε ένα διπλό απεργιακό «μπλακ- άουτ», σε ηλεκτροδότηση και σε μεταφορές. 
Το ημερολόγιο των ενεργειακών ιδιωτικοποιήσεων
Κι ενώ ανεβαίνει ο υδράργυρος στο απεργιακό μέτωπο, επίδοξοι μνηστήρες από το εξωτερικό και την ελληνική αγορά παίρνουν ήδη θέση στο παιχνίδι, καθώς το ημερολόγιο των αποκρατικοποιήσεων στην ενέργεια είναι πλούσιο και προβλέπει : διάθεση του 55% από το ποσοστό που κατέχει το Δημόσιο στη ΔΕΠΑ και του 31% στο ΔΕΣΦΑ (το δ’ τρίμηνο του 2011), και ακολουθούν το 35,5% που κατέχει το Δημόσιο στα ΕΛΠΕ (β’ τρίμηνο 2012) και το 17% της ΔΕΗ μαζί με επιλεγμένες μονάδες της (γ’ τρίμηνο 2012).
Για τη ΔΕΠΑ, που ανοίγει πρώτη το χορό, έχει ήδη εκδηλωθεί ενδιαφέρον από την ρωσική Gazprom, την αλγερινή Socar, την ιταλική Edison και από ελληνικής πλευράς, από τον όμιλο Μυτιληναίου. Εκτιμάται ότι βάσει και της κερδοφορίας της πέρυσι, το προς πώληση ποσοστό της ΔΕΠΑ μπορεί να αποφέρει περί τα 400 εκ. ευρώ. Αλλά στο οικονομικό επιτελείο γνωρίζουν ότι ρόλο –κλειδί στη συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση διαδραματίζει ο όμιλος Λάτση, που μέσω των ΕΛΠΕ ελέγχει το 35% της εταιρείας, διατηρεί δηλαδή καταστατικά δικαιώματα μειοψηφίας και επομένως θα έχει καθοριστικό ρόλο στις περαιτέρω κινήσεις. 
Για τον ΔΕΣΦΑ, δεδομένου ότι το κοινοτικό καθεστώς δεν επιτρέπει την είσοδο ενεργειακών ομίλων στα δίκτυα, ενδιαφέρον λέγεται ότι έχει εκδηλωθεί από τράπεζες και funds, ωστόσο και εδώ έχουμε να κάνουμε με πάζλ, με το σκεπτικό ότι αφού είναι 100% θυγατρική της ΔΕΠΑ, το 65% ανήκει στο Δημόσιο και το 35% στα ΕΛΠΕ. Εφόσον οδεύσουμε, όπως φαίνεται, σε μετοχικό διαχωρισμό, ο όμιλος Λάτση θα παίξει και εδώ καθοριστικό ρόλο, πόσο μάλλον στην 3η ενεργειακή αποκρατικοποίηση, αυτή των ΕΛΠΕ. Και αυτό διότι ήδη η Paneuropean (η εταιρεία του ομίλου Λάτση) ελέγχει πλειοψηφικό πακέτο που πλησιάζει το 41% και απέχει μόλις 9% από το 50% +1, ποσοστό που παραδίδει σε όποιον το κατέχει τα «κλειδιά» των ΕΛΠΕ αλλά και τον απόλυτο έλεγχο της διοίκησης. Η τελευταία διορίζεται σήμερα με κοινή απόφαση και συναίνεση μεταξύ δημοσίου και Paneuropean, στη βάση της άτυπης συμφωνίας του 2007. 
Η μητέρα των μαχών
Όσο, για το 17% της ΔΕΗ, ήδη γίνονται ζυμώσεις για τα φιλέτα της, και στην αγορά ακούγονται διάφορα ονόματα μονάδων της, όπως της Μελίτη στη Φλώρινα, και της Μεγαλόπολη 4, ενώ για το σχέδιο κατασκευής του νέου της εργοστασίου στη Πτολεμαΐδα (ύψους 1,5 δισ. ευρώ) υπάρχουν σκέψεις να γίνει από κοινού με ιδιώτες. Στους ξένους «μνηστήρες» τα ονόματα που έχουν ακουστεί είναι της γερμανικής RWE, της ιταλικής Edison (μέσω της μητρικής της γαλλικής EDF), ενώ σίγουρα συμμετοχή στις εξελίξεις, μόνοι τους ή το πιθανότερο από κοινού με ξένο παίκτη, θα διεκδικήσουν και όλοι οι μεγάλοι εγχώριοι ενεργειακοί όμιλοι. 
Ζήτημα «ζωής ή θανάτου»…
Υπό αυτές τις συνθήκες, γίνεται σαφές, πως για τη ΓΕΝΟΠ, το να μπλοκάρει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ή το να έχει ένα ισχυρό λόγο την «επόμενη ημέρα», είναι θέμα «ζωής ή θανάτου». Το συνδικάτο αποφάσισε το Σάββατο να ξεκινήσει από τις 20 Ιουνίου 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες, που ενδέχεται να προκαλέσουν προβλήματα στην ομαλή ηλεκτροδότηση πολλών περιοχών της Ελλάδας, με διακοπές ρεύματος μισής ή και μίας ώρας, καθώς ο τομέας παραγωγής της ΔΕΗ θα λειτουργεί με προσωπικό ασφαλείας με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η κάλυψη του 100% της ζήτησης. Αλλά, όπως η διαβεβαιώνει η διοίκηση της ΓΕΝΟΠ, οι διακοπές δεν θα φτάσουν επ’ ουδενί στα όρια του μπλακ- άουτ.
Οι επόμενοι 14 μήνες, ως και το Σεπτέμβριο του 2012 οπότε και τοποθετείται η πώληση του 17% της επιχείρησης, θα είναι καθοριστικοί για την τύχη της ΓΕΝΟΠ, και θα κρίνουν την παραμονή του Νίκου Φωτόπουλου στην ηγεσία της. Κάποιοι μάλιστα δεν κρύβουν ότι φοβούνται μέχρι και προβοκάτσιες στη διάρκεια των κινητοποιήσεων, όπως για παράδειγμα ένα «στημένο» μπλακ- άουτ που θα φορτωθεί όμως στη ΓΕΝΟΠ, ώστε οι απεργίες της να χάσουν το όποιο έρισμα μπορεί να έχουν στα μάτια του κόσμου.