Αμφίβολη η Ανταλλαγή Λιγνιτικών Μονάδων της ΔΕΗ με Αντίστοιχες του Εξωτερικού

Αναδημοσίευση: energia.gr .

Αμφίβολη εν τη γενέσει της θεωρείται η επικρατούσα, από ό,τι φαίνεται τουλάχιστον ως τώρα, επιλογή της ανταλλαγής λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ με αντίστοιχες άλλες εναλλακτικές του εξωτερικού, ως market test, για την πραγματική απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας. Κι αυτό για τρεις ουσιαστικούς λόγους, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς.

Πρώτον, υπάρχει καχυποψία από μεγάλους ενεργειακούς παίκτες του εξωτερικού για την πρόθεση της ΔΕΗ να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο.

Δεύτερον, δεν υφίσταται ουσιαστικό ενδιαφέρον, λόγω της υποχρεωτικής αγοράς δικαιωμάτων από το 2013.

Τρίτον, είναι δύσκολη η υλοποίηση της επιλογής αυτής, εξαιτίας της διαφοράς των χαρακτηριστικών ρίσκου στην Ελλάδα και σε ευρωπαϊκές αγορές.

Η κυβέρνηση φαίνεται να προσανατολίζεται προς τη λύση της ανταλλαγής λιγνιτικών μονάδων, όπως προκύπτει από τα λεγόμενα του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ Αρθούρου Ζερβού ενώπιον της Επιτροπής ΔΕΚΟ της Βουλής, στις 8 Δεκεμβρίου. Όπως είπε ο ίδιος, «θέση της ελληνικής κυβέρνησης και της ΔΕΗ στο ζήτημα του ανοίγματος της αγοράς ενέργειας είναι η ανταλλαγή λιγνιτικών μονάδων». Άλλωστε, η επιλογή της ενοικίασης «σκοντάφτει» στις αντιδράσεις της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Για πώληση, ούτε λόγος.

Σύμφωνα με πληροφορίες του energia, σε αυτή τη φάση η γενική άποψη που διαμορφώνεται στην Κομισιόν είναι ότι «η ελληνική κυβέρνηση προτείνει κι εμείς δοκιμάζουμε τις λύσεις».

Η παρούσα συγκυρία θεωρείται αρνητική για την επιλογή της ανταλλαγής, δεδομένου ότι απέχουμε μόλις τρία χρόνια από την υποχρεωτική αγορά δικαιωμάτων ρύπων. Ο λόγος αυτός καθιστά «κουμπωμένες», όπως επισημαίνεται από καλά ενημερωμένες πηγές, τις ηλεκτρικές εταιρίες στην Ευρώπη, που επιλέγουν να επενδύουν στην πράσινη ενέργεια και δη τα υδροηλεκτρικά και όχι στο βρώμικο άνθρακα.

Επιπλέον, το θέμα της ανταλλαγής δεν είναι καινούριο για τη ΔΕΗ. Είχε αναδυθεί και το 2003 και το 2006, οπότε από την άποψη αυτή θεωρείται «ξαναζεσταμένο φαγητό». Αλλά και τότε δεν προχώρησε, με τη μόνη εταιρία που έδειξε ενδιαφέρον να είναι η Edison. Συνεπώς, εκτιμάται ότι αν τυχόν υπάρξει κάποιο ενδιαφέρον και τώρα, αυτό, κατά πάσα πιθανότητα, να προέλθει από τον ιταλικό όμιλο, αλλά όχι μόνον του, σε συνεργασία με τη γαλλική EDF (είναι και μέτοχος του), ώστε να εξευρεθούν οι πολύτιμοι πόροι.

Όμως, υπάρχει σκεπτικισμός και σε αυτήν την περίπτωση, γιατί μία τέτοια κίνηση για την Edison θα είχε ενδεχομένως σημασία αν διέθετε μεγάλη πελατειακή βάση στη λιανική αγορά, κάτι που δεν υπάρχει σήμερα τουλάχιστον. Προφανώς, δεν θεωρείται τυχαίο το γεγονός ότι η Edison πίεσε την κυβέρνηση προκειμένου να αρθούν οι στρεβλώσεις στην ενεργειακή αγορά, με αιχμή την Οριακή Τιμή του Συστήματος.

Σε ό,τι αφορά, εξάλλου, το ενδεχόμενο ενδιαφέρον από χώρες, όπως, η Πολωνία και η Τσεχία, που θεωρούνται πιο κοντά στα δεδομένα της ελληνικής αγοράς κι αυτό απορρίπτεται, λένε οι γνωρίζοντες, γιατί έχουν καταφέρει να εξαιρεθούν από την υποχρέωση της αγοράς δικαιωμάτων ρύπων ως το 2020, προκειμένου να εκσυγχρονίσουν στο μεσοδιάστημα τις μονάδες τους. Επομένως, επισημαίνεται, γιατί θα ενδιαφέρονταν να αποκτήσουν λιγνιτικές μονάδες, οι οποίες θα έχουν αυτήν την υποχρέωση από το 2013;

Γενικότερα, η άποψη που διαμορφώνεται ανάμεσα στους μεγάλους ενεργειακούς παίκτες της Ευρώπης έναντι της ΔΕΗ εδράζεται στη σοβαρή επιφυλακτικότητα τους για την αξιοπιστία των προθέσεων της. Δεν είναι τυχαίο ότι επί ένα χρόνο, έως και πρόσφατα, μέχρι το καλοκαίρι, δηλαδή, με τη νέα διοίκηση κι εν μέσω πιέσεων της τρόϊκας, η ιταλική Enel είχε ανοικτή γραμμή με τη δημόσια Επιχείρηση, στην οποία είχε προτείνει να συμμετέχει ή να εξαγοράσει τη λιγνιτική μονάδα, ισχύος 600 MW, που διαθέτει στη Μαρίτσα της Βουλγαρίας. Αν πραγματικά ενδιαφέρει τη ΔΕΗ να κάνει άνοιγμα στο εξωτερικό, επισήμανε πηγή που μίλησε στο energia, γιατί δεν ανταποκρίθηκε στην πρόταση αυτή, που ενδεχομένως, θα της άνοιγε το δρόμο και σε άλλες κινήσεις, όπως η ανταλλαγή μονάδων;

Σε κάθε περίπτωση υποστηρίζεται ότι υπάρχουν και τεχνικά προβλήματα για την υλοποίηση της επιλογής αυτής. Πιο συγκεκριμένα, για να είναι ελκυστικό το swap θα πρέπει να προκύπτει το ίδιο οικονομικό αποτέλεσμα, με τα περιθώρια κέρδους ανά προσφερόμενο μεγαβάτ να είναι ίδια σε κάθε αγορά. Κρίσιμο στοιχείο θεωρείται η τιμή της ΟΤΣ, κάτι το οποίο δεν μπορεί να προεξοφληθεί εκ των προτέρων. Για τους λόγους αυτούς εκτιμάται ότι τελικά θα επιλεγεί ένα μίγμα λύσης, που θα περιλαμβάνει ενδεχομένως και ανταλλαγή μονάδων, αλλά και ενοικίαση, ώστε να υπάρξει κάλυψη της απώλειας εσόδων από μία και μόνον επιλογή.