Πυρηνικά Ατυχήματα – Η Ιστορία Διδάσκει;

Βρίσκω πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στο να παρακολουθώ τα γεγονότα για την κρίση στην Ιαπωνία, όμως η καταστροφή είναι γεγονός και δυστυχώς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε οι αρμόδιοι να την περιορίσουν στο μέγιστο.
Θεωρώ από την άλλη, ότι η ενημέρωση του κοινού και η διαρκής συζήτηση για τα υπόλοιπα συναφή καίρια θέματα δεν πρέπει να μας αφήνουν αδιάφορους, αφού μας αφορούν και μας επηρεάζουν άμεσα.

Η ραδιενέργεια στο πυρηνικό καύσιμο της Fukushima συγκριτικά με αυτή του Chernobyl είναι πολύ μεγαλύτερη (16 φορτία σαν αυτό του Chernobyl βρίσκονται στους 4 πληγέντες αντιδραστήρες: ένα σε κάθε πυρήνα και τρία σε κάθε χώρο αποθήκευσης χρησιμοποιημένου πυρηνικού καυσίμου του κάθε αντιδραστήρα). H βασική διαφορά είναι ότι στη Fukushima δεν υπάρχει γραφίτης για να αναφλεγεί και να οδηγήσει τους ρύπους στην άνω ατμόσφαιρα ώστε να διασπαρούν σε μεγάλη έκταση. Άρα, από πριν γνωρίζουμε πως η όποια επικίνδυνη ρύπανση θα παραμείνει αναγκαστικά σε ένα κύκλο ακτίνας το πολύ 300 km.

Και ενώ οι μνήμες του ατυχήματος στο Chernobyl δεν έχουν σβήσει και ενώ η κρίση στην Ιαπωνία βρίσκεται σε εξέλιξη, δρομολογείται η κατασκευή πυρηνικού αντιδραστήρα στη Μεσόγειο από την Τουρκία που βρίσκει σύμφωνη την ΕΕ. Ο Τζαχίτ Αράλ, υπουργός βιομηχανίας της τουρκικής κυβέρνησης το 1986, αμέσως μετά την πυρηνική καταστροφή στο Chernobyl κάλεσε τους δημοσιογράφους, για να αποδείξει ότι δεν υπάρχει πυρηνική ρύπανση.

Ο χώρος που έχει προβλεφθεί η εγκατάσταση του μελλοντικού σταθμού, βρίσκεται σε σεισμογενή περιοχή. Μόλις 25 χιλιόμετρα από το ρήγμα Ecemis και 150 χιλιόμετρα από το ρήγμα της Ανατολίας.
Ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας υποστηρίζει ότι ο αντιδραστήρας θα εγκατασταθεί 100 χιλιόμετρα μακριά από το ρήγμα Ecemis, προσθέτοντας πως η καταστροφή των αντιδραστήρων στην Ιαπωνία προκλήθηκε όχι από το σεισμό αλλά από το τσουνάμι. Το βασικό σημείο συζήτησης μεταξύ των επιστημόνων είναι ο αναμενόμενος σεισμός. Γίνεται μάλιστα λόγος για «διπλό κίνδυνο», αφού «εκτός από το ρήγμα που βρίσκεται σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από το Άκουγιου και αναμένεται να προκαλέσει σεισμό μεγέθους 5,5 έως 6 βαθμών Ρίχτερ, υπάρχει και το μεγάλο ρήγμα μεταξύ Κύπρου και Αλεξανδρέττας που αναμένεται να προκαλέσει σεισμό 7,5 έως 8 βαθμών Ρίχτερ, αλλά και παλιρροϊκό κύμα που υπολογίζεται ότι θα πλήξει και το Άκουγιου». «Ένα στο εκατομμύριο να είναι η πιθανότητα καταστροφής, το ρίσκο είναι μεγάλο, είναι λάθος η επιλογή του Άκουγιου», έγραφε προχθές στο άρθρο του ο γνωστός δημοσιογράφος Φατίχ Αλτάιλι υπενθυμίζοντας ότι στην περιοχή είχαν γίνει δύο μεγάλα καταστροφικά τσουνάμι το 365μΧ και το 1303μΧ. Σύμφωνα μάλιστα με τον καθηγητή Μπεθ Σόου του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ, οι μετρήσεις λένε ότι μία φορά στα 800 χρόνια χτυπάει το τσουνάμι. Ίσως χτυπήσει και σε μερικές μέρες, ίσως και σε μερικούς αιώνες, σύμφωνα πάντα με τον καθηγητή. Ας μην ξεχνάμε, ότι το τσουνάμι που δημιουργήθηκε μετά το σεισμό που κατέστρεψε στη Μυκηναϊκή εποχή τη Σαντορίνη είχε ύψος πάνω από 50 μέτρα, κατέστρεψε ολόκληρη τη βόρεια Κρήτη και σάρωσε όλα τα παράλια του Αιγαίου. Οι γεωλόγοι, βρήκαν ενδείξεις διείσδυσης στη Μικρά Ασία πάνω από 20 χιλιόμετρα στο εσωτερικό της .
Ο υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ κάνει τώρα μια μικρή υποχώρηση λέγοντας ότι θα γίνει και πάλι αξιολόγηση της άδειας για εγκατάσταση του αντιδραστήρα στην περιοχή, κάτι που σημαίνει καθυστέρηση της έναρξης των εργασιών κατά πέντε έως έξι μήνες. Τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης και οι κάτοικοι, ζητούν να γίνει δημοψήφισμα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Ημερησίας η Τουρκία προγραμματίζει 12 πυρηνικούς αντιδραστήρες μέχρι το 2023. Στο συνέδριο για την πυρηνική ενέργεια που πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα ο Τανέρ Γιλντίζ δήλωσε: « Έχουμε δημιουργήσει μια εταιρεία με την Ρωσική Ομοσπονδία και έχουμε προχωρήσει στις πρωτοβουλίες όσον αφορά την θέση που θα εγκατασταθεί η μονάδα παραγωγής ενέργειας», καθώς και ότι η Τουρκία διαπραγματεύεται με την Ιαπωνία για μία ακόμη μονάδα παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.

Προσπαθώντας να ξεχάσω το στερεότυπο "η ιστορία διδάσκει", να αφήσω στην άκρη τις υπόλοιπες πηγές ενέργειας και να βρεθώ από την άλλη πλευρά, ναι, συμφωνώ ότι η πυρηνική ενέργεια είναι φθηνή και ότι ανάλογα με την περιοχή, τα μέτρα που θα ληφθούν, πρέπει να κατοχυρώνουν τα ανώτατα όρια ασφαλείας (κάτι που αμοιβαία αυξάνει το κόστος εγκατάστασης).

Βασική αρχή της τεχνολογίας είναι όταν συμβαίνει ένα σενάριο για κάποιου τύπου μηχανή, τότε όλες οι παρόμοιες μηχανές επανεξετάζονται. Σωστά λοιπόν αποφάσισε η ΕΕ για stress tests στους πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Γιατί όμως υπάρχουν ήδη αντιδράσεις από τις ευρωπαϊκές χώρες στον έλεγχο των αντιδραστήρων τους, αφού είναι αυτονόητο ότι η ασφάλεια είναι πρώτιστης σημασίας;

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ STRESS TESTS
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_22/03/2011_384057
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΑ STRESS TESTS
http://www.protothema.gr/environment/article/?aid=112559
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΥΡHΝΙΚΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΕ
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&pubid=104781158

Όταν θα προκύψουν τα αποτελέσματα, η υπεύθυνη διαδικασία που προβλέπεται από τους Ευρωπαϊκούς κανονισμούς είναι: εάν κάποια κατασκευή έχει πρόβλημα, καταργείται ή βελτιώνεται, εάν κάποιος σταθμός δεν περάσει τα test, βελτιώνεται ή κλείνει.
Όπως αναφέρουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία για τους σταθμούς στο συγκρότημα FUKUSHIMA DAI-ICHI, τα 30 χρόνια ζωής των πυρηνικών αντιδραστήρων έληξαν στις 10.01.2011. Άρα οι σταθμοί έπρεπε να έχουν κλείσει από τότε. Η Εταιρία λειτουργίας, ζήτησε παράταση ζωής για 15 χρόνια κάτι που προβλέπεται από τους κανονισμούς. Επιβάλλεται σε αυτή την περίπτωση, πλήρης επανέλεγχος (με stress tests) στους υπό παράταση ζωής σταθμούς. Γιατί δεν λήφθηκε υπόψη ότι υπήρχαν περί τις 200 μικροβλάβες στους εν λόγω σταθμούς σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα; Αν γινόταν αυτό, δε θα δινόταν παράταση λειτουργίας. Επίσης, το σύστημα της Ιαπωνίας επέτρεψε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους οι πυρηνικοί αντιδραστήρες και να γίνουν τα σχετικά test μέχρι φέτος το καλοκαίρι. Η ΙΑΕΑ, δεν έχει δικαίωμα να παρέμβει στην έγκριση, κατασκευή ή λειτουργία ενός πυρηνικού αντιδραστήρα. Το μόνον που έχει δικαίωμα να κάνει είναι να παρακολουθεί την "πορεία" του καυσίμου ώστε να μη δοθεί η δυνατότητα κατασκευής ατομικού όπλου. Έτσι, ούτε η Ελλάδα έχει πρακτικά δυνατότητα να σταματήσει την κατασκευή ή λειτουργία σταθμού γειτονικής χώρας.