.

H μαύρη τρύπα της απελευθέρωσης της ενέργειας και η τηλεθέρμανση ως παράπλευρη απώλεια

Το τελευταίο διάστημα άνοιξε εσπευσμένα, καταναγκαστικά και εκβιαστικά η συζήτηση για την «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας από την καύση του λιγνίτη στην Ελλάδα. Όχι μόνο λόγω μνημονίου αλλά και ελληνικών δεσμεύσεων προς την Ε.Ε. Τα σενάρια που προκρίνονται είναι στην καλύτερη περίπτωση εφιαλτικά. Οι προτεινόμενες ισοδύναμες λύσεις το ίδιο αποκρουστικές.

Η πρόταση για πώληση ή ενοικίαση λιγνιτικών μονάδων σε ιδιώτες – μεταπράτες (μεσάζοντες και αεριτζήδες ιδιοκτήτες μεγάλων κρατικοδίαιτων τεχνικών εταιριών και ΜΜΕ, γνωστοί για το βίο και την πολιτεία τους και πρωταγωνιστές στην κατάντια της χώρας) οδηγεί μαθηματικά στην πτώχευση της Δυτ. Μακεδονίας.

Το Σαλερουά του Βελγίου έμεινε στάσιμο (και κατά συνέπεια συνεχώς υποβαθμιζόμενο αφού οι άλλες περιοχές αναπτύσσονταν) όταν το 1985 έκλεισαν τα μεγάλα ανθρακωρυχεία της περιοχής. Η πόλη κατέρρευσε οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και τέλος και πληθυσμιακά ενώ μόνο τα τελευταία χρόνια και αλλάζοντας εκ βάθρου τον οικονομικό και αναπτυξιακό προγραμματισμό της περιοχής αρχίζει να ορθοποδεί.

Το θέμα δεν είναι μόνο συνδικαλιστικό. Δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους της ΔΕΗ Α.Ε. Είναι κατ’ εξοχή πολιτικό, και έχει και ευρύτατες οικονομικές και κοινωνικές δυσμενείς προεκτάσεις για το μέλλον της περιοχής μας.

Πήραν πλούσια εδάφη και υπεδάφη και αφήνουν τη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) των Βαλκανίων.

Η ευθύνη για την αντιμετώπιση όσων έρχονται είναι όλων μας.

Ήρθε όμως η ώρα οι πραγματικοί και όχι οι μεγαλόστομοι ηγέτες της περιοχής να βγουν μπροστά.

Επίσης, οι πρόεδροι των επιμελητηρίων, των επαγγελματιών, των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των άλλων φορέων της περιοχής να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Να δικαιολογήσουν τους τίτλους τους.

Τώρα θα δούμε ποιοι είναι ηγέτες ή πρόεδροι και ποίοι καρεκλοκένταυροι. Ποίοι μπορούν και θέλουν να αγωνιστούν και ποιοι εκμεταλλεύονται την εμπιστοσύνη των πολιτών. Ποιοι θα εκτεθούν και ποιοι θα κρυφτούν. Ποιοι αγαπούν τον τόπο περισσότερο από την καρέκλα τους.



Η ΤΗΛΕΘΕΡΜΑΝΣΗ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Φημολογείται έντονα ότι οι λιγνιτικές μονάδες - φιλέτα – για τις οποίες ενδιαφέρονται τα αρπακτικά (χωρίς εισαγωγικά) είναι οι 3,4,5 μονάδες του ΑΗΣ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.

Οι μονάδες αυτές τυχαίνει(;) να είναι οι τροφοδότριες μονάδες της Κοζάνης με θερμική ενέργεια για τη λειτουργία της τηλεθέρμανσης.

Αυτό σημαίνει ότι αυτόματα και απροσδόκητα, μια ολόκληρη πόλη που επένδυσε πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στο μόνο εν λειτουργία μεγάλο και απόλυτα πετυχημένο έργο πράσινης ανάπτυξης στην Ελλάδα, κινδυνεύει να γίνει έρμαιο κάποιου κυνηγού του εύκολου κέρδους.

Με αποκλειστικό σκοπό την κερδοφορία και όχι την έστω και ετεροβαρή (ελεώ τοπικών φορέων) «συνεργασία» της ΔΕΗ Α.Ε. με την τοπική κοινωνία, ο πιθανός ιδιοκτήτης θα μπορεί να ελέγχει τη θέρμανση των σπιτιών μας.

Αν ο ιδιώτης πτωχεύσει ή εκτιμήσει ότι είναι ασύμφορη η παραγωγή θερμικής ενέργειας σε σχέση με την ηλεκτρική, η Κοζάνη θα παγώσει και το πράσινο έργο θα «μαυρίσει».

Είναι πλέον φανερό ότι οι εξελίξεις αυτές δεν είναι πρόβλημα μόνο των εργαζομένων της ΔΕΗ Α.Ε. αλλά και όλων των κατοίκων της Κοζάνης, της Πτολεμαΐδας και ενδεχομένως και της Φλώρινας (ΑΗΣ Μελήτης).

Το ντόμινο των εξαρτήσεων οδηγεί σε ντόμινο υποτέλειας και μαρασμού.

Το θέμα ξέφυγε από τα όρια της ΔΕΗ. Είναι μέγιστο πρόβλημα όλης της τοπικής κοινωνίας.

ΕΠΤΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ

1) Δυναμική παλλαϊκή αντίδραση ΤΩΡΑ

2) Απαίτηση έλευσης φυσικού αερίου στην περιοχή με κατάλληλο χρονοδιάγραμμα ώστε οι λιγνιτικές μονάδες που κλείνουν τον λιγνιτικό κύκλο της ζωής τους, να μετατραπούν με τις κατάλληλες επενδύσεις σε μονάδες Φ.Α.

3) Αξιοποίηση κάθε είδους και μορφή ενέργειας (από σκουπίδια ως παραπροϊόντα εργοστασίων και από ενεργειακά φυτά ως κάθε μορφή ενέργειας που προέρχεται από τα νερά των λιμνών και των ποταμών μας, τον αέρα και τον ήλιο) σε συνδυασμό με την παραγωγή ΕΔΩ των απαραίτητων μηχανημάτων και υλικών όπως φωτοβολταϊκά συστήματα, ανεμογεννήτριες, υλικά τηλεθέρμανσης με διεθνείς συνεργασίες με εταιρίες που έχουν την τεχνογνωσία αιχμής και διαδικασίες fast truck και πραγματικές Μελέτες Περιβαντολογικών Επιπτώσεων.

4) Δίκτυο ενεργειακής αλληλοσυμπλήρωσης σε όλη τη Δυτ. Μακεδονία.

5) Ανάπτυξη τεχνολογιών και μεθόδων εξοικονόμησης ενέργειας.

6) Ενθάρρυνση και παροχή κινήτρων και αντικινήτρων στους καταναλωτές ώστε να κάνουν χρήση των τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας επιλέγοντας τις ποιο καθαρές μορφές της με φειδώ και περίσκεψη.

7) Αξιοποίηση της συσσωρευμένης τεχνογνωσίας των αναπτυξιακών εταιριών της Δυτ. Μακεδονίας, του πανεπιστημίου και του ΤΕΙ ακόμα και της ίδιας της ΔΕΗ

+1) Η Κοζάνη, η Πτολεμαΐδα και η Φλώρινα πρέπει να αναπτύξουν αυτονομία με συμπαραγωγή ενέργειας για να προλάβουν μελλοντικές ίσως αναπόφευκτες εξελίξεις. Ο «Καλλικράτης» εξασφάλισε τα κρίσιμα μεγέθη των πόλεων για να ωριμάσουν και να υλοποιήσουν τέτοια σχέδια. Γιατί να μην διεκδικήσουν (μέσω των ΔΕΥΑ ή μέσω ΣΔΙΤ ή με άλλο τρόπο τον οποίο οι ειδικοί τεχνοκράτες θα υποδείξουν) τις μονάδες εκείνες που παράγουν την απαιτούμενη από αυτές θερμική ενέργεια; Έτσι και η παραγωγή θα μείνει στην περιοχή και η δέσμευση της χώρας ικανοποιείται. Στην Ευρώπη συμβαίνει. Αν θέλουμε, γίνεται.

Γιάννης Β. Γκουντιός
Ηλεκ/γος και Μηχ/γος Μηχανικός τε

0 σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοσίευση σχολίου